Vakiteny voalohany

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio 4, 1-5. 11

Aoka isika hazoto miditra amin’ny fialan-tsasatry ny Tompo.

Ry kristianina havana,
aoka hatahotra isika,
dieny mbola manana ny teny fampanantenana
fa hiditra amin’ny fialàny sasatra,
mba tsy hisy tsy hahatratra izany aminareo
na dia iray aza.
Fa isika koa
dia nitoriana filazana mahafaly toa an’ireny,
saingy tsy nombany finoana ny teny ren’izy ireny
ka tsy nahasoa azy akory.
Fa isika izay mino kosa
dia hiditra amin’ny fialan-tsasatra,
araka ny voalazany hoe:

“Nianiana noho ny hatezerako aho
fa tsy hiditra amin’ny fialan-tsasatro izy ireo.”

Toy izany ny teniny, na dia efa vita tapitra
hatramin’ny niandohan’izao tontolo izao aza ny asany.
Fa hoy Izy hoe,
amin’ny andininy anankiray any ho any
ny amin’ny andro fahafito:

“Ary Andriamanitra
niala sasatra tamin’ny asany rehetra
tamin’ny andro fahafito.”

Ary eto indray, hoy Izy:

“Tsy hiditra amin’ny fialan-tsasatro izy ireo.”

Koa aoka isika hazoto miditra
amin’izany fialan-tsasatra izany,
mba tsy hisy ho latsaka amin’ny tsy finoana
tahaka ireny koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 77, 3-4d. 6d-7. 9

Tsy hohadinoinareo ny asan’ny Tompo.

Izay henonay ka fantatray,
fa nolazain’ireo razana anay,
dia ny fiderana ny Tompo sy ny heriny
mbamin’ny zava-mahagaga izay vitany.

Ireo zaza vao ho teraka hitantara amin-janany koa,
ka ireto hatoky an’Andriamanitra,
tsy hanadino ny asan’ilay Mahery,
fa hitandrina kosa ny didiny.

Tsy mba hanahaka ireo razany,
izay taranaka mpikomy sy mpiodina,
tsy niraiki-tsaina tamin’Andriamanitra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Andriamanitra no nampihavana an’izao tontolo izao indray tamin’ny alalan’i Kristy
sy nametraka indray ny teny fampanantenana tamintsika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka 2, 1-12

Manam-pahefana ety an-tany hanafaka ny fahotana ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa dia niditra indray tao Kafarnaôma.
Nony re fa hoe tao an-trano Izy,
dia nivory betsaka dia betsaka ny olona,
ka tsy nisy hitoerana intsony
na dia hatrany anoloan’ny varavarana aza;
dia nitory teny taminy Izy.
Tamin’izay dia nisy nanatona Azy
nitondra lehilahy malemy anankiray,
izay nolanjain’olona efa-dahy.
Tsy afa-nanatona Azy anefa izy ireo
noho ny habetsahan’ny vahoaka,
ka dia ny tafon-trano nitoerany no nanesorany;
nony voasokatra,
dia nampidininy teo ny fandriana nandrian’ilay malemy.
Ary i Jesoa nony nahita ny finoan’ireo,
dia nanao tamin’ilay malemy hoe:

“Anaka, voavela ny helokao.”

Fa nisy mpanora-dalàna sasany nipetraka teo,
ka nanao anakampo hoe:

“Ahoana no itenenan’ilay ity toy izany?
Miteny ratsy an’Andriamanitra lahy Izy.
Iza no mahavela fahotana
afa-tsy Andriamanitra irery ihany?”

Fantatr’i Jesoa tao amin’ny fanahiny niaraka tamin’izay
fa nieritreritra izany tao anatiny izy ireo
ka hoy Izy taminy:

“Nahoana ianareo no mihevitra toy izany ao am-ponareo?
Inona no moramora kokoa,
ny manao amin’itý malemy ity hoe:
Voavela ny helokao, sa ny manao hoe:
Mitsangàna, batao ny fandrianao, ary mandehana?
Ary mba ho fantatrareo
fa ny Zanak’Olona manam-pahefana ety an-tany
hanafaka ny fahotana,
dia izao no lazaiko aminao, (hoy Izy tamin’ilay malemy):
Mitsangàna, batao ny fandrianao,
ary modia any an-tranonao.”

