Vakiteny voalohany

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 12, 4-7. 11-15)

Izay tian’ny Tompo no faiziny.

Ry kristianina havana,
ianareo tsy mbola niady nanohitra ny ota
hatramin’ny fahalatsahan’ny ranareo,
ary efa hadinonareo ny fananarana milaza aminareo
toy ny amin’ny zanaka hoe:

“Anaka, aza manamavo ny famaizan’ny Tompo,
ary aza mba ketraka amin’ny fananarany anao;
fa izay tian’ny Tompo no faiziny,
ary izay rehetra raisiny ho zanaka no kapohiny.”

Fampianarana ho anareo ny fikapohany;
fa toy ny zanaka no itondran’Andriamanitra anareo,
ka iza no zanaka, tsy faizin’ny rainy?
Marina fa mampahory amin’ny andro anaovana azy
ny famaizana rehetra, fa tsy mba mahafaly;
nefa any aoriana kosa,
dia hahavokatra fahamarinana amam-piadanana
ho an’izay nandray azy izy.
Koa henjano ny tanana miraviravy sy ny lohalika miketraka:
ary ahitsio ny dian’ny tongotrareo
mba tsy hibirioka ny mandringa,
fa hijoro mahitsy tsara.
Mitadiava fihavanana amin’ny olona rehetra,
ary mikatsaha fahamasinana,
fa izay tsy manana azy dia tsy mba hahita ny Tompo.
Tandremo fandrao misy manary ny fahasoavan’Andriamanitra;
aza avela hisy faka mangidy maniry,
sao manakorontana sy mandoto ny maro.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 102, 1-2. 13-14. 17-18a)

Mandrakizay ny hatsaram-pon’ny Tompo amin’izay matahotra Azy.

Isaory ny Tompo, ry fanahiko;
sy ny Anarany masina, ry ato anatiko rehetra!

Isaory ny Tompo, ry fanahiko!
Aza misy hadinoina ny soa avy aminy!

Tahaka ny fangoraky ny ray ny zanany;
no angorahan’ny Tompo an’izay matahotra Azy!
Fa Izy mahalala ny nanaovana antsika:
tsaroany tokoa fa vovoka isika.

Fa ny hatsaram-pon’ny Tompo dia mandrakizay
amin’izay matahotra Azy sy amin’ny dimbin’ireo,
amin’izay mitandrina ny fanekeny,
sy mahatsiaro ny didiny hankatoavana Azy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo ny fonay, mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 6, 1-6)

Tsy misy mpaminany tsy enin-kaja afa-tsy amin’ny taniny ihany.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nankany amin’ny tany nahabe Azy,
ary nanaraka Azy ny mpianany.
Ary rahefa sabata ny andro,
dia nampianatra tao amin’ny sinagôga Izy,
ka be tamin’izay nihaino Azy
no gaga tamin’ny fampianarany sy nanao hoe:

“Taiza no nahazoan’Izy io izany rehetra izany?
Fahendrena manao ahoana izao nomena Azy izao,
ary ahoana no ahefan’ny tanany izany asa lehibe izany?
Moa tsy io va ilay mpandrafitra, zanak’i Maria,
rahalahin’i Jakôba sy i Jôsefa ary i Jodà sy i Simôna?
Moa tsy aty amintsika va ny anabaviny?”

Dia tafintohina taminy izy ireo.
Fa hoy i Jesoa taminy:

“Tsy misy mpaminany tsy enin-kaja afa-tsy amin’ny taniny
sy amin’ny fianakaviany ary amin’ny havany ihany.”

Ary tsy nahazo nanao fahagagana akory Izy teo,
fa marary vitsivitsy monja no nositraniny tamin’ny fametrahan-tanana,
ary gaga Izy noho ny tsy finoan’ireo.
Dia nitety ny vohitra manodidina sy nampianatra Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 12, 1-4)

Aoka isika hihazakazaka amim-paharetana amin’izao fifanalana hazakazaka naroso hataontsika izao.

