Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 24, 8-17)

Nentin’ny mpanjakan’i Babilôna ho babo any Babilôna i Jôasîna sy ny olo-malaza rehetra amin’ny tany.

Valo ambin’ny folo taona i Jôasîna fony nanjaka,
ary telo volana no nanjakany tao Jerosalema.
Ny anaran-dreniny dia Nohestà zanak’i Enatàna avy ao Jerosalema.
Nanao izay ratsy eo imason’ny Tompo araka izay rehetra nataon-drainy izy.

Niakatra hamely an’i Jerosalema ny mpanompon’i Nabokôdônôzôra mpanjakan’i Babilôna tamin’izany,
ka nanao fahirano ny tanàna.
Ary mbola nanao fahirano azy ny mpanompony
no tonga teo anoloan’ny tanàna koa i Nabokôdônôzôra mpanjakan’i Babilôna.
Tamin’izany dia nivoaka nankao amin’ny mpanjakan’i Babilôna
i Jôasîna, mpanjakan’i Jodà, mbamin’ny reniny,
ny mpanompony, ny manamboninahiny sy ny eonokany,
dia nataon’ny mpanjakan’i Babilôna sambo-belona izy,
tamin’ny taona fahavalo nanjakany.
Nongoahina tao avokoa ny rakitra rehetra tao amin’ny tranon’ny Tompo
sy ny rakitra tao an-tranon’ny mpanjaka,
ary novakìna daholo ny fanaka volamena nataon’i Salômôna, mpanjakan’i Israely, tao an-tranon’ny Tompo,
araka izay efa voalazan’ny Tompo rahateo.
Nentina ho babo avokoa Jerosalema manontolo,
ny mpifehy rehetra sy ny lehilahy mahery rehetra,
dia olon-tsambo-belona iray alina, mbamin’ny mpanao taozavatra rehetra sy ny mpanefy vy;
ny olo-mahantra tao amin’ny tany ihany no sisa tafajanona.
Nentina ho any Babilôna i Jôasîna,
nentiny ho babo avy any Jerosalema ho any Babilôna ny renin’ny mpanjaka,
ny vadin’ny mpanjaka rehetra, ny eonokany, ny olo-malaza amin’ny tany.
Fanampin’izany koa ny lehilahy mahery rehetra nisy fito arivo,
mbamin’ny mpanao taozavatra sy manefy vy arivo lahy,
samy lehilahy mahery sy mahay miady,
dia nentin’ny mpanjakan’i Babilôna daholo.
Ary ny natsangan’ny mpanjakan’i Babilôna ho mpanjaka hisolo an’i Jôasîna,
dia i Mataniasa rahalahin-drainy, ka novany hoe Sedesiasa ny anarany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 78, 1-2. 3-5. 8. 9

Afaho izahay, ry Tompo, noho ny Anaranao!

Andriamanitra ô! tongan’ireo firenena ny lovanao!
Nolotoiny ny Tempolinao Masina!
Ary i Jerosalema
nataony korotam-bato!
Ny fatin’ny mpanomponao
nomeny ho sakafon’ny voromanidina;
ny nofon’ny mpivavaka aminao
natsipiny ho an’ny bibidia!

Ny rany nataony mandriaka toy ny rano manodidina an’i Jerosalema!
Ary tsy misy mandevina!
Zary faneson’ny mpifanila aminay izahay,
sy fanakora sy fandatsan’ireo manodidina!
Mandra-pahoviana, ry Tompo, no hahaviniranao,
sy hiredaredan’ny hasaro-piaronao?

Aza dia tsarovana hamelezana anay
ireo helokay fahiny;
ny indrafonao atsena anay faingana:
fa reraka loatra izahay.
Vonjeo izahay, ry Andriamanitra Mpamonjy:
noho ny voninahitrao!
Afaho izahay, avelao ny otanay;
noho ny Anaranao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny Tenin’Andriamanitra dia maharitra mandrakizay; ary izany no tenin’ny Evanjely izay notorìna taminareo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 7, 21-29)

Ao ny trano miorina ambony vatolampy; ao ny miorina ambony fasika.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Tsy izay rehetra manao amiko hoe: Tompo, Tompo,
no hiditra amin’ny fanjakan’ny lanitra fa izay manao ny sitra-pon’ny Raiko izay any an-danitra,
izy ihany no hiditra amin’ny fanjakan’ny lanitra.
Amin’izany andro izany, maro no hanao amiko hoe:
Tompo, Tompo, moa tsy naminany tamin’ny Anaranao va izahay?
ary moa tsy nandroaka demony tamin’ny Anaranao va izahay?
moa tsy efa nanao fahagagana tamin’ny Anaranao va izahay?
Ary amin’izany dia holazaiko miharihary aminy hoe:
Tsy fantatro akory ianareo na oviana na oviana;
mialà amiko ianareo mpanao ratsy.
Koa amin’izany, na zovy na zovy mandre izao teniko izao ka mitandrina azy,
dia hoharina amin’ny lehilahy hendry izay nanorina ny tranony teo ambony vatolampy;
ary latsaka ny ranonorana ka tondraka ny ony,
ary nifofofofo ny rivotra namely izany trano izany,
nefa tsy nianjera izy, fa niorina teo ambonin’ny vatolampy.
Ary na zovy na zovy mandre izao teniko izao, ka tsy mitandrina azy,
dia hanahaka ny lehilahy adala nanorina ny tranony teo ambony fasika;
ary latsaka ny ranonorana ka tondraka ny ony,
ary nifofofofo ny rivotra namely izany trano izany,
dia nianjera izy ka loza ny faharavany.”

