Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 28, 10-22a)

Nahita tohatra iray nijoro izy, sy ny Anjelin’Andriamanitra niakatra sy nidina teo aminy ary Andriamanitra niteny.

Tamin’izany andro izany,
niala tany Bersabea i Jakôba nankany Haràna.
Nony tonga tao amin’ny fitoerana anankiray izy, dia nandry teo, fa efa maty masoandro.
Naka vato anankiray tao izy, nataony ondana,
dia nandry teo, tamin’izany fitoerana izany.
Ary nanonofy izy,
ka indro nisy tohatra anankiray niorina tamin’ny tany
tafapaka amin’ny lanitra ny lohany;
ary nisy Anjelin’Andriamanitra niakatra sy nidina teo aminy.
Ary niseho terý ambony ny Tompo ka nanao hoe:

“Izaho no Tompo Andriamanitr’i Abrahama, rainao,
sy Andriamanitr’i Isaaka;
io tany andrianao io dia homeko anao sy ny taranakao.
Ho tahaka ny vovoky ny tany ny taranakao;
hitatra any andrefana sy any atsinanana ianao, ary any avaratra sy any atsimo;
ary aminao sy amin’ny taranakao no hanasoavana ny firenena rehetra ambonin’ny tany.
Indro aho momba anao, ka hiaro anao any amin’izay halehanao rehetra,
sy hampody anao indray amin’ity tany ity.
Fa tsy handao anao Aho,
mandra-pahatanterako izay voalazako taminao.”

Nahatsiaro tamin’ny torimasony i Jakôba, ka nanao hoe:

“Eto amin’ity toerana ity tokoa ny Tompo,
fa izaho tsy nahalala izany.”

Dia raiki-tahotra izy ka nanohy hoe:

“Endrey! mahatahotra ity fitoerana ity!
Eto tokoa ny tranon’Andriamanitra,
eto ny vavahadin’ny lanitra!”

Nifoha maraina koa izy dia nalainy ilay vato nataony ondana,
naoriny nataony tsangam-bato ka norotsahany diloilo ny tampony.
Nataony hoe Betela no anaran’io fitoerana io.
Loza anefa no anaran’ny tanàna tany aloha.
Ary nanao voady i Jakôba ka hoy izy:

“Raha momba ahy tokoa Andriamanitra ka miaro ahy amin’izao dia alehako izao,
raha manome ahy hanin-kohanina sy lamba hitafiako,
ka tafaverina soa aman-tsara any an-tranon’ikaky aho,
dia ny Tompo no ho Andriamanitro.
Ho tranon’Andriamanitra ity vato naoriko ho tsangambato ity.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 90, 1-2. 3-4. 14-15ab

Andriamanitra ô, Ianao no itokiako.

‘Zany izaho raha mialokaloka ao an-tranon’ilay Avo.
Velon-toky tsy manahy fa alofanao, ry Tompo.
O! ry Tompo fialofako sy mandako, hoy aho,
Andriamanitra itokiako marimarina tokoa.

Fa ny Tompo no mpanafaka amin’ny fandrika mandavo.
Sy manakana, manohana fiadiana mety hamono.
Eo ambanin’ireo elany no anaronany anao.
Zay matoky tsy manahy fa efa tsara fambombana!

Fa matoky ny fitiavako izy hany ka vonjeko.
Nahafantatra ny Anarako: tsenaiko famonjena.
Hovaliako raha miantso, hovonjeko raha mijaly.
Raha tojo fitsapana tsy havelako hanirery!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny teninao, ry Tompo dia fanahy sy fiainana.
Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 18-26)

Maty vao izao ny zanako vavy ka tongava Ianao dia ho velona izy.

Tamin’izany andro izany, raha mbola niteny i Jesoa,
dia indro nisy lehiben’ny sinagôga anankiray niditra nanatona sy nitsaoka Azy,
ka nanao hoe:

“Tompoko,
maty vao izao ny zanako vavy,
ka andeha re hametraka ny tananao aminy,
dia ho velona izy.”

Dia nitsangana i Jesoa ka nandeha nanaraka azy Izy mbamin’ny mpianany.

