Vakiteny voalohany

Bokin’i Malakia Mpaminany (Mal. 3, 1-4)

Ho tonga eo an-Tempolin'ny Tompo tadiavinareo.

Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:

“Indro Aho, haniraka ny irako;
ka izy no hamboatra ny lalana eo alohako;
dia ho tonga tampoka ao an-Tempoliny ny Tompo tadiavinareo,
ilay Anjelin’ny fanekena irinareo.
Indro avy Izy, hoy ny Tompon’ny tafika.
Iza no hahatanty ny andro hiaviany,
ary zovy no hahajoro, raha miseho Izy?
Fa ho tahaka ny afon’ny mpandrendrika Izy
sy ho sahala amin’ny pôtasin’ny mpanery lopòtra.
Hipetraka mandrendrika sy manadio ny volafotsy Izy,
hanadio ny taranak’i Levi Izy,
ka hanadio azy toy ny volamena sy ny volafotsy,
ka dia ho mpanompo Izy ho an’ny Tompo,
hanolotra fanatitra ara-drariny aminy;
ary hankasitrahin’ny Tompo toy ny tamin’ny andro taloha,
toy ny tamin’ny taona fahiny,
ny fanatitr’i Jodà sy i Jerosalema.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 116, 1. 2

Aoka isika hifaly, hiravo, hanome voninahitra Azy Tompo.

Asandrato ny loha, ry vavahady,
ry varavaram-pahagola, misandrata
hidiran’ny Mpanjakan’ny voninahitra!

Mpanjakan’ny voninahitra iza moa?
Fa ny Tompo Tsitoha sy Mahery,
ny Tompo ilay Mahery an’ady!

Asandrato ny loha, ry vavahady,
ry varavaram-pahagola, misandrata
hidiran’ny Mpanjakan’ny voninahitra!

Mpanjakan’ny voninahitra iza moa?
Fa ny Tompon’ny Tafika:
Izy no Mpanjakan’ny voninahitra!

Vakiteny faharoa

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 2, 14-18)

Tsy maintsy mitovy amin’ny rahalahiny amin’ny zavatra rehetra Izy.

Ry kristianina havana,
satria mana-nofo aman-dra ny zaza
dia mba naka izany koa i Jesoa,
handringanany amin’ny fahafatesany
ilay manana ny fanjakan’ny fahafatesana,
dia ny devoly,
sy hanafahany an’izay rehetra niharan’ny fanandevozana
nandritra ny andro rehetra niainany,
noho ny tahotra ny fahafatesana.
Na aiza na aiza tsy mba Anjely no vonjeny,
fa ny taranak’i Abrahama no vonjeny.
Ka izany no tsy maintsy nanaovana Azy
mitovy amin’ny olombelona havana amin’ny zavatra rehetra,
mba ho tonga be famindram-po Izy
sy Mpisorona mahatoky ny amin’Andriamanitra,
hanaovany sorom-pifonana noho ny otan’ny olona;
fa noho ny Tenany nalaim-panahy sy nijaly indrindra
no ahavonjeny izay alaim-panahy koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fahazavana hanilo ny Jentily Izy, sady voninahitr’i Israely olonao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 2, 22-40)

Ny masoko nahita ny famonjena.

Tamin’izany andro izany,
rehefa tapitra ny andro fidiovana araka ny lalàn’i Môizy,
dia nentin’ny ray aman-dreniny ho any Jerosalema i Jesoa
mba hatolotra amin’ny Tompo,
araka ny voasoratra ao amin’ny lalàn’ny Tompo hoe:

«Ny lahy voalohanteraka rehetra
dia atao hoe masina ho an’ny Tompo»,

ary mba hanatitra fanatitra domohina roa, na zana-boromailala roa,
araka ny voasoratra ao amin’ny Lalan’ny Tompo.
Ary indro nisy lehilahy atao hoe Simeôna tao Jerosalema;
ary marina sady mpivavaka tsara izany lehilahy izany
ka niandry ny fanalana alahelo an’i Israely,
ary tao aminy ny Fanahy Masina,
sady efa nanambaràn’ny Fanahy Masina izy
fa tsy hahita fahafatesana mandrapahitany an’i Kristin’ny Tompo.
Dia nentin’ny Fanahy Masina izy hankao amin’ny Tempoly
ka nony nitondra an’i Jesoa Zazakely ny rainy aman-dreniny
hanao araka ny voadidin’ny Lalàna ny aminy,
dia nitrotro Azy izy,
ka nisaotra an’Andriamanitra nanao hoe:

“Ankehitriny, ry Tompo, vao alefanao am-piadanana
araka ny teninao ny mpanomponao,
fa ny masoko nahita ny famonjena avy aminao,
izay namboarinao teo anatrehan’ny firenena rehetra,
dia fahazavana hanilo ny Jentily sady voninahitr’i Israely olonao”.

