Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 12, 5-16a)

Mifampirantsam-batana isika.

Ry kristianina havana,
tena iray ao amin’i Kristy isika,
na dia maro aza;
ka mifampirantsam-batana isika rehetra tsirairay avy.
Ary samy manana ny anjara fanomezany isika
araka ny fahasoavana noraisintsika avy,
ka raha faminaniana izany,
dia aoka ho arakaraka ny anjara finoana;
raha fandraharahana,
dia aoka ho ao anatin’ny fandraharahana;
itý moa nandray ny fanomezana hampianatra,
aoka izy hampianatra;
itsy kosa ny fanomezana hananatra,
dia aoka izy hananatra;
ny iray mizara,
ka aoka hanao izany amim-pahatsorana;
ny iray kosa mitondra,
ka aoka hanefa izany amim-pahazotoana,
ary ny hafa koa manao asa fiantrana,
dia aoka hanatanteraka izany an-kafaliana.
Aza asiana fihatsarambelatsihy ny fitiava-namana;
mankahalà ny ratsy,
ary miraiketa amin’ny tsara.
Mifankatiava toy ny ifankatiavan’ny mpirahalahy;
mifaninàna hifanaja.
Raha ny amin’ny fahazotoana,
dia aza mitaredretra,
fa mbà mafana fo;
ny Tompo anie no tompoinareo e!
Mifalia amin’ny fanantenana,
mandefera amin’ny fahoriana,
ary mahareta amin’ny fivavahana;
manampia ny olo-masina araka izay ilaina,
ary mazotoa mampiantrano vahiny.
Misaora izay manenjika anareo;
misaora, fa aza manozona.
Miaraha mifaly amin’izay mifaly,
ary miaraha mitomany amin’izay mitomany.
Miraisa hevitra: aza miavonavona,
fa mifandraisa amin’ny iva toetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 130, 1. 2 sy 3

Tahio am-piadanana ho eo anilanao ny fanahiko, ry Tompo.

Tsy mba miavona ny foko, ô ry Tompo ô,
ka ny masoko mijery, tsy mianjona.
Ireo zavatra vaventy tsy enjehiko;
ireo avo tsy sahaza halaviriko.

Afa-diana ny fanahiko: mamitsaka,
toy ny zaza afa-po an-tratran-dreniny.
Matokia ny Tomponao, ô ry Jakôba ô,
hatrizao sy amin’ny taona tsisy fetrany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Hitoetra be dia be ao anatinareo ny tenin’i Kristy; isaory Andriamanitra Ray amin’ny alalan’i Kristy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 14, 15-24)

Mandehana mankany amin’ny kianja sy ny lalam-ben’ny tanàna, ka tereo ny olona hiditra mba ho feno ny tranoko.

Tamin’izany andro izany,
nony avy nandre ny tenin’i Jesoa ny anankiray tamin’izay niara-nihinana taminy,
dia nanao tamin’i Jesoa hoe:

“Sambatra lahy izay hanana anjara amin’ny fihinanam-be
any amin’ny fanjakan’Andriamanitra.”

Fa hoy Izy taminy:

“Nisy lehilahy anankiray nanao fanasana lehibe
ka nanasa olona maro.
Nony tonga ny fotoana fisakafoana,
dia naniraka ankizilahy iray izy hanainga ny nasaina hoe:

‘Ndeha ianareo,
fa efa vonona ny zavatra rehetra.’

Fa samy niala tsiny izy rehetra.
Hoy ny voalohany taminy:

‘Efa nividy saha aho ka tsy maintsy mandeha hizaha azy;
koa mihanta aminao aho, aoka re tsy ho tsiniko e.’

Hoy kosa ny faharoa:

‘Efa nividy omby folo aho, ka handeha hitsapa azy;
koa mihanta aminao aho, aoka re tsy ho tsiniko.’

Ary hoy koa ny anankiray:

‘Vao nampaka-bady aho ka tsy afa-mankany.’

