Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Tantara (2 Tant. 24, 17-25)

I Zakaria, ilay novonoinareo teo anelanelan’ny tempoly sy ny ôtely.

Nony maty i Jôiadà,
tonga niankohoka teo anatrehan’ny mpanjaka ny lehibe tamin’i Jodà,
ka nihaino azy ireo ny mpanjaka,
dia nandao ny tranon’ny Tompo Andriamanitry ny razany izy ireo,
ary ny aserah mbamin’ny sampy no nomeny voninahitra.
Tratry ny fahatezeran’ny Tompo anefa i Jodà sy i Jerosalema
noho izany fivadihana izany.
Naniraka mpaminany tany amin’izy ireo ny Tompo
hampiverina azy ireo aminy indray,
ka nitsangana ho vavolombelona nanohitra azy ireo ireny, nefa tsy nohenoiny.
Notsindrian’ny fanahin’Andriamanitra i Zakaria, zanak’i Jôiadà mpisorona,
ka nankeo anatrehan’ny vahoaka nilaza taminy hoe:

“Izao no lazain’Andriamanitra:
Ahoana no andikanareo ny didin’ny Tompo,
tsy hahazoanareo fanambinana?
Noho ianareo nahafoy ny Tompo, dia mba hafoiny koa.”

Ka niray tetika hamely an’io izy ireo, ka nitora-bato azy,
dia teo amin’ny kianjan’ny tranon’ny Tompo,
noho ny didin’ny mpanjaka.
Tsy tsaroan’i Jôasa ny fitiavana nataon’i Jôiada rain’i Zakaria taminy,
ka nampamono an’ity zanany izy.
Hoy i Zakaria nony efa ho faty:

“Hijery sy hamaly an’izao anie ny Tompo!”

Nony niherina ny taona,
niakatra hamely an’i Jôasa ny tafiky ny Sirianina
ka dia tonga tany Jodà sy Jerosalema izy.
Namono ny lehibe rehetra teo amin’ny vahoaka izy ireo,
sy nampitondra ny babo azony rehetra ho any amin’ny mpanjakan’i Damasa.
Miaramila vitsy no teo amin’ny tafiky ny Sirianina,
nefa miaramila maro be no natolotry ny Tompo ho eo an-tanany
satria izy ireo nahafoy ny Tompo Andriamanitry ny razany.
Nanefa ny fitsarana namely an’i Jôasa ny Sirianina.
Nony nilaozan’ireny, ka efa feno ratra maro izy,
dia nanaovan’ny mpanompony teti-be hasiana,
noho ny amin’ny ran’ny zanak’i Jôiadà mpisorona,
ka novonoiny teo am-pandriany, dia maty.
Nalevina tao an-tanànan’i Davida izy,
nefa tsy natao tao amin’ny fasan’ny mpanjaka.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 88, 4-5. 29-30. 31-32. 33-34

Hotanako aminy mandrakizay ny hatsaram-poko.

Nanao fanekena tamin’ilay voafidiko Aho;
nianiana tamin’i Davida mpanompoko:
Ajoroko ho mandrakizay, hoy Aho, ny taranakao,
aoriko ho lalandava ny Fiketrahanao!

Hotanako aminy mandrakizay ny hatsaram-poko,
ho azony antoka ny fanekeko!
Hapetrako eo am-piketrahany ny taranany,
ho toy ny andron’ny lanitra ny fitoeram-piandrianany.

Raha mandao ny Lalàko ireo zanany,
raha tsy manaraka ny satako,
fa manazimba ny fitsipiko,
sy tsy mitandrina ny baikoko,

Dia ho sazìko amin-tsora-kazo ny hadisoan’ireny,
sy amin-kapoka ny helony.
Fa izy tsy hanesorako ny hatsaram-poko.
Tsia, tsy hofoanako ny Teny napetrako.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Tsy ny mofo ihany no iveloman’ny olona, fa ny teny rehetra aloaky ny vavan’Andriamanitra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 6, 24-34)