Dia gaga ny ray aman-drenin’ny Zaza
noho ny zavatra nolazaina ny aminy.
Ary nitso-drano azy ireo i Simeôna,
ka nilaza tamin’i Maria Renin’ny Zaza hoe:

“Indro ity Zaza ity no voatendry
ho fandavoana sy ho fananganana ny maro amin’i Israely
ary ho famantarana hotoherina,
— ary ny fanahinao aza hotanterahin-tsabatra
— mba hiseho ny hevitry ny fo maro”.

Ary nisy koa mpaminany vavy anankiray,
dia i Anina zanak’i Fanoela, fokon’i Asera;
efa antitra dia antitra izy,
dia fito taona no nanambadiany taorian’ny naha-virjiny azy,
ary efa mpitondratena tokony ho efatra amby valopolo taona,
sady tsy niala tao amin’ny Tempoly,
fa nanompo an’Andriamanitra andro aman’alina
tamin’ny fifadian-kanina sy ny fivavahana.
Tonga koa izy tamin’izany fotoana izany,
ka nidera an’Andriamanitra,
ary nilazalaza ny Zaza
tamin’izay rehetra niandry ny fanavotana an’i Jerosalema.
Ary nony tanterak’izy ireo ny zavatra rehetra
araka ny Lalàn’ny Tompo,
dia nody tany Galilea tao Nazareta tanànany izy.
Ary nitombo sy nihanatanjaka ny Zaza sady feno fahendrena,
ary tao aminy ny fahasoavan’Andriamanitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fahazavana hanilo ny Jentily Izy,
sady voninahitr’i Israely olonao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 2, 22-32)

Ny masoko nahita ny famonjena.

Tamin’izany andro izany,
rehefa tapitra ny andro fidiovana araka ny lalàn’i Môizy,
dia nentin’ny ray aman-dreniny ho any Jerosalema i Jesoa
mba hatolotra amin’ny Tompo,
araka ny voasoratra ao amin’ny lalàn’ny Tompo hoe:

“Ny lahy voalohanteraka rehetra
dia atao hoe masina ho an’ny Tompo”,

ary mba hanatitra fanatitra domohina roa, na zana-boromailala roa,
araka ny voasoratra ao amin’ny Lalan’ny Tompo.
Ary indro nisy lehilahy atao hoe Simeôna tao Jerosalema;
ary marina sady mpivavaka tsara izany lehilahy izany
ka niandry ny fanalana alahelo an’i Israely,
ary tao aminy ny Fanahy Masina,
sady efa nanambaràn’ny Fanahy Masina izy
fa tsy hahita fahafatesana mandrapahitany an’i Kristin’ny Tompo.
Dia nentin’ny Fanahy Masina izy hankao amin’ny Tempoly
ka nony nitondra an’i Jesoa Zazakely ny rainy aman-dreniny
hanao araka ny voadidin’ny Lalàna ny aminy,
dia nitrotro Azy izy,
ka nisaotra an’Andriamanitra nanao hoe:

“Ankehitriny, ry Tompo, vao alefanao am-piadanana
araka ny teninao ny mpanomponao,
fa ny masoko nahita ny famonjena avy aminao,
izay namboarinao teo anatrehan’ny firenena rehetra,
dia fahazavana hanilo ny Jentily sady voninahitr’i Israely olonao”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vaakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz 40, 1-11)

Indro ny Tompo Andriamanitra fa tonga amin’ny heriny.

Ampionony, ampionony ny vahoakako, hoy ny Andriamanitrareo.
Mitenena amin’ny fon’i Jerosalema, ary ataovy antso avo aminy:
fa tapitra ny fanompoany, voaonitra ny helony, voarainy tamin’ny tanan’ny Tompo ny indroa heny valin’ny fahotany.
Injany misy feo miantso hoe:

“Misavà lalana any an'efitra ho an’ny Tompo,
manorena arabe any an-tany lava volo ho an’ny Andriamanitsika!
Aoka ny lohasaha rehetra hasandratra, ny tendrombohitra aman-kavoana rehetra haetry;
ny avo hanjary tany lemaka, ary ny vato mideza ho lembalemba”.

