Vakiteny voalohany

Bokin’Izaia Mpaminany (Iz 61, 9-11)

Feno hafaliana ao amin’ny Tompo aho.

Ny taranak’izy ireo, halaza eny amin’ny firenena;
ary ny tamingany any amin’ny firenen-tsamihafa.
Izay hahita azy hahalala azy avokoa,
fa taranaka nosoavin’ny Tompo izy ireo.

Ho revon-kafaliana eo amin’ny Tompo aho,
ary hiravoravo amin’ny Andriamanitro ny foko,
satria notafiany fitafiam-pamonjena aho,
ary nakanjoiny akanjom-pahamarinana,
toy ny mpampakatra miravaka diadema eo an-dohany;
toy ny ampakarina miraratra ny firavany sarobidy.

Fa toy ny ampanirian’ny tany ny tsimoka eo aminy,
sy toy ny ampitsimohan’ny zaridaina ny voa nafafy eo aminy
no ampanirian’ny Tompo Tompo ny fahamarinana,
sy ny fiderana eo anatrehan’ny firenena rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

1 Sam. 2, 1. 4-5. 6-7. 8

Ravo amin’ny Tompo ny foko!

Endrey ny hafaliako manana ny Tompo!
Ny lohako nitanondrika mitraka.
Ka indro aho misoka-bava hiaro tena.
Mifaly aho, ry Tompo, fa voavonjinao.

Ny olo-mahery tapaka tsipîka,
ny osa kanefa miatrana aman-kery.
Ny voky nasainy miasa mikarama,
ny noana kanefa homana tsy miasa.

Ny momba nomeny zanaka amam-para,
kanefa ny maro anaka malazo.
Mamono ary koa mamelona ny Tompo:
mampidina sy mampakatra ny maty,

Mampanana sy mandevona ny Tompo,
ampietry Izy fa manandratra avy hatrany.
Alàny tsy ho eo am-bovoka ny ory,

Akariny avy eo am-pako ny mahantra,
ka indro nomeny toerana mpanjaka,
tolorany fiketrahana mihaja.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sambatra tokoa ianao, ry Maria Virjiny fa nitahiry ny Tenin’Andriamanitra ianao sy nandinika azy tao am-po.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 2, 41-51)

Fa reniny kosa nandinika tsara izany zavatra rehetra izany tao am-pony.

Ary isan-taona ny ray aman-dreniny
dia nankany Jerosalema amin’ny andro fetin’ny Paka;
ka nony efa roa ambin’ny folo taona izy,
dia niakatra araka ny fanao amin’izany fety izany izy ireo,
ary nony tapitra ny andro fety ka nody izy,
dia nijanona tany Jerosalema Jesoa zazakely,
nefa tsy fantatry ny rainy aman-dreniny izany.
Nataon’izy ireo ho niaraka tamin’ny niray dia taminy izy,
ka nandeha làlana indray andro vao nitady azy
tamin’ny havany sy ny olom-pantany;
ary nony tsy nahita azy,
dia niverina tany Jerosalema indray nitady azy.

Ary nony afaka hateloana, dia hitany tao anatin’ny tempoly izy
nipetraka teo afovoan’ny mpampianatra ka nihaino sady nanontany azy,
ary talanjona izay rehetra nandre azy noho ny fahendreny sy ny famaliny.
Ary nony nahita azy izy ireo dia gaga,
ary hoy reniny taminy:

“Anaka, nahoana hianao no nanao toy izany taminay?
Inty rainao sy izaho malahelo nitady anao.”

Fa hoy izy taminy:

“Nahoana no nitady ahy hianareo?
Tsy fantatrareo va fa tsy maintsy ho ao amin’ny Raiko aho?”

Saingy tsy azon’izy ireo ny teny nolazainy taminy.
Dia niara-nidina taminy nankany Nazareta izy, ary dia nanaiky azy;
fa reniny kosa nandinika tsara izany zavatra rehetra izany tao am-pony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Osea Mpaminany (Osea 11, 1b. 3-4. 8d-9)

Onena ny foko ato anatiko, ary indray miontana ny fangorahako rehetra.

Izao no lazain’ny Tompo:

“Tia an’i Israely Aho fony mbola zaza izy;
ka hatrany Ejipta nisy fiantsoana ny zanako.
Ary Izaho nampiana-mandeha an’i Efraima, sy nitantana azy tamin’ny sandriny,
nefa tsy fantany fa nanolikoly azy Aho.
Nentiko tamin’ny kofehy fitondrana olona izy ireo,
dia tamin’ny fatoran’ny fitiavana;
mova Aho tsy ilay nanainga jioga ho azy, eo ambonin’ny valanoranony,
ary niodrika taminy sy nampihinana azy.
(Nefa tsy nety niverina tamiko izy: ka hofaiziko va?)
Tsia! Onena ny foko ato anatiko, ary indray miontana ny fangorahako rehetra.
Tsy hanarana ny firehetran’ny hatezerako Aho,
tsy horavako fanindroany i Efraima.
Fa Andriamanitra Aho, fa tsy olombelona:
eo afovoanao ilay Masina, ka tsy ho tonga Aho mitondra ny fisafoahako”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Iz 12, 2-3. 4. 5-6

Hanovo rano an-kafaliana ianareo amin’ny loharanom-pamonjena.