Aza manahy ny ho ampitso ianareo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Tsy misy olona mahay manompo tompo roa,
fa ny anankiray ho halany, ary ny anankiray ho tiany,
na ny anankiray hombany, ary ny anankiray hoesoiny.
Koa tsy mahay manompo an’Andriamanitra sy ny vola ianareo.
Noho izany, izao no ataoko aminareo:
Aza manahy foana ny amin’ny ainareo, dia izay hohaninareo na hosotroinareo,
na ny amin’ny tenanareo, dia izay hotafinareo.
Moa tsy ny aina no ambony noho ny hanina,
ary ny tena noho ny fitafiana?
Jereo ny voro-manidina,
fa tsy mba mamafy na mijinja, na manangona an-tsopitra ireny,
fa ny Rainareo izay any an-danitra no mamelona azy;
ka moa tsy mihoatra lavitra noho ireny va ianareo?
Ary iza aminareo, na dia manahy aza,
no mahay manalava ny tenany na dia iray hakiho ihany aza?
Ary ahoana no anahianareo ny amin’ny fitafiana?
Zahao ny fanirin’ny lisy any an-tsaha, fa tsy mba miasa, na mamoly ireny;
kanefa lazaiko aminareo fa na dia i Salômôna teo amin’ny voninahiny rehetra aza
dia tsy mba nitafy tahaka ny anankiray amin’izy ireny.
Ka raha toy izany no fanafin’Andriamanitra ny ahitra any an-tsaha
izay eny anio nefa hatsipy any am-patana rahampitso
tsy mihoatra noho izany va no hataony aminareo ry kely finoana?
Noho izany aza manahy ianareo manao hoe:
Inona no hohaninay, na inona no hosotroinay na inona no hotafinay?
Fa ny Jentily no mikatsaka izany rehetra izany;
ary fantatry ny Rainareo izay any an-danitra fa ilainareo izany.
Koa katsaho àry aloha ny fanjakan’Andriamanitra sy ny fahamarinany
dia homena izany rehetra izany ianareo ho fanampiny.
Ary aza manahy ny ho ampitso ianareo, fa ny ampitso hanahy ny azy,
ary ny anio efa ampy ny fahoriana midona aminy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 11, 2-4. 9-18. 20)

Nohosoran’ny vahoaka i Jôasa, ary natoany hoe: Ho ela velona anie ny mpanjaka.

Tamin’izany andro izany,
nony hitan’i Atalia renin’i Okôziasa fa maty ny zanany,
dia nitsangana izy ka nandringana ny zanak’andriana rehetra.
Fa i Jôsabà zanakavavin’i Jôrama mpanjaka, sy anabavin’i Okôziasa,
naka an’i Jôasa zanak’i Okôziasa kosa,
sy nanatsoaka azy teo amin’ny zanak’andriana, izay novonoin’ny olona,
ary nametraka azy mbamin’ny mpitaiza azy, tao an’efitra fitoeram-parafara,
ka voaafina tsy hitan’ny mason’i Atalia, ka tsy novonoina izy.
Enin-taona no nieren’izy sy i Jôsabà tao an-tranon’ny Tompo.
Ary i Atalia no nanjaka tamin’izany.
Tamin’ny taona fahafito, i Jôiadà naniraka haka ny tompon-jaton’ny Kariana
sy ny mpihazakazaka ary nasainy hanatona azy ao an-tranon’ny Tompo.
Nanao fanekena tamin’izy ireo izy,
ka nony efa nampianiana azy tao an-tranon’ny Tompo izy,
dia nasehony azy ity zanaky ny mpanjaka.

Notanterahin’ny tompon-jato avokoa ny didy nomen’i Jôiadà mpisorona azy.
Samy naka olom-pehezina avy izy ireo,
na ny milatsaka amin’ny fanompoana amin’ny andro sabata,
na ny miala amin’ny fanompoana amin’ny andro sabata,
dia nankany amin’i Jôiadà mpisorona.
Natolotry ny mpisorona ny tompon-jato ny lefona aman’ampinga izay an’i Davida mpanjaka,
sy nipetraka tao an-tranon’ny Tompo.
Samy nitam-piadiana ny mpihazakazaka dia nilahatra hatramin’ny lafin-trano ao ankavanana,
ka hatramin’ny lafiny havia, akaikin’ny ôtely, sy akaikin’ny trano,
hany ka voahodidiny ny mpanjaka.
Naroson’ny mpisorona ny zanaky ny mpanjaka,
ka nataony teo aminy ny diadema sy ny vavolombelona.
Natsangany ho mpanjaka izy,
ary nohosorany ka sady nitehaka ny olona no niantso hoe:

“Ho ela velona anie ny mpanjaka.”

