Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 14, 5-17)

Ny mitory aminareo no anay, mba hialanareo amin’izao zava-poana izao, sy hanatonanareo an’Andriamanitra velona.

Tamin’izany andro izany,
dia efa nivonon-kanala baràka sy hitora-bato ny Apôstôly ny Jentily sy ny Jody mbamin’ny lehibeny;
saingy ren’i Paoly sy i Barnabe izany,
ka lasa izy ireo nankany Listra sy Derbe, tanàna any Likaônia,
ary tamin’ny tany rehetra manodidina,
dia nitory ny Evanjely tany.

Tany Listra,
nisy lehilahy anankiray nalemy tongotra hatrany an-kibon-dreniny,
ka tsy mbola namindra, fa nipetraka hatrany hatrany.
Nihaino an’i Paoly nitory teny izy io,
ary nibanjina azy i Paoly,
ka nahita fa nino izy fa ho sitrana,
dia hoy izy tamin’ny feo mahery:

“Mitsangàna, ka mijoroa amin’ny tongotrao.”

Dia niantsambotra ralehilahy, ka namindra.
Nony hitan’ny vahoaka ny nataon’i Paoly,
dia niantso mafy tamin’ny fitenin’ny Likaônia izy nanao hoe:

“Andriamanitra maka endrik’olona no nidina nankaty amintsika.”

Dia i Barnabe moa nantsoiny hoe Jopitera,
ary i Paoly kosa Merkory,
satria izy no mpandahateny.
Mihoatra noho izany,
ny mpisoron’i Jopitera takaikin’ny tanàna mbamin’ny vahoaka aza,
dia efa nitondra ombalahy sy fehiloha teo am-bavahady mihitsy,
ka nikasa hanao sorona.
Fa nony nandre izany ny Apôstôly Barnabe sy Paoly,
dia nandrovitra ny akanjony,
ka nandroso teo afovoan’ny vahoaka niantso mafy hoe:

“Nahoana, ry olona, no dia manao izany ianareo?
Izahay dia olombelona toa anareo ihany,
ka ny mitory aminareo no anay,
mba hialanareo amin’izao zava-poana izao,
sy hanatonanareo an’Andriamanitra velona,
izay nanao ny lanitra sy ny tany,
ary ny ranomasina mbamin’ny zavatra rehetra ao amin’ireo.
Namela ny firenena rehetra teo aloha handeha amin’ny lalana tiany Izy;
kanefa tsy nitsahatra ny nanisy vavolombelona
hanambara ny tenany mandrakariva tamin’ny soa nataony,
dia ny mandatsaka ny ranonorana avy any an-danitra,
ny mahavokatra ny tany amin’ny fotoana,
ka mahavoky hanina antsika sy mahafeno hafaliana ny fontsika.”

Fa na dia izany aza no tenin’izy roa lahy,
dia saiky tsy nahasakana ny vahoaka tsy hanao sorona taminy izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 113B, 1-2. 3-4. 15-16

Tsy izahay, ry Tompo, tsy izahay, fa ny Anaranao no omeo voninahitra.

Ts’izahay, ry Tomponay ô, ts’izahay
fa ny Anaranao no omeo fiderana.
Lehibe tokoa ny hatsaram-ponao.
Mahatoky raha ny fahamarinanao.
Ny tsy mpino anefa misy manontany:
Iza hono no Andriamanitr’izy ireo?

Ny Andriamanitray dia any an-danitra any.
Ary vitany izay sitraky ny fony.
Raha ny sampin-dry zareo dia volamena, volafotsy:
asan-tanana ireny.

Izy hanambina an’ireo taranakao,
Izy ’lay nanao ny lanitra sy tany.
Raha ny lanitra dia lanitr’Izy Tompo,
fa ny tany lovan-janak’i Adama.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha niara-nitsangana tamin’i Kristy ianareo, dia ny zavatra any ambony, amin’izay itoeran’i Kristy eo ankavanan’Andriamanitra, no katsaho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 14, 21-26)

Ny Mpanafaka alahelo, izay hirahin’ny Ray, no hampianatra anareo ny zavatra rehetra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Izay manana ny didiko ka mitandrina azy no tia Ahy;
ary izay tia Ahy, dia ho tian’ny Raiko, sy ho tiako koa,
ka haneho ny tenako aminy Aho.”

Ary i Jodasy, tsy ilay Iskariota, nanao taminy hoe:

“Ahoana, Tompoko,
no itiavanao haneho ny tenanao aminay ihany,
fa tsy amin’izao tontolo izao koa?”

Namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Raha misy tia Ahy, dia hitandrina ny teniko izy,
ka ho tian’ny Raiko,
ary hankeo aminy izahay ka honina ao aminy.
Fa izay tsy tia Ahy kosa,
dia tsy mba mitandrina ny teniko;
ary ny teny izay renareo dia tsy Ahy,
fa an’ny Ray izay naniraka Ahy.
Voalazako taminareo izany,
raha mbola mitoetra eto aminareo Aho.
Fa ny Mpanafaka alahelo, dia ny Fanahy Masina,
izay hirahin’ny Ray amin’ny Anarako,
no hampianatra anareo ny zavatra rehetra,
sy hampahatsiaro anareo ny zavatra rehetra nolazaiko taminareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 9, 26-31)

Notantarainy tamin’izy ireo ny nahitany ny Tompo teny an-dalana.

Tamin’izany andro izany,
nankany Jerosalema i Saoly, ka nitady hikambana tamin’ny mpianatra,
nefa natahotra azy izy rehetra satria tsy ninoany fa mpianatr’i Jesoa koa izy.
Tamin’izay, nalain’i Barnabe izy ka nentiny tao amin’ny Apôstôly,
dia notantarainy tamin’izy ireo ny nahitany ny Tompo teny an-dalana,
sy ny nitenenany taminy, ary ny hasahiana nasehony tamin’ny nitoriany ny Anaran’i Jesoa tao Damasy.
Izao vao niara-niditra sy nivoaka tamin-dry zareo tao Jerosalema izy,
sady nitory tamin-kasahiana tamin’ny Anaran’ny Tompo.
Niresaka tamin’ny Jentily koa izy,
ary niady hevitra tamin’ny Helenista; kanjo notadiavin’ireo hovonoina.
Ka nony fantatr’ireo iray finoana izany,
dia nateriny tany Sezarea izy, vao nalefany ho any Tarsa.
Niadana ny Eglizy eran’i Jodea sy Galilea ary Samaria manontolo fahizany,
sady nandroso tsara sy nandeha tamin’ny fahatahorana ny Tompo,
no nihamaro tamin’ny famporisihan’ny Fanahy Masina.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 21, 26b-27. 28 sy 30. 31-31

Izaho hametsivetsy Anao ao am-Piangonam-be, ry Tompo

Izaho hankalaza Anao ao am-piangonana,
hanala voady atrehin’ny matahotra Anao:
ny ory hihinana ka ho voky,
ireo mitady ny Tompo hidera Azy.
Veloma ny ainareo
mandrakizay mandrakizay!

Ny faran’ny tany hahatsiaro
ka hiverina amin’ny Tompo;
ny fiankohonam-pirenena
samy hiankohoka anoloany.
Ireo rehetra matory amin’ny tany
dia hiankohoka anatrehany.
Ary izay mandry eo am-bovoka
hiondrika anoloany avokoa.

Ny fanahiko hivelona aminy,
ny taranako hanompo Azy;
ny taranaka izay misandratra
hilazalazana ny Tompo,
ny vahoaka mbola ho teraka
hanambaràna ny fahamarinany hoe:
“Izao sy izao
no nataon’ny Tompo!”

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Joany Apôstôly (1 Jo. 3, 18-24)

Izao no didiny: ny hinoantsika Azy sy ny hifankatiavantsika.

Anaka, aoka isika tsy ho tia am-bava sy amin’ny teny fotsiny,
fa amin’ny asa sy amin’ny fo tokoa.
Izany no hahafantarantsika fa avy amin’ny marina isika,
sy hahazoantsika mampatoky ny fontsika eo anatrehan’Andriamanitra.
Fa raha manameloka antsika ny fontsika,
dia lehibe noho ny fontsika Andriamanitra,
sady mahalala ny zavatra rehetra.
Ry hava-malala, raha tsy manameloka antsika ny fontsika,
dia mahazo manatona an’Andriamanitra amin-toky isika.
Ary na inona na inona angatahintsika, dia ho azontsika,
satria mitandrina ny didiny sy manao izay tsara eo imasony isika.
Ary izao no didiny, dia ny hinoantsika an’i Jesoa Kristy Zanany,
sy ny hifankatiavantsika, araka ny didy nomeny antsika.
Izay mitandrina ny didiny, dia mitoetra ao aminy,
ary Izy kosa ao aminy;
ary ny ahafantarantsika fa mitoetra ao amintsika izy,
dia ny Fanahy izay nomeny antsika.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mitomoera ao amiko, dia hitoetra ao aminareo Aho, hoy ny Tompo; izay mitoetra ao amiko no mamoa be.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 15, 1-8)