Ianao Andriamanitra Ray no vonjiko.
Matoky aho, mijoro fa tsy matahotra.
Ny Tompo no hery sy reharehako.
Fa Izy no vonjy sy fialofako.
Avia àry hanovo amin-kafaliana.
Ny vonjin’ny Tompo eo an-doharanony.

Amin’izany andro izany, samia manezaka.
Derao Andriamanitra, antsoy ny Anarany.
Torio ny vahoaka ny zava-bitany.
Lazao fa tsy takatra hoe ny Anarany.

Ambony ny Tompo ka dia nasehony.
Lazao an’izany ny vazan-tany.
Ianao, ry Siôna hitotorebika.
Fa Tompo lehibe Izy sady masina.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Efezy (Efez 3, 8-12. 14-19)

Hahalala ny fitiavan’i Kristy izay mihoatra ny fahalalana rehetra ianareo.

Ry kristianina havana,
izaho izay kely indrindra amin’ny olona masina rehetra
no nomena fahasoavana izany ny Jentiny ny haren’i Kristy tsy hita pesipesenina,
sy ny hazavana amin’ny olona rehetra ny filaharan’ilay hevitra lalina niafina hatrizay hatrizay
tao amin’Andriamanitra Mpahary ny zavatra rehetra.
Dia izany no naseho ankehitriny tamin’ny alalan’ny Eglizy,
ka tonga fantatr’ireo fitondrana sy fahefana any an-danitra ny fahaizan’Andriamanitra mamoron-kevitra,
araka ny lahatra nataony hatrizay hatrizay tao amin’i Kristy Jesoa Tompontsika,
Izay ananantsika fahasahiana hanatona an’Andriamanitra amim-pahatokiana noho ny finoana Azy.
Eny, noho izany no andohalihako amin’ny Ray,
izay angalan’ny fianakaviana rehetra any an-danitra sy ety an-tany ny anarana,
mba homeny anareo, araka ny haren’ny voninahiny,
ny hankaherezina fatratra araka ny olona anaty amin’ny Fanahy,
sy ny hitoeran’i Kristy ao am-ponareo amin’ny finoana,
dia ho latsa-paka sy hiorina amin’ny fitiavana ianareo,
ka hiara-mahafantatra tsara amin’ny olo-masina rehetra
izay sakany sy lavany, ary haavony sy halaliny,
sady hahalala ny fitiavan’i Kristy izay mihoatra ny fahalalana rehetra,
ka dia ho fenon’ny hafenoan’Andriamanitra rehetra ianareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ento ny jiogako ary mianara amiko fa malemy fanahy sy manetry Tena ao am-po Aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo 19, 31-37)

Nolefonin’ny miaramila anankiray ny Fony, ka nisy ra sy rano nivoaka.

Zoma, andro fiomanana tamin’izay,
ka nangataka tamin’i Pilaty ny Jody mba hotapahina ny ranjon’ireo nofantsihana,
dia hoesorina, mba tsy hisy faty mihantona amin’ny Hazofijaliana amin’ny andro sabata
(fa andro lehibe izany sabata izany).
Dia tonga ny miaramila ka nanapaka ny ranjon’ny voalohany
sy ny an’ilay anankiray niara-nofantsihana taminy koa;
fa nony nankeo amin’i Jesoa izy, dia hitany fa efa maty sahady Izy,
ka tsy mba notapahiny ny ranjony.
Fa nolefonin’ny miaramila anankiray kosa ny Fony,
ka nisy ra sy rano nivoaka niaraka tamin’izay.
Ary ilay nahita no milaza, ka marina ny filazany,
sady fantany fa milaza ny marina izy, mba hinoanareo koa.
Ary izany no tonga dia mba hahatanteraka ny Soratra Masina hoe:

“Tsy hisy hotapahina ny taolany, na dia iray aza”.

Ary hoy indray ny koa ny Soratra Masina:

“Hijery izay nolefoniny izy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 24, 3-8)

Ity no ran’ny fanekena nataon’ny Tompo taminareo.

Tamin’izany andro izany,
dia tonga i Môizy nitondra tamin’ny vahoaka ny tenin’ny Tompo rehetra sy ny lalàna rehetra,
ka indray niredona ny vahoaka namaly hoe:

“Izay teny rehetra voalazan’ny Tompo dia hotanterahinay avokoa”.