Nony nandre ny fihahohahon’ny mpihazakazaka sy ny vahoaka i Atalia
dia nankao amin’ny vahoaka izy, ao an-tranon’ny Tompo.
Nijery izy ka inty ny mpanjaka mipetraka eo amin’ny lampihazo araka ny fanao.
Teo anilan’ny mpanjaka ny lehibe sy ny mpitsoka trômpetra,
ary faly ny vahoaka rehetra, ary nitsoka trômpetra ny olona.
Dia nandrovitra ny fitafiany i Atalia, ka niantso hoe:

“Teti-dratsy! Teti-dratsy!”

Tamin’izay i Jôiadà mpisorona nanome didy ny tompon-jato mpifehy ny foloalindahy
ary nilaza taminy hoe:

“Ento izy eo anelanelan’ny laharanareo hivoaka ny trano,
ary vonoy amin’ny sabatra izay manaraka azy na iza na iza.”

Satria ny mpisorona efa nilaza hoe:
Aza vonoina eto an-tranon’ny Tompo izy.
Dia nihataka teo an-daniny roa ny olona,
dia nandeha tamin’ny lalana fidiran-tsoavaly ho ao amin’ny lapan’ny mpanjaka ravehivavy,
ka teo no namonoana azy.

Nampanaovin’i Jôiadà fanekena tamin’ny Tompo sy ny mpanjaka àry ny vahoaka,
ny tsy maintsy hahavahoakan’ny Tompo azy ireo.
Ary nampanaoviny fanekena koa ny mpanjaka sy ny vahoaka.
Ny vahoaka rehetra tamin’ny tany dia niditra tao amin’ny tranon’i Baala ka noravany;
ny ôtely aman-tsary nomontsaniny,
ary i Matàna mpisoron’i Baala novonoiny teo anoloan’ny ôtely.
Ary i Jôiadà mpisorona nametraka mpiambina tao an-tranon’ny Tompo.
Nifaly avokoa ny vahoaka rehetra tamin’ny tany,
nandry fehizay ny tanàna, ary novonoina tamin’ny sabatra tao an-tranon’ny mpanjaka i Atalia.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 131, 11-12. 13-14. 17-18

Ny Tompo nifidy an’i Siôna izay tiany hatao fonenana.

Hoy ny Tompo raha nianiana teo imason’i Davida:
Ho an’izay haterakao ny seza fiandriananao.
Ny taranany aoriana koa handimby azy eo,
raha mitandrina ny didy sy manaja ny fanekena.

Fa ny Tompo dia nifidy an’i Siôna
mba ho Azy;
ka ataony Fitsaharany honenany hatrany.
Fitsaharana maharitra ka tiako lalandava.

Ka hataoko masin-teny sy malaza i Davida.
Hanomanako fanilo ilay Voahosotro hanjaka.
Ary hataoko safo-kenatra izay mety ho fahavalony,
ka hamiratra eo an-kandriny ny satro-boninahiny.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Sokafy, ry Tompo, ny fonay mba hitandremanay ny tenin-Janakao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 6, 19-23)

Miharia harena ho anareo any an-danitra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Aza mihary harena ho anareo ety an-tany
izay misy harafesina sy kalalao manimba,
ary mpangalatra manamy trano sy mangalatra;
fa miharia harena ho anareo any an-danitra
izay tsy misy harafesina na kalalao manimba,
sady tsy misy mpangalatra manamy trano na mangalatra.
Fa izay itoeran’ny harenao no itoeran’ny fonao koa.
Ny maso no jiron’ny tena:
raha tsara ny masonao, dia hazava avokoa ny tenanao rehetra;
fa raha ratsy kosa ny masonao, dia ho maizina avokoa ny tenanao rehetra,
ka raha zary maizina àry ny fahazavana izay eo amin’ny tenanao,
fahamaizinana manao ahoana izany!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Siraka (Eklesiastika 48, 1-14)

Nony voahodidin’ny tadio i Elia dia tonga feno ny fanahiny i Elisea.