Ry Kristianina havana,
noho isika voahodidin’ny vavolombelona zavon-tany toy izany,
dia aoka isika hanesotra ny zavatra rehetra mitambesatra amintsika,
sy ny fahotana izay manarona antsika,
ary hihazakazaka amim-paharetana amin’izao fifanalana hazakazaka naroso hataontsika izao,
mibanjina an’i Jesoa filohany sy mpanefa an-davany sy an-tsakany ny finoana,
izay nahazo nifidy ny hafaliana natao teo anoloany,
nefa naleony niaritra ny Hazofijaliana, sy ny tsy nitandro henatra koa;
ary efa mipetraka eo ankavanan’ny seza fiandrianan’Andriamanitra.
Hevero fa niaritra ny famelezana mafy nafitsoky ny mpanota taminy Izy,
mba tsy ho ketraky ny fanarian-toky ianareo.
Ianareo tsy mbola niady nanohitra ny ota hatramin’ny fahalatsahan’ny ranareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 21, 26b-27. 28 sy 30. 31-32)

Ireo mitady ny Tompo hidera Azy.

Izaho hametsivetsy Anao ao am-piangonam-be
sy hanala voady anoloan’ny matahotra Azy.
Ny ory hihinana ka ho voky;
ireo mitady ny Tompo hidera Azy:
“Veloma ny ainareo mandrakizay!”

Ny faran’ny tany hahatsiaro, ka hiverina amin’ny Tompo;
ny fiankohonam-pirenena hiankohoka eo anoloany avokoa.
Ireo rehetra matory amin’ny tany hiankohoka aminy;
ireo rehetra mitsitra eo am-bovoka hiondrika anoloany.

Ny fanahiko hivelona aminy; ny taranako hanompo Azy.
Ny taranaka izay misandratra hilazalazana ny Tompo,
ny vahoaka vao ho teraka hanambarana ny fahamarinany:
“izao sy izao no nataon’ny Tompo...!”

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky ny lahatrao, ry Tompo, ary mafy orina mandrakizay alaovalo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 5, 21-43)

Ry zazavavy, hoy aho aminao, mitsangana.

Tamin’izany andro izany,
rahefa niondrana tamin’ny sambo kely i Jesoa
ka tafita indray,
dia nitangoronan’ny vahoaka teo amoron-dranomasina Izy.
Dia avy ny anankiray amin’ny lehiben’ny sinagôga atao hoe Jaira,
ka nony nahita Azy dia niankohoka tamin’ny tongony izy,
sady nihanta mafy taminy nanao hoe:

“Marary efa ho faty ny zanako vavy,
ka andeha re mba hametra-tanana aminy Ianao,
mba ho sitrana sy ho velona izy.”

Dia nandeha niaraka taminy Izy,
ary be ny vahoaka nanaraka Azy sy nifanety taminy.
Ary nisy vehivavy anankiray nitsi-drà roa ambin’ny folo taona,
izay efa niaritra zavatra mafy betsaka tamin’ny mpanao fanafody maro
sy nandany ny fananany rehetra, nefa tsy nihatsara velively,
fa vao mainka niharatsiratsy kokoa aza.
Nony nahare ny amin’i Jesoa izy, dia nisisika tamin’ny vahoaka
ka nanendry ny akanjony avy ao ivohony, fa hoy izy:

“Na dia ny fitafiany ihany aza no voakasiko,
dia ho sitrana aho.”

Dia ritra niaraka tamin’izay ny loharanon’aretiny,
ka tsaroany tao amin’ny tenany fa sitrana izy.
Teo no ho eo ihany dia fantatr’i Jesoa
fa nisy hery nivoaka tamin’ny tenany,
ka nitodika ny vahoaka Izy nanao hoe:

“Iza no nanendry ny fitafiako?”

Ary hoy ny mpianany taminy:

“Hitanao izao vahoaka mifanety aminao izao
ka Ianao manontany hoe: Iza no nanendry Ahy?”

Dia nijerijery manodidina Azy Izy
hizaha ilay vehivavy izay nanao izany.
Natahotra ravehivavy sy tera-kovitra
satria fantany izay tonga taminy,
ka nanatona Azy sy niankohoka teo anatrehany izy,
dia nilaza ny marina rehetra.
Ary hoy Izy taminy:

“Anaka: ny finoanao no nahavonjy anao;
mandehana amim-piadanana, ary sitràna amin’ny aretinao.”