Dia nody ilay ankizilahy ka nilaza izany tamin’ny tompony.
Tezitra tamin’izay ny tompony
ka nanao tamin’ny ankizilahiny hoe:

‘Mandehana faingana mankany amin’ny kianja sy ny lalam-ben’ny tanàna,
ka ento mankatý ny mahantra sy ny kilemaina sy ny jamba ary ny mandringa.’

Ary hoy ilay ankizilahy:

‘Tompoko, vita ny nasainao atao,
nefa mbola misy fitoerana ihany.’

Dia hoy ny tompo tamin’ilay ankizilahy:

‘Mandehana mankeny amin’ny lalam-be sy ny fefim-boly,
ka tereo ny olona hiditra mba ho feno ny tranoko.’

Fa lazaiko aminareo fa tsy hisy hanandrana ny sakafo
amin’ireo olona nasaina ireo na dia iray aza.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 11, 29-36)

Nohidian’Andriamanitra tamin’ny tsy fanekena ny olona rehetra, mba samy hamindrany fo avokoa.

Ry kristianina havana,
tsy misy anenenana ny fanomezan-tsoa
sy ny fiantsoan’Andriamanitra.
Fa ianareo fahiny
mba tsy nanaiky an’Andriamanitra ihany,
nefa noho ny tsy naneken’ireo sasany amin’i Israely,
dia nahazo famindram-po ankehitriny.
Toy izany koa izy ireny ankehitriny,
tsy manaiky an’Andriamanitra izy,
nefa noho ny famindram-po azonareo,
dia hahazo famindram-po toraka izany koa.
Fa samy nohidian’Andriamanitra
tamin’ny tsy fanekena ny olona rehetra,
mba samy hamindrany fo avokoa.

Endrey,
lalina tsy manam-paharitana
ny fahendrena amam-pahaizan’Andriamanitra,
tsy azo takarina ny fitsarany,
ary tsy takatry ny saina ny lalany!
Fa iza moa no nahalala izay hevitry ny Tompo,
ary zovy no mpanolo-tsaina Azy?
Sa iza no nanome Azy aloha,
mba hahazoany valin’izany?
Avy aminy sy noho Izy ary ho Azy ny zavatra rehetra.
Eny,
Izy anie no homem-boninahitra mandrakizay. Amen.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 68, 30-31. 33-34. 36-37

Mivavaka aminao aho, ry Tompo.

Fa izaho ilay ory sy mijaly kosa,
dia harovan’ny Vonjinao, ry Andriamanitra:
ka hidera amin-kira ny Anaran’Andriamanitra,
ary hankalaza Azy amin-tsaotra.

Ny ory mahita ka mifaly.
Veloma ny aina, ry mpitady an’Andriamanitra:
fa ny Tompo mihaino ny mahantra;
ny babo tsy hainy hamavoina.

Fa Andriamanitra hamonjy an’i Siôna sy hanangana ny tanànan’i Jodà:
ka hisy mponina indray ao, izay hivolon-ko tompony tokoa!
Ny taranaky ny mpanompony no handova;
izay tia ny Anarany no honina ao!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mitenena, Tompo ô, fa mihaino ny mpanomponao! Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 14, 12-14)

Aza ny sakaizanao no antsoina fa ny mahantra sy ny kilemaina.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ilay loholon’ny Farisianina nanasa Azy hoe:

“Raha manasa olona hisakafo antoandro na hariva ianao,
aza dia ny sakaizanao na ny rahalahinao,
na ny havanao na ny mpanan-karena mifanakaiky aminao no asaina,
fandrao asain’ireo koa ianao
ka ho voavaliny izay nataonao taminy.
Fa raha manao fanasana ianao,
ny mahantra,
ny kilemaina,
ny mandringa,
ny jamba,
no asao:
dia ho sambatra ianao,
satria tsy mba manan-kavaly anao ireo;
fa rahefa mby amin’ny fitsanganan’ny olo-marina
vao hovaliana ianao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.