Nitsangana hoatra ny afo i Elia mpaminany,
ary nirehitra hoatra ny fanilo ny teniny.
Niantso mosary hamely an’i Israely izy,
ary nahavitsy isa azy, noho ny zotom-pony.
Nanakatona ny lanitra tamin’ny tenin’ny Tompo izy,
ary nampilatsaka afo avy any intelo toy izany ihany koa.
Voninahitra lehibe manao ahoana, ry Elia, no azonao tamin’ny fahagagana nataonao,
ary zovy no afaka hihambo ho mitovy aminao?
Ianao nampitsangana ny maty anankiray hiala amin’ny fahafatesana sy amin’ny seoly,
tamin’ny tenin’ny Avo indrindra;
Ianao namarina mpanjaka ho amin’ny faharavana,
sy olo-malaza avy amin’ny fandriany ho any amin’ny fahafatesana;
ianao nandre fananarana teo ambonin’i Sinaia, sy didy famaliana tany Hôreba;
ianao nanokana mpanjaka hanao famaliana, sy mpaminany handimby anao;
ianao nofaohina tamin’ny tadio afo, sy tamin-kalesy tarihin-tsoavaly afo;
ianao voatendry ao amin’ny teny mafy an-tsoratra
ho amin’ny fotoana ho avy ho tsy maintsy hampitony ny hatezerana alohan’ny hirehetany,
hitarika ny fon’ny ray ho amin’ny zanaka indray, ary hanangana ny firenen’i Israely indray.
Sambatra izay hahita anao, ka ho voahaingon’ny fitiavana an’Andriamanitra!
Fa izahay koa dia ho velona marina tokoa.
Nony voahodidin’ny tadio i Elia dia tonga feno ny fanahiny i Elisea.
Nandritra ny andro niainany tsy nisy mpanjaka nahahozongozona azy,
ary tsy nisy olona nifehy azy.
Tsy misy zavatra tsy azony natao,
ary ny vatany tafandry tao am-pasana nanao fahagagana.
Velona izy, nanao zava-mahagaga;
maty indray, nanao zava-mahatalanjona.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 96, 1-2. 3-4. 5-6. 7

Mifalia ao amin’ny Tompo, ry olo-marina.

Aoka hifaly izany tany fa manjaka izao ny Tompo,
koa samia manao korana ianareo nosy maro.
Fa ny rahona no lamba ihodidinan’ny mpanjaka.
E! ny rariny sy ny hitsiny ijoroany ao an-drova!

Eo alohany ny afo no mandevom-pahavalo.
Ka mazava izay lalovan’ireo tsela-mitsoriaka.
Fa ny tany raha mahita tsy mitsaha-mihorohoro,
tendrombohitra amin’izany dia mitsonika mikoa.

Fahamarinany no tian’izany lanitra hambara;
voninahiny tazano hita mason’ny vahoaka:
safo-kenatra avokoa izay manompo sarisary,
manantena hirehareha ka mifikitra amin’ny sampy;
ny andriamanitra rehetra miankohoka avokoa.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Efa nataoko hoe sakaiza ianareo, hoy ny Tompo, satria efa nambarako taminareo avokoa izay rehetra reko tamin’ny Ray.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 6, 7-15)

Koa mivavaha toy izao ianareo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Raha mivavaka ianareo dia aza mba maro teny tahaka ny jentily,
fa ataony ho ny hamaroan’ny teniny no hihainoana azy.
Koa aza manahaka azy ianareo,
fa na mbola tsy mangataka aminy aza ianareo,
fantatry ny Rainareo izay ilainareo.
Koa mivavaha toa izao ianareo:

Rainay any an-danitra,
hohamasinina anie ny Anaranao,
ho tonga anie ny fanjakanao,
ho tanteraka anie ny sitra-ponao ety an-tany tahaka ny any an-danitra.
Omeo anay anio ny hanina sahaza ho anay;
avelao ny fahotanay tahaka ny amelanay izay nanao ratsy taminay,
aza avelanao ho resin’ny fitaoman-dratsy izahay,
fa manafaha anay amin’ny ratsy. Amen.