Ary indro nisy vehivavy nitsi-drà nandritra ny roa ambin’ny folo taona,
nanatona Azy avy eo ivohony, ka nanendry ny morontongotr’akanjony;
fa hoy izy anakampony:

“Na dia ny akanjony ihany aza no ho voakasiko,
dia ho sitrana aho.”

Ary nitodika i Jesoa ka nahita azy, dia nanao hoe:

“Matokia, anaka,
ny finoanao no nahasitrana anao.”

Hatramin’izay dia sitrana ravehivavy.

Nony tonga tany an-tranon’ilay lehibe i Jesoa
ka nahita ny mpitsoka sodina, sy ny olona maro nitabataba,
dia nanao hoe:

“Mialà ianareo,
fa tsy maty akory razazavavy, fa matory.”

Dia nihomehezan’ireo Izy.
Ary rahefa navoaka ny olona, dia niditra Izy,
ka nandray ny tanan’ilay zazavavy, dia nitsangana io.
Ary niely tamin’izany tany rehetra izany ny lazan’izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Zakaria Mpaminany (Zak. 9. 9-10)

Indro ny Mpanjakanao avy ho aty aminao manetry tena.

Hoy ny Tompo hoe:

“Mifalia amin’ny hafaliana lehibe, ry zanaka vavin’i Siôna!
Manaova feo firavoravoana, ry zanakavavin’i Jerosalema!
Fa indro ny Mpanjakanao avy ho aty aminao;
marina Izy sady arovan’Andriamanitra;
manetry tena mitaingina ampondra, dia ampondra tanora, zanak’ampondravavy.
Hofoanako tsy hisy ny kalesy fiadiana any Efraima, mbamin’ny soavaly ao Jerosalema.
Ary hopotehina ny tsipìka fiadiana.
Hilaza fiadanana amin’ny firenena Izy;
ny Fanjakany dia hahatratra ny hatramin’ny ranomasina ka hatramin’ny ranomasina;
ary hatramin’ny ony ka hakamin’ny faran’ny tany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 144, 1-2. 8-9. 10-11. 13de-14

Manandratra Anao aho, ry Andriamanitro Mpanjaka, misaotra ny Anaranao, ry Ilay Mandrakizay.

Manandratra Anao aho, ry Andriamanitro Mpanjaka;
ny Anaranao isaorako mandrakizay mandrakizay.
Misaotra Anao isan’andro aho
sy midera ny Anaranao mandrakizay.

Antra sy mangoraka ny Tompo,
tsy malaky tezitra ary be fitiavana;
tsara amin’izao rehetra izao ny Tompo,
ny asany rehetra angorahany.

Midera Anao, ry Tompo, ny asanao rehetra,
misaotra Anao ny mpivavaka aminao;
ny voninahitry ny Fanjakanao resahiny,
ny asanao mahery teneniny.

Marina amin’ny lalany rehetra ny Tompo,
tsara fo amin’ny asany rehetra;
ny Tompo eo anilan’izay miantso Azy,
dia ireo izay miantso Azy marina.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 8, 9. 11-13)

Raha vonoinareo amin’ny Fanahy ny asan’ny nofo, dia ho velona ianareo.

Ry kristianina havana,
ianareo dia tsy ao amin’ny nofo, fa ao amin’ny Fanahy,
raha mitoetra ao anatinareo koa ny Fanahin’Andriamanitra.
Raha misy tsy manana ny Fanahin’i Kristy, dia tsy an’i Kristy izy.
Ary raha ny Fanahin’izay nanangana an’i Jesoa ho velona no mitoetra ao anatinareo,
dia izay nanangana an’i Kristy Jesoa koa no hamelona ny vatanareo mety maty,
noho ny Fanahiny izay mitoetra ao aminareo.
Koa amin’izany, ry kristianina havana,
tsy mpitrosa amin’ny nofo isika, ka ho velona ara-nofo.
Satria raha velona ara-nofo ianareo, dia ho faty;
fa raha vonoinareo amin’ny Fanahy ny asan’ny nofo, dia ho velona ianareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaotra Anao aho, Raiko, Tompon’ny lanitra sy ny tany,
fa nambaranao tamin’ny madinika ny tsiambaratelon’ny Fanjakanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 11, 25-30)

Malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho.