Ary nony efa vitan’i Jesoa izany teny izany,
dia gaga ny vahoaka tamin’ny fampianarany,
satria nampianatra toy ny manana fahefana Izy,
fa tsy mba tahaka ny mpanora-dalàna teo aminy sy ny Farisianina.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 22, 8-13 ; 23, 1-3)

Novakìn’ny mpanjaka teo anatrehan’izy ireo ny teny rehetra tao amin’ny bokin’ny fanekem-pihavanana izay hita tao amin’ny tranon’ny Tompo, ka nanao ny fifanekem-pihavanana teo anatrehan’ny Tompo izy.

Tamin’izany andro izany,
izao no nolazain’i Helkiasa mpisorona lehibe tamin’i Safàna mpanoratra:

“Hitako tao an-tranon’ny Tompo ny bokin’ny Lalàna.”

Ary natolotr’i Helkiasa an’i Safàna ny boky ka novakìny.
Rahefa izany,
nandeha hilaza ny toe-draharaha amin’ny mpanjaka i Safàna mpanoratra ka nanao hoe:

“Efa nalain’ny mpanomponao avokoa ny vola hita tao an-trano,
ka napetrany eo an-tanan’izay mandraharaha ny asa,
izay voatendry ho mpitandrina ao an-tranon’ny Tompo.”

Izao koa no nampandrenesin’i Safàna mpanoratra ny mpanjaka:

“Misy boky nomen’i Helkiasa mpisorona ahy”;

sady novakìny teo anatrehan’ny mpanjaka.
Nony nandre ny teny tao amin’ny Lalàna ny mpanjaka,
dia nandrovitra ny fitafiany, sady nanome didy an’i Helkiasa mpisorona,
sy i Ahikama zanak’i Safàna sy i Akôbôra zanak’i Mikà,
sy i Safàna mpanoratra ary i Asaiasa mpanompon’ny mpanjaka hoe:

“Mandehana ianareo manontany amin’ny Tompo ho ahy
sy ny vahoaka mbamin’i Jodà rehetra,
ny amin’ny teny ato amin’ity boky vao hita ity,
fa nirehitra mafy amintsika ny fahatezeran’ny Tompo,
noho ny tsy naneken’ny razantsika ny tenin’ity boky ity,
amin’ny fanatanterahana izay rehetra nandidiana antsika.”

Ary ny mpanjaka naniraka hamory ny loholon’i Jodà sy Jerosalema rehetra ho ao aminy.
Dia niakatra ho ao an-tranon’ny Tompo ny mpanjaka mbamin’ny lehilahy rehetra amin’i Jodà,
ny mponina ao Jerosalema rehetra, ny mpisorona, ny mpaminany sy ny vahoaka rehetra,
hatramin’ny kely indrindra ka hatramin’ny lehibe indrindra,
ka novakìny teo anatrehan’izy ireo ny teny rehetra tao amin’ny bokin’ny fanekem-pihavanana
izay hita tao an-tranon’ny Tompo.
Nitsangana teo amin’ny lampihazo ny mpanjaka,
ka nanao ny fanekem-pihavanana teo anatrehan’ny Tompo,
nanekeny hanaraka ny Tompo sy hitandrina ny didy amam-pitsipika ary ny lalàny,
amin’ny fony rehetra sy amin’ny fanahiny rehetra,
amin’ny fankatoavana ny tenin’izany fanekena izany
izay voasoratra ao amin’io boky io.
Ary nankatò izany fanekena izany koa ny vahoaka rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 33-34. 35-36. 37 sy 40

Tompo ô, toroy ny lalan’ny fitsipikao aho.

Tompo ô, toroy ny lalan’ny fitsipikao aho,
mba hitandremako azy hatramin’ny farany.
Omeo fahalalana aho hitandremako ny lalànao,
sy hanarahako azy amin’ny foko tontolo.

Ampizory amin’ny soritry ny baikonao aho;
fa io no hafinaretako.
Araikao amin’ny fanambarànao ny foko,
fa tsy amin’ny fitiavan-karena.

Avilio ny masoko tsy hijery zava-poana;
velomy amin’ny lalanao aho.
Indro manina ny lahatrao aho;
koa velomy amin’ny fahamarinanao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raiso ny tenin’Andriamanitra; tsy ho toy ny tenin’ny olombelona anefa, fa araka ny marina tokoa ho tenin’Andriamanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 7, 15-20)

Ny voany no hahafantaranareo azy.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa nilaza tamin’ny mpianany hoe:

“Tandremo ny mpaminany sandoka izay manatona anareo manao fitafian’ny ondry,
nefa ao anatiny amboadia mitoha;
ny voany no hahafantaranareo azy.
Moa mioty voaloboka amin’ny tsilo va ny olona, na voan’aviavy amin’ny hery?
Toy izany, ny hazo tsara rehetra mamoa voa tsara,
ary ny hazo ratsy rehetra mamoa voa ratsy.
Ny hazo tsara tsy mety mamoa voa ratsy,
ary ny hazo ratsy tsy mety mamoa voa tsara.
Ny hazo rehetra izay tsy mamoa voa tsara
hokapaina ka hatsipy ao anaty afo:
ka dia ny voany no hahafantaranareo azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.