Fa raha mamela ny hadisoan’ny olona ianareo,
dia havelan’ny Rainareo any an-danitra koa;
fa raha tsy mamela ny hadisoan’ny olona kosa ianareo,
dia tsy havelan’ny Rainareo koa ny hadisoanareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 2, 1. 6-14)

Indro misy kalesy afo sy soavaly afo nampisaraka azy roa lahy, ka niakatra ho any an-danitra tamin’ny tafio-drivotra i Elia.

Nony efa hampakarin’ny Tompo ho any an-danitra amin’ny tafio-drivotra i Elia,
dia niara-nandeha avy any Galgalà i Elia sy i Elisea.
Ary hoy i Elia taminy:

“Mijanòna eto raha sitrakao,
fa irahin’ny Tompo ho any Jordany aho.”

Fa hoy ny navaliny:

“Velona ny Tompo ary velona ny ainao! tsy handao anao aho!”

Koa niara-nandeha izy roa lahy.
Nisy dimampolo lahy tamin’ny zanaky ny mpaminany nanaraka azy,
ary nipetraka eny lavitra eny tandrify azy,
ary izy roa lahy dia nijanona teo amoron’i Jordany.
Dia nalain’i Elia ny kapaotiny;
nahorony nikapohany ny rano, izay nisaraka roa teo an-daniny avy,
ary izy roa lahy nita tamin’ny tany maina.
Nony tafita izy ireo dia hoy i Elia tamin’i Elisea:

“Angataho izay tianao hataoko aminao,
alohan’ny hangalana ahy aminao.”

Ary hoy ny navalin’i Elisea:

“Ny mba hahazo anjara roa amin’ny fanahinao.”

Ka hoy i Elia:

“Mangataka zava-tsarotra ianao,
kanefa raha mahita ahy ianao amin’ny hangalana ahy hiala aminao,
dia ho tonga aminao izany;
fa raha tsy izany kosa dia tsy ho tonga izany.”

Mbola nanohy ny diany sady niresaka eny izy ireo;
dia indro nisy kalesy afo sy soavaly afo nampisaraka azy roa lahy,
ka niakatra ho any an-danitra tamin’ny tafio-drivotra i Elia.
Sady nijery i Elisea no niantso hoe:

“Ry ikaky ô, ry ikaky ô!
Kalesin’i Israely sy mpitaingin-tsoavaliny!”

Dia tsy nahita azy intsony izy.
Tamin’izay nalainy ny fitafiany, norovitiny roa,
ary noraisiny ny kapaotin’i Elia izay nitambotsotra niala taminy.
Rahefa izay dia teo amin’i Jordany izy dia nijanona teo amorony.
Noraisiny ny kapaotin’i Elia izay nitambotsotra niala taminy,
nikapohany ny rano, ka hoy izy:

“Aiza ny Tompo Andriamanitr’i Elia? Aiza Izy?”

Ary nony nokapohiny ny rano,
dia nisaraka roa ho eo an-daniny avy, ka nita i Elisea.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 30, 20. 21. 24

Mahereza, hatanjaho ny fo, ianareo rehetra miantehitra amin’ny Tompo.

Akory ity haben’ny hatsaranao
izay atokanao ho an’ny matahotra Anao
sy asehonao ny mpifehy aminao
eo anoloan’ny zanak’olombelona!

Ny fieren’ny tavanao no anafenanao azy,
lavitry ny tetika ataon’ny olona;
ny fialofanao no ampierenao azy,
lavitry ny lela mpanangana ady!

