Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 8, 1-7. 9-13)

Nentiny teo amin’ny fitoerany ny fiara faneken’ny Tompo, ao amin’ny fitoerana masina indrindra ka nameno ny tranon’ny Tompo ny rahona.

Tamin’izany andro izany,
novorin’i Salômôna tao aminy, tany Jerosalema, avokoa ny loholon’i Israely,
sy ny lehibe rehetra isam-pokony, ary ny filoham-pianakavian’ny zanak’i Israely,
mba hamindra ny fiaran’ny faneken’ny Tompo avy amin’ny tanànan’i Davida,
izany hoe any Siôna.
Ka nivory tao amin’i Salômona mpanjaka avokoa ny lehilahy rehetra amin’i Israely,
tamin’ny fety, amin’ny volana Etanima, volana fahafito.
Nony tonga ny loholona rehetra amin’i Israely,
dia nentin’ny mpisorona ny fiara.
Nentiny ny fiaran’ny Tompo mbamin’ny trano lay fihaonana
sy ny fanaka voahasina rehetra izay tao amin’ny trano lay,
ka ny mpisorona sy ny Levita no nitondra ireo.
Ary i Salômôna mpanjaka sy ny fiangonan’i Israely rehetra izay nantsoiny ho eo aminy,
dia niaraka taminy teo anoloan’ny fiara.
Ondry sy omby tsy hita isa sy tsy tambo isaina noho ny hamaroany no novonoiny ho sorona.
Dia nentin’ny mpisorona teo amin’ny fitoerany ny fiaran’ny faneken’ny Tompo,
dia tao amin’ny fitoerana masin’ny trano,
ao amin’ny fitoerana masina indrindra,
teo ambonin’ny elatry ny kerobima.
Fa namelatra ny elany tambonin’ny fitoeran’ny fiara ny kerobima
ka nanaloka ny fiara sy ny baony teo amboniny.
Tao anatin’ny fiara tsy nisy afa-tsy ny takela-bato roa,
napetrak’i Môizy tao, tany an-tendrombohitra Hôreba,
fony ny Tompo nanao fanekena tamin’ny zanak’i Israely,
tamin’ny nivoahany avy tany amin’ny tany Ejipta.
Nony nivoaka avy tao amin’ny fitoerana masina ny mpisorona
dia nameno ny tranon’ny Tompo ny rahona,
ka tsy nahajanona hanao ny fanompoany tao ny mpisorona,
noho ny amin’ny rahona,
fa nameno ny tranon’ny Tompo ny voninahitry ny Tompo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 131, 6-7. 8-10

Midira ato an-trano fonenanao re, ry Tompoko!

Indro lazaina hoe any Efrata ny fiarany,
anatin’ny saha manodidina eo no napetrany!
Midira ao an-tranon’ilay Masin’ny Masina!
Midira ao an-kianjany, miankohofa anoloany!

Midira ato an-trano fonenanao re, ry Tompoko!
Ka ento mba hiditra ilay Fiaranao Masina.
Ny olam-boahosotra anie hitandro ny rariny.
Hifaly, hihoby, hidera Anao ny mpivavaka!
Ny tavan’ilay voahosotra aza atosika,
tsarovy i Davida mpanomponao re, ry Tompoko!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Araikao amin’ny fanambaranao ny foko, ry Tompo, ary ny Lalànao no aoka hanenika ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 6, 53-56)

Izay rehetra nanendry Azy dia sitrana.

Tamin’izany andro izany,
nony tafita i Jesoa sy ny mpianany,
dia nitody tao Genezareta ka niantsona teo.
Ary rahefa niala tao an-tsambo kely izy ireo,
dia nahalala an’i Jesoa niaraka tamin’izay ny olona,
ka lasa nitety ny manodidina,
ary rafitra nitatitra ny marary tamin’ny fandriana
ho any amin’izay reny fa misy Azy.
Na taiza na taiza nalehany,
na tamin’ny vohitra, na tany an-tanàna, na tany an-tsaha,
dia napetraky ny olona teo an-kianja ny marary,
sady niangavy taminy mba havelany hanendry
na dia ny sahondran’akanjony ihany aza,
ka izay rehetra nanendry Azy dia sitrana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 7, 1-4. 6-7)

Feno tebiteby aho nandra-pahazavan’ny andro.