Raha mbola niteny i Jesoa,
dia tonga ny avy any an-tranon’ilay lehiben’ny sinagôga
ka nanao taminy hoe:

“Maty ny zanakao vavy,
ka nahoana ianao no mbola manahirana ny Mpampianatra ihany?”

Fa nony nandre izany teny izany i Jesoa
dia nilaza tamin’ilay lehiben’ny sinagôga hoe:

“Aza matahotra, fa minoa fotsiny ihany.”

Ary tsy nisy navelany nanaraka Azy afa-tsy i Piera sy i Jakôba
ary i Joany rahalahin’i Jakôba.
Ary nony tonga tany an-tranon’ilay lehiben’ny sinagôga izy ireo,
dia olona nikorontana sy nitomany ary ninaonaona be ihany no hitan’i Jesoa.
Ary niditra Izy ka niteny tamin’ny olona hoe:

“Nahoana ianareo no mitabataba sy mitomany?
Tsy maty razazavavy, fa matory.”

Dia nihomehy Azy fatratra ny olona;
fa Izy kosa nandroaka azy rehetra,
dia nitondra ny ray aman-drenin-drazazavavy mbamin’ireo nanaraka azy
niditra tao amin’izay niamparan-drazazavavy,
ary nandray ny tanany sy nilaza taminy hoe:

“Talita, Komy, izany hoe:
Ry zazavavy, hoy Aho aminao, mitsangàna.”

Niaraka tamin’izay dia nitsangana razazavavy
ka namindra fa efa roa ambin’ny folo taona izy,
dia talanjona indrindra ny olona.
Fa norarany mafy izy ireo mba tsy hatao fantatr’olona izany,
ary nasainy nomen-kanina razazavavy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 11, 32-40)

Nandray fanjakana maro izy ireo noho ny finoany. Isika no nanamboaran’Andriamanitra zavatra tsaratsara kokoa.

Ry kristianina havana, inona koa no holazaiko.
Tsy ho ampy ny andro hilazako ny amin’i Jedeôna,
i Baraka, i Samsôna, i Jefte, i Davida, i Samoela, mbamin’ny mpamimany:
fa noho ny finoana koa izy ireo dia nandresy fanjakana maro,
niasa ara-drariny, nahazo ny nampanantenaina, nanakombona ny vavan’ny liona,
namono ny herin’ny afo, afaka tamin’ny lelan’ny sabatra, nositranina tamin’ny aretina,
nampiseho herim-po tamin’ny ady, nampandositra ny miaramilan’ny fahavalo;
nandraisan’ny vehivavy ny zanany maty voatsangan-ko velona.
Ny sasany nampijaliana ho faty, nefa tsy nety nanao izay hahafahany,
mba hahazoany ny fitsanganan-ko velona tsaratsara kokoa;
ny sasany niaritra fanesoana sy kapoka ary gadra mbamin’ny tranomaizina;
notoraham-bato izy, notsofaina, nalaim-panahy, novonoina tamin’ny sabatra,
nirenireny nitafy hoditr’ondry sy hoditr’osy, tsy nanana na inona na inona,
nenjehina, nampahorina, nefa tsy mendrika ho nitoerany akory izao tontolo izao,
nirenireny tany an’efitra izy, sy tany an-tendrombohitra,
ary tany an-johy mbamin’ny tany an-dava-tany.
Na dia nankalazaina noho ny finoana aza anefa izy rehetra ireo,
dia tsy nisy nahazo ny nampanantenaina,
fa isika no namboarin’Andriamanitra zavatra tsaratsara kokoa,
ka tsy tonga amin’ny fahatanterahana ireo raha tsy mba efa mby eo koa isika.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 30, 20. 21. 22. 23. 24)

Mahereza, hatanjaho ny fo, ianareo rehetra miantehitra amin’ny Tompo.

Akory ity haben’ny hatsaranao
izay atokanao ho an’ny matahotra Anao,
sy asehonao ny mpifefy aminao
eo anoloan’ny zanak’olombelona.

Ny fieren’ny tavanao no anafenanao azy,
lavitry ny tetika ataon’ny olona;
ny fialofanao no ampierenao azy,
lavitry ny lela mpanangana ady.