Dia hiseho ny voninahitry ny Tompo,
ka ho hitan’ny nofo rehetra tsy an-kanavaka fa ny vavan’ny Tompo no efa niteny.
Injay misy feo manao hoe:

“Miantsoa!”

Dia nisy namaly hoe:

“Ahoana no antso hataoko?” —
“Ahitra ihany ny nofo rehetra, ary tahaka ny voan-javatra eny an-tsaha ny hatsaran-tarehiny.
Maina ny ahitra, malazo ny voniny, rehefa seranin’ny fofon’ain’ny Tompo”.

Eny, ahitra ihany ny olombelona: maina ny ahitra, malazo ny voniny,
fa ny Tenin’Andriamanitra haharitra mandrakizay.

Miakara eny an-tendrombohitra avo ianao, izay mitondra ny teny soa ho an’i Siôna.
Manandrata feo mafy ianao, izay mitondra ny teny soa ho an’i Jerosalema;
manandrata feo, fa aza matahotra.
Lazao amin’ny tanànan’i Jodà hoe:

“Indro ny Andriamanitrareo!
Indro fa tonga ny Tompo Andriamanitra, amin’ny heriny;
ny sandriny mampiasa ny fifehezana.
Indro fa miaraka aminy ny valisoa avy aminy, ary ny tamby homeny eo anoloany.
Toy ny mpiandry ondry miandry ny andian’ondriny Izy;
handray ny zanak’ondry amin’ny sandriny, hitondra an’ireny eo an-trotroany,
ary handroaka moramora ny mampinono”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 103, 1b-2. 3-4. 24b. 25. 27-28. 29-30

Misaotra Anao, Tompo, ny fanahiko, fa lehibe indrindra Ianao.

Fiandrianana sy voninahitra no itafianao,
hazavana no lamba ihodidinanao,
ny tranolainao dia ny lanitra mivelatra,
ny rihana fonenanao dia ny tampon’ny rano.

Ny rahona no ataonao kalesy,
ny elatry ny rivotra no isosànao;
ny rivotra no irakirakao;
ny tselatra, mpanompo kelinao.

Ny tany, henika ny harenao;
ny ranomasina indro lehibe sy malalaka,
mihelotrelotra no tsy tambo hisaina
na biby madinika na biby vaventy.

Ny manana aina rehetra miandry Anao
hamahana azy amin’ny fotoana;
Ianao manome, izy mandray,
ny tananao misokatra no mahavoky azy,

Manafin-taba Ianao, mipenimpenina izy;
ny fofon’ainy alànao: mody mandry izy;
ny fofon’ainao alefanao: àry izy,
ka indro mihavao ny endriky ny tany.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’i Tito (Tito 2, 11-14 ; 3, 4-7)

I Kristy no namonjy antsika tamin’ny fanasana nahaterahantsika indray.

Ry havako malala, efa niseho ny fahasoavan’Andriamanitra,
loharanom-pamonjena ho an’ny olona rehetra,
mampianatra antsika hamela ny toe-panahy tsy araka an’Andriamanitra sy ny filàn’izao tontolo izao;
fa ho velona amin’ity fiainana ity manana ny toetr’olona mahalala onony, marina, tia vavaka,
miandry ny fahasambarana antenaintsika sy ny voninahitr’Andriamanitra lehibe sy Mpamonjy antsika,
dia i Jesoa Kristy, Izay nanolo-Tena ho antsika mba hanavotra antsika ho afaka amin’ny ota rehetra,
sy hanadiovany ho an’ny Tenany ny vahoaka izay ho Azy tokoa,
sady fatra-pitia ny asa soa rehetra...

Saingy nony niseho ny famindram-po amam-pitiavan’Andriamanitra Mpamonjy antsika olombelona,
dia tsy noho ny asan’ny fahamarinana nataontsika, fa noho ny famindram-pony.
Izy no namonjy antsika tamin’ny fanasana nahaterahantsika indray,
sy ny fanavaozan’ny Fanahy Masina, Izay nampidininy be dia be tamintsika,
tamin’ny alalan'i Jesoa Kristy Mpamonjy antsika;
mba hohamarinin’ny fahasoavana isika,
ka ho tonga mpandova am-panantenana ny fiainana mandrakizay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia, aleloia.