Tamin’izany andro izany i Jesoa niteny nanao hoe:

“Misaotra Anao aho, Raiko, Tompon’ny lanitra sy ny tany,
fa nanafina ny hevitrao tamin’ny hendry sy ny be saina Ianao,
ary nanambara azy tamin’ny tso-po kosa.
Eny, misaotra Anao aho, Raiko, fa izany no sitra-ponao.
Efa nomen’ny Raiko Ahy ny zavatra rehetra
ary tsy misy mahalala ny Zanaka afa-tsy ny Ray;
ary tsy misy mahalala ny Ray afa-tsy ny Zanaka
sy izay tian’ny Zanaka hanehoana Azy.
Mankanesa aty amiko ianareo rehetra izay mitondra fahoriana sy vesaram-pijaliana,
fa hanamaivana anareo Aho.
Ento ny jiogako, ary mianara amiko,
fa malemy fanahy sy manetry tena ao am-po Aho,
dia hahita fiadanana ho an’ny fanahinareo ianareo,
fa mora entina ny jiogako, ary maivana ny didiko”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 27, 1-5. 15-29)

Naka ny fizokian’ny rahalahiny i Jakôba ary naka ny tso-drano koa.

Efa antitra i Isaaka ka efa nanjavona ny masony ka tsy nahita intsony.
Dia niantso an’i Esao zanany lahimatoa izy, ka nanao taminy hoe:

“Anaka.”

Ary hoy io taminy:

“Inty aho.”

Dia hoy i Isaaka:

“Hitanao fa efa antitra aho izao;
ary tsy fantatro izay andro hahafatesako.
Koa ankehitriny, alao ny fitaovanao, dia ny tranon-janatsipìkanao sy ny tsipìkanao,
ka mandehana any an-tsaha, ka mamonoa biby fihaza ho ahy.
Dia anaovy nahandro tsara ho ahy izany, araka ilay tiako;
ka ento aty amiko hohaniko,
mba hitsofan’ny fanahiko rano anao, dieny mbola tsy maty aho.”

Ary henon-dRebekà kosa ny nitenenan’i Isaaka tamin’i Esao, zanany;
dia lasa i Esao nankany an-tsaha mba hiremby haza sy hitondra azy.
Ary nalain-dRebekà ny fitafian’i Esao, zanany lahimatoa, ny tsara indrindra, izay tao an-trano,
ka nampitafiany an’i Jakôba, zanany lahiaivo.
Dia nofonosiny tamin’ny hodin-janak’osy koa ny tanany mbamin’ny malambolambo amin’ny vozony.
Izay vao nataony an-tanan-janany ny nahandro tsara sy ny mofo efa namboariny.

Dia nankao amin-drainy i Jakôba, ka nanao hoe:

“Dada ô!”

Dia hoy i Isaaka:

“Inty aho, iza moa ianao, anaka?”

Ary hoy i Jakôba tamin-drainy:

“Izaho no Esao zanakao lahimatoa.
Vitako ny nasainao nataoko, ka masìna ianao,
miarena ary mipetraha hihinana ny hazako,
mba hitsofan’ny fanahinao rano ahy.”

Fa hoy i Isaaka tamin-janany:

“Ahoana no dia nahazoanao faingana toy izany anaka?”

Ka hoy i Jakôba:

“Ny Tompo Andriamanitrao no nahatonga azy teo anoloako.”

Ary hoy i Isaaka:

“Manatòna àry, mba hitsapako anao kely,
na ianao tokoa no Esao zanako na tsia.”

Dia nanatona an-drainy i Jakôba;
ka hoy i Isaaka nony nitsapa azy:

“Ny feony dia feon’i Jakôba,
fa ny tanany dia tanan’i Esao.”

Tsy nahalala azy izy, satria voloina tahaka ny an’i Esao rahalahiny ny tanany,
ka dia nitso-drano azy izy.
Hoy izy:

“Marina tokoa va fa ianao no Esao zanako?”

Ary hoy i Jakôba:

“Izaho no izy.”

Dia hoy i Isaaka:

“Arosoy àry hohaniko izato hazan’ny zanako,
mba hitsofan’ny fanahiko rano anao.”

Dia naroson’i Jakôba teo anoloany izany ka nihinana izy
ary notolorany divay koa, ka nisotro.
Rahefa izany, hoy i Isaaka rainy, taminy:

“Manatòna ianao, anaka, manoroha ahy.”