Dia nitsangana niaraka tamin’izay izy
ka nibata ny fandriany, ary lasa nody teo imason’ny olona rehetra;
hany ka talanjona izy rehetra
sady nankalaza an’Andriamanitra nanao hoe:

“Tsy mbola nahita tahaka izany izahay.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio 3, 7-14

Mifamporisiha isan’andro dieny mbola misy antsoina hoe: “anio.”

Araka ny tenin’ny Fanahy Masina hoe:

“Anio, raha mandre ny feony ianareo,
aza manamafy ny fonareo
tahaka ny tamin’ny andron’ny fahasosorana,
tamin’ny andron’ny fakam-panahy tany an’efitra,
izay nakan’ny razanareo fanahy Ahy,
sy nizahany toetra Ahy,
nefa anie efa nahita ny asako
nandritra ny efapolo taona izy.
Tezitra tamin’izany taranaka izany Aho
ka nanao hoe:

Maniasia amin’ny fony mandrakariva ireo,
ka tsy nahalala ny diako;
koa nianiana noho ny hatezerako Aho
fa tsy hiditra amin’ny fialan-tsasatro izy ireo”:

dia tandremo, ry kristianina havana,
fandrao misy manana fo ratsy sy tsy mino ao aminareo,
ka ho tafasaraka amin’Andriamanitra velona;
fa mifamporisiha isan’andro,
dieny mbola misy izay atao hoe “anio”,
mba tsy hisy hihamafy fo aminareo,
noho ny famitahan’ny fahotana.
Fa efa tonga mpiombona amin’i Kristy isika
raha tanantsika mafy hatramin’ny farany
ny fahatokiantsika voalohany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 94, 6-7. 8-9. 10. 11

Raha mihaino ny feony ianareo anio, aza manamafy ny fonareo.

Avia miondreha ary miankohofa,
hitsaoka ilay Tompo nanao antsika.
Fa Izy no tena Andriamanitsika,
isika: vahoaka sy ondry fiandriny.

Hihaino Azy ve ianareo anio?
Fa izao no ambarany sy lazainy:
Aza dia mafy fo toy ny tany an’efitra,
toy ny tany Masà sy tany Meribà.

Ny razanareo dia nitsapa Ahy,
kanefa nahita ny asa vitako.
Ity taranaka ity efapolo taona
dia nahatofoka Ahy, nahatezitra Ahy.

Vahoaka mpaniasia tokoa ity.
Tsy mety hahalala ny tena lalako;
koa tezitra Aho ka nianiana,
fa ireto tsy hiadana miaraka amiko.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampianaro ahy, ry Tompo, ny lalanao,
ary tariho ho amin’ny lala-mahitsy aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka 1, 40-45

Niala tamin-dralehilahy ny habokàna, ka nadio izy.

Tamin’izany andro izany,
nisy boka anankiray nanatona an’i Jesoa
nandohalika teo anatrehany ka nitaraina taminy nanao hoe:

“Raha mety Ianao dia mahay manadio ahy.”

Nangoraka azy i Jesoa ka naninjitra ny tanany,
dia nanendry azy sy nanao taminy hoe:

“Mety aho, madiova ianao.”

Vantany vao niteny Izy,
dia niala tamin-dralehilahy ny habokany ka nadio izy.
Dia nampandeha azy niaraka tamin’izay i Jesoa
sady namepetra azy mafy nanao hoe:

“Tandremo, aza milazalaza izany
na amin’iza na amin’iza ianao
fa mandehana misehoa amin’ny mpisorona,
ary noho ny nanadiovana anao
dia manatera ny fanatitra nodidian’i Môizy,
mba ho vavolombelona amin’ny vahoaka.