Nisokatra ny lanitra, ary hoy ny feon'Andriamanitra Ray hoe: "Ity no Zanako malalako indrindra, henoy Izy."

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 3, 15-16. 21-22)

Nisokatra ny lanitra tamin’i Jesoa natao batemy sy nivavaka.

Tamin’izany andro izany,
raha mbola niandry ny olona sy samy nisaina tao am-pony fa i Joany angaha no Kristy,
dia niteny i Joany ka nanao tamin’izy rehetra hoe:

“Izaho manao batemy anareo amin’ny rano,
fa avy Ilay mahery noho izaho, ary tsy mendrika hamaha ny fehikapany akory aho:
Izy no hanao Batemy anareo amin’ny Fanahy Masina sy ny afo”.

Tamin’ilay natao batemy iny ny vahoaka rehetra dia natao batemy koa i Jesoa,
ka raha mbola nivavaka Izy dia nisokatra ny lanitra;
ary nidina teo amboniny ny Fanahy Masina naka endri-batana toy ny voromailala,
dia nisy feo re avy any an-danitra nanao hoe:

“Ianao no Zanako malalako, Ianao no ankasitrahiko indrindra”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy voalohany nosoratan'i Masindahy Joany Apôstôly (1 Jo 1, 1-4)

Izay efa hitanay sy renay no ambaranay aminareo koa.

Ry zanako malala,
izay efa nisy hatramin'ny voalohany,
sy efa renay, efa hitan'ny masonay, efa nodinihinay,
ary efa notsapain'ny tànanay, dia ny Teny fiainana;
- fa efa naseho ny fiainana, sy efa hitanay, ary vavolombelona izahay,
ka manambara aminareo ny fiainana mandrakizay
izay tao amin'ny Ray sy naseho taminay,
- eny, izay efa hitanay sy renay no ambaranay aminareo kosa,
mba hanananareo fikambanana aminay koa;
ary ny fikambananay dia amin'ny Ray sy amin'i Jesoa-Kristy Zanany.
Ary izahay no manoratra izany aminareo, dia mba ho feno ny fifalianareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Salamo 96, 1-2. 5-6. 11-12

Ianareo olomarina, mifalia ao amin'ny Tompo.

Mpanjaka ny Tompo: aoka hifaly ny tany;
Aoka hiravoravo ny nosy maro!
Rahona aman'aloka no manodidina azy,
rariny sy hitsiny no iorenan'ny seza fiandrianany.

Miempo hoatry ny savoka ny tendrombohitra eo anatrehan'ny Tompo,
dia eo anatrehan'ny Tompon'ny tany rehetra.
Ny lanitra mitory ny fahamarinany,
ary ny firenena rehetra mibanjina ny voninahiny.

Afafy ho an'ny marina ny fahazavana,
ary ho an'ny mahitsy fo ny fifaliana.
Mifalia amin'ny Tompo ry olo-marina,
ary manomeza voninahitra ny anarany masina.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Andriamanitra ô, midera anao izahay, mankalaza anao izahay; ary mihoby anao ny antokon'ny Apôstôly.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo 20, 2-8)

Nandeha faingampaingana kokoa ilay mpianatra anakiray, ka tonga talohan'i Piera teo amin'ny fasana.

Tamin'ny andro voalohan'ny herinandro,
i Maria Magdalena lasa nihazakazaka
nankany amin'i Simona Piera sy ilay mpianatra malalan'i Jesoa,
ka nanao tamin'ireo hoe:

Nalain'olona tao am-pasana ny Tompo,
ka tsy fantatray izay nametrahany azy.

Dia mba lasa koa i Piera sy ilay mpianatra anankiray
nankany amin'ny fasana, ka niara-nihazakazaka izy roa lahy,
saingy nandeha faingampaingana kokoa ilay mpianatra anankiray,
ka tonga talohan'i Piera tao amin'ny fasana.
Dia niondrika izy,
ka nahita ny lamba nipetraka teo, nefa tsy niditra.
Nony tonga kosa Piera nanarakaraka azy,
dia niditra teo am-pasana
ka nahita ny lamba nipetraka teo, sy ny lamba nasarona ny lohany,
tsy niara-nipetraka tamin'ny lamba
fa nivalona nitokana terý.
Dia niditra koa ilay mpianatra izay tonga taloha teo amin'ny fasana,
ary nahita ka nino.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.