Izay mitoetra ao amiko sy itoerako no mamoa be.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Izaho no tena foto-boaloboka, ary ny Raiko no mpamboly.
Ny sampana rehetra tsy mamoa eo amiko dia esoriny,
ary izay rehetra mamoa dia rantsanany mba hampamoa azy bebe kokoa.
Efa madio ianareo izao, noho ny fampianarana nataoko taminareo.
Mitomoera ao amiko, ary Izaho hitoetra ao aminareo.
Fa ny sampana izay tsy miray amin’ny foto-boaloboka,
tsy mahazo mamoa ho azy,
ary toy izany koa ianareo raha tsy mitoetra ao amiko.
Izaho no foto-boaloboka ary ianareo no sampany.
Izay mitoetra ao amiko sy itoerako no mamoa be,
satria raha tsy Izaho dia tsy mahefa na inona na inona ianareo.
Izay tsy mitoetra ao amiko
dia ariana any ivelany tahaka ny sampana ka maina;
ary hangonina ny sampana ka hatsipy ao anaty afo, dia may.
Raha mitoetra ao amiko ianareo, ka mitoetra ao aminareo ny teniko,
dia hangataka izay tianareo ianareo, ka hatao aminareo izany.
Ho voninahitra ho an’ny Raiko
raha mamoa be ianareo sy tonga mpianatro”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 13, 44-52)

Indro hankany amin’ny jentily izahay.

Tamin’ny sabata nanaraka ny toritenin’i Paoly tao amin’ny sinagôga,
tany Antiôkia any Pisidia,
dia saika tafangona hihaino ny tenin’Andriamanitra avokoa ny tao an-tanàna rehetra.
Fa feno fialonana ny Jody nony nahita izany vahoaka be izany,
ka sady nanohitra ny teny nolazain’i Paoly no navevateva azy.
Tamin’izay i Paoly sy i Barnabe dia niteny tamin-kasahiana hoe:

“Ianareo no tsy maintsy nitoriana ny tenin’Andriamanitra voalohany indrindra;
nefa noho ianareo mandà Azy sy manao ny tenanareo ho tsy mendrika ny fiainana mandrakizay,
dia indro hankany amin’ny jentily izahay.
Fa toy izao no nandidian’ny Tompo anay:
Efa natsangako ho fahazavan’ny jentily ianao,
mba hitondra famonjena hatramin’ny fara vazan-tany.”

Faly ny jentily nony nandre izany,
ka nankalaza ny tenin’ny Tompo,
ary nino avokoa izay rehetra voalahatra ho amin’ny fiainana mandrakizay.

Dia niely eran’izany tany izany ny tenin’ny Tompo.
Nefa notarihin’ny Jody ny vehivavy tia vavaka sy ambony toetra,
mbamin’ny loholona tao an-tanàna,
ka nampanenjika an’i Paoly sy i Barnabe,
sy nandroaka azy hiala amin’ny taniny.
Tamin’izay, izy roa lahy nanintsana ny vovoka tamin’ny tongony hiampanga an’ireo,
dia lasa nankany Ikôniôma,
ary ny mpianatra kosa, feno hafaliana sy Fanahy Masina.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 97, 1. 2-3ab. 3de-4

Hitan’ny vazan-tany rehetra ny famonjen’ny Andriamanitray.

Ihirao antsa vao ny Tompo:
fa mahagaga ny zava-bitany!
Fa ny tanany no namonjy,
nanampy Azy ny herin-tsandriny!

Ka dia hitan’ny firenena
ny famonjena amam-pahamarinany.
Mba tsarovy, ry Israely,
ilay fitiavany tsy mivadika!

He zahao e, ry vazan-tany,
izato vonjin’Andriamanitra!
O ry tany, derao ny Tompo,
ka mientàna amin-karavoana!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fantatsika fa nitsangan-ko velona marina tokoa i Kristy. Ianao, ry Mpanjaka nandresy, ombaombao ny fitiavanao re izahay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 14, 7-14)

Izay nahita Ahy dia nahita ny Ray koa.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha nahafantatra Ahy ianareo dia ho nahafantatra ny Raiko koa;
hatramin’izao,
dia mahafantatra Azy ianareo, sady efa nahita Azy.”

Dia hoy i Filipo taminy:

“Asehoy anay ny Ray, Tompoko
dia ampy ho anay izany.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Izay ela izay no nitoerako teto aminareo
ka tsy mbola fantatrareo ihany ve Aho, ry Filipo?
Izay nahita Ahy, dia nahita ny Ray koa;
ka ahoana no anaovanao hoe:
Asehoy anay ny Ray?
Tsy mino ve ianao fa Izaho ao amin’ny Ray ary ny Ray ato amiko?
Ny teny izay lazaiko aminareo dia tsy avy amiko;
fa ny Ray izay mitoetra ato amiko no manao ny asa.
Minoa ny teniko fa Izaho ao amin’ny Ray ary ny Ray ato amiko;
na fara fahakeliny minoa ahay noho ny asa ihany.
Lazaiko marina dia marina aminareo fa izay mino Ahy,
dia hanao ny asa ataoko koa,
ary hanao mihoatra noho izany aza izy, satria mankany amin’ny Ray Aho,
ka izay rehetra hangatahinareo amin’ny Ray amin’ny Anarako
dia hotanterahiko avokoa,
mba hahazoan’ny Ray voninahitra eo amin’ny Zanaka.
Raha mangataka zavatra amiko amin’ny Anarako ianareo,
dia hotanterahiko izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.