Tamin’izany andro izany, niteny i Jôba nanao hoe:

“Andro fanompoana, ny fiainan’ny olona eto an-tany,
ary toy ny an’ny mpikarama ny androny.
Toy ny mpanompo maniry alokaloka,
toy ny mpikarama miandry ny karamany,
mova tsy izany aho nanana izay anjara volana mampahory,
sy nanana izay anjara volana mampijaly.
Fa nony handry aho manao hoe:

‘Rahoviana aho no hifoha?
Rahoviana ny alina no ho tapitra?’

Dia mandry an-driran’antsy foana eo aho,
mandra-pahazavan’ny andro.
Mihelina faingana toy ny famahanan-tenona ny androko, dia lany:
tsy misy fanantenana intsony!
Andriamanitra ô!
tsarovy fa fofona kely foana ny aiko!
ka tsy hahita fiadanana intsony ny masoko”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 146, 1-2. 3-4. 5-6

Derao ny Tompo manasitrana ny torotoro fo.

Derao ny Tompo fa tsara,
antsao ny Andriamanitsika fa mamy:
ary fiderana voakaly no tena mendrika Azy:
Izy ilay manorina an’i Jerosalema,
manangona ny tafaely amin’i Israely.

Mitsabo ny fanahy torotoro,
manasitrana ny fo maratra,
Ilay manisa tsirairay ny kintana
sy miantso azy amin’ny anarany avy.

Tompontsika lehibe sy mahery,
Ilay tsy misy fetra ny fahalalany,
Izy Tompo manandratra ny ory,
fa ny olon-dratsy adabony aman-tany.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 9, 16-19. 22-23)

Mila loza aho raha tsy mitory ny Evanjely.

Ry kristianina havana,
raha mitory ny Evanjely aho,
dia tsy mba izany no voninahitro,
fa adidy tsy maintsy efaiko izany,
ka mila loza aho raha tsy mitory ny Evanjely.
Raha safidim-poko fotsiny no anaovako izany,
dia hoe mendri-baly aho;
fa didy no anaovako azy,
ka dia adidy napetraka hiandraiketako izany.
Inona àry ny valisoa azoko?
Izao ihany: mitory ny Evanjely aho,
ary mitory azy maimaim-poana,
fa tsy mampiasa ny fahefana ananako avy amin’ny Evanjely.
Eny, na dia olona afaka aza aho,
ka tsy mpanompon’iza na iza akory,
dia nilatsaka ho mpanompon’ny olona rehetra kosa,
mba hahazoako olona maromaro kokoa.
Tamin’ny malemy aho, dia hoatra ny malemy,
mba hahazoako ny malemy.
Eny, tonga toa azy rehetra tamin’ny olona rehetra aho,
mba hamonjeko azy rehetra.
Ary noho ny Evanjely no nanaovako izany rehetra izany,
mba hananako anjara aminy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo; Izaho mahalala azy, ary izy manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 1, 29-39)

Nanasitrana olona maro nararin’ny aretina samihafa Izy.

Tamin’izany andro izany,
raha nivoaka avy tao amin’ny Sinagôga i Jesoa sy i Jakôba ary i Joany,
dia nankany an-tranon’i Simôna sy i Andre.
Ary ny rafozambavin’i Simôna nandry teo am-pandriana fa nanavy,
ka noresahin’izy ireo taminy niaraka tamin’izay.
Dia nanatona nandray ny tanany i Jesoa sy nanarina azy,
dia afaka ny tazony ka nanompo Azy izy.
Nony hariva efa maty masoandro,
dia nentina teo aminy ny marary rehetra sy ny azon’ny demony,
ary ny tao an-tanàna rehetra nitangorona teo am-baravarana avokoa.
Dia nanasitrana olona maro nararin’ny aretina samihafa Izy,
sady nandroaka demony maro,
fa tsy navelany hiteny ny demony, satria nahafantatra Azy.
Nony ampitso nifoha maraina alina koa Izy,
dia nivoaka nankany amin’ny tany mangingina, ka nivavaka tany.
Dia lasa nitady Azy i Simôna sy ny namany,
ka nony nahita Azy dia nilaza taminy hoe:

“Tadiavin’ny olona rehetra Ianao”.

Fa izao no navaliny:

“Andeha isika hankany amin’ny tanàna akaiky,
mba hitoriako any koa; fa izany no nivoahako”.

Dia lasa Izy nitory tamin’ny sinagôgan’ny olona
sy eran’i Galilea rehetra,
sady nandroaka ny demony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.