Dia nanatona i Jakôba ka nanoroka azy;
ary nandre ny hanitry ny fitafiany i Isaaka,
ka nitso-drano azy nanao hoe:

“Eny, ny hanitry ny zanako,
dia tahaka ny hanitry ny saha voatso-dranon’ny Tompo.
Andriamanitra anie hanome anao amin’ny andon’ny lanitra sy amin’ny menaky ny tany;
mbamin’ny vary aman-divay ankabetsahana!
Hotompoim-pirenena maro anie ianao, hiankohofam-pirenena maro ianao;
hotompoin’ny rahalahinao anie ianao;
hiankohofan’ny zana-dreninao ianao;
ho voaozona anie izay hanozona anao;
fa hohasoavina kosa izay hanisy soa anao!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 134, 1-2. 3-4. 5-6

Miderà ny Tompo fa tsara Izy.

Derao ny Tompo!
Derao Izy, ry mpanompon’ny Tompo,
ianareo izay mijanona ao an-tranon’ny Tompo,
ao an-kianjan’ny tranon’ny Andriamanitsika!

Derao ny Tompo fa tsara!
Antsao ny Anarany fa mamy!
Fa i Jakôba nofidîn’ny Tompo ho azy;
i Israely, ho fananany!

Fantaro fa lehibe ny Tompo.
Mihoatra ny andriamanitra rehetra ny Andriamanitsika!
Izay sitraky ny Tompo, ataony avokoa:
any an-danitra sy eto an-tany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Niteraka antsika an-tsitra-po tamin’ny tenin’ny fahamarinana Izy,
mba ho santatry ny zava-boaariny isika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 14-17)

Moa mahazo misaona va ny olona raha mbola eo ny mpampakatra?

Tamin’izany andro izany,
nankao amin’i Jesoa ny mpianatr’i Joany ka nanao hoe:

“Nahoana izahay sy ny Farisianina no mifady hanina matetika,
fa ny mpianatrao kosa no tsy mba mifady?”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Moa mahazo misaona va ny zanaky ny mpampakatra raha mbola eo aminy ny mpampakatra?
Fa mbola ho avy ny andro hanesorana ny mpampakatra hiala aminy,
ka amin’izay vao hifady hanina izy.
Ary tsy misy olona manampina akanjo tonta amin’ny tapa-damba vaovao,
fa handrovitra ny tonta ny vao ka hitatra ny rovitra.
Ary ny barìka hoditra tonta tsy mba fasiana divay vaovao;
fa raha izany, dia ho vaky ny barìka, ka ny divay raraka, ary ny barìka simba;
fa ny barìka hoditra vaovao no fasiana divay vaovao, dia samy maharitra izy roroa.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Jenezy (Jen. 23, 1-4. 19 ; 24, 1-8. 62-67)

Tia an-dRebekà tokoa i Isaaka ka nionona ny alahelony an-dreniny.

Ny andro niainan’i Sarà dia fito amby roapolo amby zato taona, izany no taona niainany.
Ary i Sarà dia maty tany Kiriatarbe, dia i Hebrôna izany, any amin’ny tany Kanaana;
ka tonga i Abrahama hisaona an’i Sarà sy hitomany azy.
Dia nitsangana i Abrahama niala teo anilan’ny maty,
ka niteny tamin’ny zanak’i Heta hoe:

“Olona hafa firenena sy vahiny eto aminareo aho,
ka mba avelao aho hanana tany fandevenana eto aminareo,
mba hisy hanalako ny fatin’ny vadiko tsy ho eto anoloako, sy handevenako azy.”

Izay i Abrahama vao nandevina an’i Sarà vadiny, tao an-johin’i Makpelà,
tandrifin’i Mambre dia i Hebrôna izany, any amin’ny tany Kanaana.
Efa zokiolona sy nandroso fahanterana i Abrahama
sady nosoavin’ny Tompo tamin’ny zavatra rehetra.
Ary hoy i Abrahama tamin’ny mpanompony,
ilay tranainy indrindra tao an-tranony, nikarakara ny fananany rehetra:

“Ataovy ato ambanin’ny feko ny tananao,
hampianianako anao amin’ny Anaran’ny Tompo Andriamanitry ny lanitra sy Andriamanitry ny tany
fa tsy haka vady ho an’ny zanako ao amin’ny zanakavavin’ny Kananeanina,
izay iraisako monina, ianao,
fa any amin’ny tanindrazako, any amin’ny tany niaviako
no halehanao haka vady ho an’i Isaaka zanako.”