Nosoratan’i Môizy avokoa ny tenin’ny Tompo.
Dia nifoha maraina koa izy, nanorina ôtely teo am-pototry ny tendrombohitra,
sy nanangana tsangam-bato roa ambin’ny folo ho an’ny fokon’i Israely roa ambin’ny folo.
Ary naniraka zatovolahy zanak’i Israely izy,
ka nanolotra sorona dorana tamin’ny Tompo ireo sy namono ombalahy hatao sorom-pisaorana.
Nalain’i Môizy ny antsasaky ny ra nataony teo amin’ny tany,
ary ny antsasany nararany teo ambony ôtely.
Izay vao nalainy ny bokin’ny Fanekena ary novakìny teo anatrehan’ny vahoaka, izay namaly hoe:

“Hataonay sy hoekenay avokoa izay rehetra voalazan’ny Tompo”.

Dia nalain’i Môizy ny ra,
nafafiny tamin’ny vahoaka sy nolazainy hoe:

“Ity no ran’ny Fanekena nataon’ny Tompo taminareo momba izany teny rehetra izany”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 115, 12-13. 15-16bd. 17-18

Hanainga ny kapoakan’ny famonjena aho ho fiantsoana ny Anaran’ny Tompo.

Inona no havaliko ny Tompo
amin’ny soa rehetra nataony ahy?
Handray ny kapoakam-pandresena aho
sady hiantso ny Anaran’ny Tompo.

Tsy sitraky ny Tompo velively
ny hahafatesan’ny sakaizany.
Mpanomponao aho, ry Tompo:
ka nalànao fatorana.

Koa mitondra fanati-pisaorana aho
sy miantso ny Anaran’ny Tompo,
manefa ny voadiko tamin’ny Tompo
atrehin’ny vahoakany tontolo.

Vakiteny faharoa

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 9, 11-15)

Ny Ran’i Kristy no hanadio ny fontsika.

Ry kristianina havana,
i Kristy, nony efa tonga Mpisorombe ny amin’ny soa ho avy,
dia namaky tranolay tsara lavitra sy lavorary lavitra, tsy nataon-tanana,
izany hoe tsy mba anisan’izao zava-boaary izao:
sady tsy mba ran’osilahy na ran-janak’omby,
fa ny Ran’ny Tenany no nentiny niditra tao amin’ny fitoerana masina indrindra,
indray mandeha monja dia ampy, ka nahazoany fanavotana mandrakizay.
Ary raha ny ran’osilahy sy ny ranjanak’omby aza
mbamin’ny famafazana ny lavenom-bantotr’omby vavy
nanamasina izay voaloto amin’ny fanadiovana ny nofo,
mainka ny Ran’i Kristy izay nanolotra ny Tenany tsy manan-tsiny tamin’Andriamanitra,
amin’ny alalan’ny Fanahy mandrakizay,
no hanadio ny fontsika ho afaka amin’ny asa maty,
mba hanompoantsika an’Andriamanitra velona!
Noho izany, dia Mpanalalana amin’ny fanekena vaovao Izy,
mba hahazoan’izay voaantso ny lova mandrakizay nampanantenaina azy,
rehefa nisy fahafatesana hanala ny fahotana, natao tamin’ny fanekena taloha.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Antsa

Derao ny Mpamonjy, ry Siôna,
Hobio sy antsao ny Kiadinao
sy Mpifehy anao.

Mikezaha araka izay tratry ny ainao,
satria ambony noho ny dera rehetra Izy,
ka tsy ampy hidera Azy ianao.

Ny deraintsika anio indrindra
dia ilay Mofo velona,
ilay Mofo manome aina.

Dia ilay Mofo nomena ny Apôstôly roa ambin’ny folo
araka ny efa fantatsika,
tamin’ilay Fanasana farany.

Aoka ny fiderana ataontsika hanetriketrika
ary aoka ny hirantsika hahate-hihaino,
aoka ny hafaliantsika ho tsara.

Satria ilay andro malaza
namoronana io Fanasana masina io
no deraintsika anio izao.

Amin’izany fanasan’ny Mpanjaka vaovao izany
dia ny Paka vaovaon’ny Lalàna vaovao
no misolo ny Paka taloha.

Ny fomba vaovao: mandimby ny fomba taloha;
ny marina mampisava ny aloka,
ary ny fahazavana mamono ny haizin’ny alina.

Izay nataon’i Kristy tamin’ilay sakafo hariva
dia nodidiany hatao
ho fahatsiarovana Azy.

Ny nataony no arahinay
ka dia manamasina ny mofo sy ny divay
hanjary ho sorom-pamonjena izahay.