Kanjo nony lasa ralehilahy
dia nilazalaza sy nampiely izany hatraiza hatraiza,
hany ka tsy afa-niditra niharihary
tao an-tanàna intsony i Jesoa,
fa nitoetra teny ivelany tamin’ny tany mangingina izy,
ary nohatonin’ny olona avy eny tontolo eny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio 2, 14-18

Izany no tsy maintsy nanaovana Azy mitovy amin’ny rahalahiny amin’ny zavatra rehetra mba ho tonga be famindram-po Izy.

Koa satria mana-nofo aman-dra ny zaza,
dia mba naka izany koa i Jesoa,
handringanany amin’ny fahafatesany
ilay manana ny fanjakan’ny demony,
sy hanafahany an’izay rehetra niharan’ny fanandevozana
nandritra ny andro rehetra niainany
noho ny tahotra ny fahafatesana.
Na aiza na aiza tsy mba Anjely no vonjeny,
fa ny taranak’i Abrahama no vonjeny.
Ka izany no tsy maintsy nanaovana Azy
mitovy amin’ny rahalahiny amin’ny zavatra rehetra,
mba ho tonga be famindram-po Izy
sy Mpisorona mahatoky ny amin’Andriamanitra,
hanaovany sorom-pifonana noho ny otan’ny olona;
fa noho ny tenany nalaim-panahy sy nijaly indrindra
no ahavonjeny izay alaim-panahy koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 104, 1-2. 3-4. 6-7. 8-9

Tsaroan’ny Tompo mandrakizay ny fanekeny.

Derao ny Tompo! Antsoy ny Anarany!
Ampahafantaro ny vahoaka ny asany ambony!
Hirao Izy! Antsao!
Vetsoy ny asany mahagaga!

Ireharehao ny Anarany masina!
Miravoa ny fon’ny mpitady ny Tompo!
Katsaho ny Tompo sy ny heriny!
Tadiavo lalandava ny tavany.

Ry taranak’i Abrahama mpanompony,
ry zanak’i Jakôba, ianareo voafidiny!
Izy no Tompo Andriamanitra:
manerana ny tany tontolo ny fitsarany.

Tsaroany mandrakizay ny fanekeny:
dia ny teny napetrany ho an’ny taranaka arivo:
ilay niantohany tamin’i Abrahama,
ilay nianianany tamin’i Isaaka.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mitenena, Tompo ô, fa mihaino ny mpanomponao.
Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka 1, 29-39

Nanasitrana olona maro nararin’ny aretina samihafa Izy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa sy i Jakôba ary i Joany
raha nivoaka avy tao amin’ny sinagôga,
dia nankany an-tranon’i Simôna sy i Andre.
Ary ny rafozam-bavin’i Simôna
nandry teo am-pandriana fa nanavy,
ka noresahin’izy ireo taminy niaraka tamin’izay.
Dia nanatona nandray ny tanany i Jesoa sy nanarina azy,
dia afaka ny tazony ka nanompo Azy izy.
Nony hariva efa maty masoandro,
dia nentina teo aminy ny marary rehetra
sy ny azon’ny demony,
ary ny tao an-tanàna rehetra
nitangorona teo am-baravarana avokoa.
Dia nanasitrana olona maro
nararin’ny aretina samihafa Izy,
sady nandroaka demony maro,
fa tsy navelany hiteny ny demony,
satria nahafantatra Azy.
Nony ampitso nifoha maraina alina koa Izy,
dia nivoaka nankany amin’ny tany mangina,
ka nivavaka tany.
Dia lasa nitady Azy i Simôna sy ny namany
ka nony nahita Azy dia nilaza taminy hoe:

“Tadiavin’ny olona rehetra Ianao.”

Fa izao no navaliny:

“Andeha isika hankany amin’ny tanàna akaiky,
mba hitoriako any koa; fa izany no nivoahako.”

Dia lasa Izy nitory tamin’ny sinagôgan’ny olona
sy eran’ny Galilea rehetra,
sady nandroaka ny demony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.