Ary hoy ny navalin’ilay mpanompony:

“Angamba tsy hety hiaraka amiko hankaty amin’ity tany ity ny vehivavy;
ka ny zanakao ve no tokony hoentiko mankany amin’ny tany niavianao?”

Hoy i Abrahama taminy:

“Tandremo sao dia entinao mankany ny zanako.
Ny Tompo Andriamanitry ny lanitra izay naka ahy tao an-tranon’ny raiko,
sy tany amin’ny tany nahaterahako, izay niteny tamiko sy nianiana tamiko hoe:
‘Homeko ny taranakao ity tany ity’,
dia Izy ihany koa no haniraka ny Anjeliny eo alohanao,
ka haka vady avy any ho an’ny zanako ianao.
Ary raha tsy mety hanaraka anao ny vehivavy
dia afaka amin’izao fianianana ampanaoviko izao ianao;
fa aza entina mankany ny zanako.”

Tamin’izany i Isaaka tonga avy any amin’ny fantsakan’i Kaï-Roy
ka nonina teo amin’ny tany Atsimo.
Indray hariva, raha ilay nivoaka mba hieritreritra tany an-tsaha iny izy,
ka nanopy ny masony, dia indreny misy rameva tamy.
I Rebekà koa nanopy ny masony ka nahatazana an’i Isaaka,
dia nitsambikina niala teny amin’ny rameva;
ary nanao tamin’ilay mpanompo hoe:

“Iza iry lehilahy eny an-tsaha tamy hitsena antsika iry?”

Dia hoy ilay mpanompo:

“Ny tompoko iny.”

Koa dia noraisin-dRebekà ny voaliny, dia nisaronany.
Nambaran’ity mpanompo tamin’i Isaaka avokoa ny zavatra rehetra nataony.
Dia nampandrosoin’i Isaaka i Rebekà ho ao an-dain’i Sarà reniny,
sady nampakariny ho vady.
Ary tia azy izy, ka nionona ny alahelony an-dreniny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 105, 1-2. 3-4a. 4b-5

Derao ny Tompo fa tsara.

Derao ny Tompo fa tsara:
eny, mandrakizay ny hatsaram-pony.
Iza no hahalaza ny Asa maherin’ny Tompo?
Zovy no hahaventy ny fiderana Azy rehetra?

Sambatra izay mitandrina ny rariny,
sy manao ny hitsiny amin’ny fotoan-drehetra!
Tsarovy izahay, ry Tompo,
izay tia ny vahoakanao!

Vangio amin’ny famonjenao izahay:
te-hahita ny hasambaran’ny Voafidinao,
sy hifaly amin’ny fifalian’ny firenenao!
Eny, izahay te-hiravo miaraka amin’ny Lovanao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo;
Izaho mahalala azy ary izy manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 9-13)

Tsy ny finaritra no mila mpanao fanafody; ary ny famindram-po no sitrako fa tsy ny sorona.

Tamin’izany andro izany, tao Kafarnaôma,
nony niala teo amin’ilay malemy nositraniny i Jesoa
dia nahita lehilahy anankiray atao hoe Matio,
nipetraka teo am-pamorian-ketra, ka hoy Izy taminy:

“Andeha hanaraka Ahy ianao.”

Dia nitsangana izy ka nanaraka Azy.
Ary raha nisakafo tao an-tranon’i Matio i Jesoa,
dia nisy poblikanina sy mpanota betsaka tonga niara-nihinana tamin’Izy sy ny mpianany.
Ka nony nahita izany ny Farisianina, dia nilaza tamin’ny mpianany hoe:

“Nahoana ity Mpampianatrareo
no miara-mihinana amin’ny poblikanina sy ny mpanota?”

Fa hoy i Jesoa nandre izany:

“Tsy ny finaritra no mila mpanao fanafody, fa ny marary.
Mandehana àry ianareo ka fantaro ny hevitr’izao teny izao:
Ny famindram-po no sitrako, fa tsy ny sorona;
fa tsy tonga hiantso ny marina Aho, fa ny mpanota.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.