Isaorana ny Tompo
fa nataony nigagana
ny hatsaram-pony tamiko
tamin’ny andro fahoriana!

Taitra loatra aho, ka loa-bolana hoe:
“Voatsipy lavitry ny masonao aho!”
Kanjo henonao ny feoko mitaraina,
fony izaho niantso Anao.

Tiava ny Tompo, ry mpivavaka rehetra:
fa ny Tompo miambina ny mpino;
fa ny mpiavona kosa
valiany tsy an’erany!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Aza mba hamafisina ny fonareo anio, fa henoy ny feon’ny Tompo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 5, 1-20)

Mivoaha amin’ity lehilahy ity, ry fanahy maloto.

Tamin’izany andro izany,
nony tafita ny ranomasina i Jesoa sy ny mpianany
dia tonga tao amin’ny tanin’i Geraseny;
ka vao niala tao an-tsambo kely Izy,
dia inty nisy lehilahy anankiray azon’ny fanahy maloto
avy tany am-pasana nanatona Azy.
Tany am-pasana izy io no nitoetra,
ary tsy nisy olona nahatana azy am-patorana intsony
na dia tamin’ny gadra aza,
fa matetika no nafatotra tamin’ny gadra
sy tamin’ny rojo vy ny tongony aman-tanany,
nefa nopotehiny ny rojo vy ary notapahiny ny gadrany,
ka tsy nisy olona nahafolaka azy.
Ary mandrakariva dia any am-pasana sy any an-tendrombohitra any foana izy
no mirenireny na andro na alina,
sady minananana no mandrà-tena amin’ny vato.
Fa nony nahatazan-davitra an’i Jesoa izy
dia nihazakazaka ka niankohoka teo anatrehany,
ary niantso tamin’ny feo mahery hoe:

“Moa mifaninona izaho sy Ianao,
ry Jesoa Zanak’Andriamanitra Avo indrindra?
Mifona aminao amin’ny Anaran’Andriamanitra re aho,
aza dia mampijaly ahy”,

satria i Jesoa efa nanao taminy hoe:

“Mivoaha amin’ity lehilahy ity,
ry fanahy maloto.”

Ary nanontany azy Izy nanao hoe:

“Iza no anaranao?”

Dia novaliany hoe:

“Lejiona no anarako, fa betsaka izahay.”

Ary nifona dia nifona taminy izy mba tsy horoahiny
hiala amin’izany tany izany.
Ary eo akaikin’ny tendrombohitra dia nisy kisoa betsaka,
andiany iray, nihinana,
ka nangataka taminy ireo demony nanao hoe:

“Alefaso izahay ho any amin’ny kisoa
mba hiditra ao aminy. Dia nekeny.”

Ka nivoaka ny fanahy maloto,
dia niditra tao anatin’ny kisoa,
ary rifatra nivarina teny amin’ny hantsana
ho any amin’ny ranomasina ny kisoa andiany iray,
tokony ho roa arivo,
ka maty tao amin’ny ranomasina.
Dia nandositra ny mpiandry azy
ka nilaza izany tany an-tanàna sy teny an-tsaha;
ary nivoaka ny olona hizaha izany zavatra izany.
Nankany amin’i Jesoa izy ireo,
ary nahita an’ilay azon’ny demony (izay nisy lejiona)
nipetraka sy nitafy lamba ary nanan-tsaina,
ka raiki-tahotra tery.
Nony nolazain’izay nahita tamin’izy ireo
izay nahazo ilay azon’ny demony sy ny kisoa,
dia nihanta tamin’i Jesoa izy ireo,
mba hiala amin’ny taniny.
Ary nony niakatra teo an-tsambo kely Izy,
dia niangavy taminy ilay azon’ny demony
mba hanaraka Azy;
fa tsy navelany izy, fa hoy Izy taminy:

“Andeha ihany mody any an-tranonao any amin’ny havanao
ka lazao aminy izay zava-dehibe nataon’ny Tompo taminao
sy ny namindrany fo taminao.”

Dia lasa izy ka nampiely tany Dekapôly
ny zavatra rehetra nataon’i Jesoa taminy,
ary gaga ny olona rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.