Teny finoana ho an’ny kristianina
no ahatongavan’ny mofo ho Nofo,
sy ny divay ho Ra.

Izay tsy azonao, izay tsy hitan’ny masonao
dia ampiaiken’ny finoana velona,
na dia tsy araka ny fomban’ny zava-boaary aza.

Ao anatin’ny endri-javatra samy hafa
endrika fotsiny tsy misy ventiny intsony
no iafenan’ny zava-tsoa faran’izay ambony.

Ny Nofo dia hanina ary ny Ra dia fisotro,
fa ny endrika roa dia samy misy
ny Tenan’i Jesoa Kristy manontolo.

Tsy tapaka izy, tsy mivaky,
tsy saratsarahin’ny mpandray
fa raisina manontolo.

Na olona iray na olona arivo no mandray
dia izay raisin’ny arivo no raisin’ny iray
mandray izy rehetra fa tsy mahalany Azy.

Mandray ny tsara fanahy, mandray koa ny ratsy fanahy
fa tsy mitovy izay anjarany:
na ho fiainana izany na ho fahafatesana.

Fahafatesana no azoa’ny ratsy fanahy,
ary fiainana no hitan’ny tsara fanahy:
endrey ity tsy fitoviam-bokatra
nefa hanina iray ihany no hanina!

Ilay vakìna iny ny endrika
dia aza misalasala ianao fa tsarovy
fa na hôstia sombiny na manontolo tsy mivaky;
dia samy misy an’i Jesoa Kristy manontolo.

Ny Tena izay takon’ny endrika
dia tsy vaky akory;
ilay endrika hita maso ihany no motika
fa Ilay ambarany dia tsy miova toetra.

Indro Ilay Mofon’ny Anjely
manjary vatsy ho an’ny olombelona mpivahiny:
tena sakafon’ny zanaka tokoa
ka tsy tokony hatsipy hohanin’ny amboa.

Efa voatandindona fahiny izy,
na tamin’i Isaaka natao sorona,
na tamin’ny zanak’ondrin’ny Paka,
na tamin’ny mana namelona ny razantsika tany an’efitra.

Ry Jesoa Mpiandry ondry tsara, ry Mofo mahavelona,
mamindrà fo aminay,
aoka Ianao ho hanina hamelona sy hanohana anay,
ary aoka Ianao hampahita anay ny soa
any amin’ny tanin’ny Velona.

Ianao no mahalala sy mahefa ny zavatra rehetra,
ka mamahana anay eto an-tany;
koa eto izahay miara-misakafo aminao,
ka dia tongavy ho mpiray lova,
sy ho naman’ireo mponina masina any an-danitra. Amen.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no Mofo velona izay nidina avy any an-danitra, hoy ny Tompo: izay mihinana amin’ity Mofo ity dia ho velona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 14, 12-16. 22-26)

Vatako ity, Rako ity.

Tamin’ny andro voalohan’ny Azima izay fanomanana ny Paka,
dia nilaza tamin’i Jesoa ny mpianany nanao hoe:

“Aiza no tianao halehanay hanamboaranay ny hihinananao ny Paka?”

Dia naniraka roa lahy tamin’ny mpianany Izy ka nilazany hoe:

“Mankanesa any an-tanàna,
ary hifanena amin’ny lehilahy iray mitondra siny feno rano ianareo,
ka manaraha azy.
Dia lazao amin’ny tompon’ny trano izay hidirany hoe:
‘Izao no asain’ny Mpampianatra lazaina aminao:
Aiza ny efitrano hiarahako mihinana ny Paka amin’ny mpianatro?’
Dia hotoroany efitrano malalaka voavoatra tsara ianareo,
ka ao no anamboary ho antsika”.

Dia nandeha ny mpianatra ka tonga tany an-tanàna,
ary nahita araka izay nolazainy taminy sy nanamboatra ny Paka.
Ary raha mbola nihinana Izy,
dia nandray mofo i Jesoa, ka nony efa notsofiny rano sy novakiny
dia nomeny azy ireo, sy nataony hoe:

“Raiso, fa Vatako ity”.

Raha efa izany dia nandray ny kalisy Izy,
ka nony efa nisaotra, dia nomeny azy izany sy nisotroan’izy rehetra.
Ary nolazainy taminy hoe:

“Rako ity,
dia ny Ran’ny fanekena vaovao izay alatsaka ho an’ny maro.
Lazaiko marina aminareo fa tsy hisotro ny vokatry ny voaloboka intsony Aho
mandra-piavin’ny andro hisotroako izay vaovao any amin’ny Fanjakan’Andriamanitra”.

Nony efa nanao hira fiderana izy ireo,
dia nankany amin’ny tendrombohitra Oliva.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.