Tiava ny Tompo, ry mpivavaka rehetra
fa ny Tompo miambina ny mpino;
fa ny mpiavona kosa
valiany tsy an’erany!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ampianaro ahy, ry Tompo, ny soritrao, ary tariho ho amin’ny fahamarinanao aho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 6, 1-6. 16-18)

Ny Rainao izay mahita ny miafina no hamaly soa anao.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Tandremo sao hataonareo eo imason’ny olona ny asa soa hataonareo mba hahitany azy;
fa raha izany, dia tsy hahita valisoa amin’ny Rainareo izay any an-danitra ianareo.
Koa amin’izany raha manao fiantrana ianao,
dia aza mitsoka trômpetra eo alohanao
tahaka ny fanaon’ny mpihatsaravelatsihy ao amin’ny sinagôga sy eny an-dalam-be,
mba hankalazan’ny olona azy.
Lazaiko aminareo marina tokoa fa efa azony ny valisoany.
Fa raha manao fiantrana ianao,
aoka ny tananao havia tsy hahalala izay ataon’ny havanana,
mba hiafina ny fiantrana ataonao,
ary ny Rainao izay mahita ny miafina no hamaly soa anao.
Ary raha mivavaka ianareo, aza mba manao tahaka ny mpihatsaravelatsihy,
izay tia ny mivavaka mitsangana ao amin’ny sinagôga sy eny an-joron-dalana,
mba hahitan’ny olona azy.
Lazaiko aminareo marina tokoa fa efa azony ny valisoany.
Fa ianao kosa raha hivavaka, dia midira ao amin’ny efitranonao,
ka rahefa voarindrinao ny varavarana, dia mivavaha amin’ny Rainao izay ao amin’ny mangingina,
ary ny Rainao izay mahita ao amin’ny mangingina no hamaly anao.
Ary raha mifady hanina ianareo,
dia aza manjombona endrika tahaka ny ataon’ny mpihatsaravelatsihy,
izay mampisotisoty ny tavany mba hahitan’ny olona fa mifady izy.
Lazaiko aminareo marina tokoa fa efa azony ny valisoany.
Fa ianao kosa raha mifady hanina, dia hosory zava-manitra ny lohanao,
ary sasao ny tavanao, mba tsy ho ny olona no hahita anao hoe mifady hanina,
fa ny Rainao izay ao amin’ny mangingina;
ary ny Rainao izay mahita ao amin’ny mangingina no hamaly soa anao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (Mpanj. 21, 17-29)

Nampanota an’i Israely ianao.

Taorian’ny nahafatesan’i Nabôta,
dia tonga tamin’i Elia Tesbita ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Mitsangàna ianao,
ka midìna hihaona amin’i Akaba mpanjakan’i Israely, manjaka ao Samaria.
Ao an-tanim-boalobok’i Nabôta ao izy izao, fa nidina nankany haka izany ho azy.
Ka mitenena aminy hoe: Izao no lazain’ny Tompo:
Moa tsy namono va ianao sy naka lovan’olona koa?
Dia hiteny aminy ianao hoe:
Izao no lazain’ny Tompo:
Eo amin’ny toerana nilelafan’ny alika ny ran’i Nabôta ihany
no hilelafan’ny alika ny ran’ny tenanao koa.”

Ary hoy i Akaba tamin’i Elia:

“Azonao va aho, ry ilay fahavaloko?”

Ka hoy ny navaliny:

“Azoko ianao, satria nivaro-tena hanao izay ratsy eo imason’ny Tompo ianao.
Indro aho hahatonga loza aminao:
hataoko mafafa ianao, haringako ny lehilahy rehetra an’i Akaba
na ny mpanompo, na ny olona afaka, amin’i Israely,
ka dia hampanahafiko ny tranon’i Jerôbôama zanak’i Nebata
sy ny tranon’i Ahiasa, ny tranonao,
satria nihaika ahy hitezitra ianao, sady nampanota an’i Israely.
I Jezabela koa, nasian’ny Tompo teny hoe:
Hohanin’ny alika eny akaikin’ny hadin’i Jezrahela i Jezabela.
Izay an’ny tranon’i Akaba ka maty an-tanàna, dia hohanin’ny alika,
ary ny maty an-tsaha kosa, hohanin’ny voro-manidina.”

Fa tena tsy nisy nivaro-tena toa an’i Akaba hanao izay ratsy eo imason’ny Tompo,
satria i Jezabela vadiny no namporisika azy.
Nanao toe-pitondran-tena vetaveta indrindra izy
tamin’ny nandehanany amin’ny sampy,
araka ny fomba rehetra fanaon’ny Amôreanina,
izay noroahin’ny Tompo teo anoloan’ny zanak’i Israely.

Kanjo nony nandre ny tenin’i Elia i Akaba dia norovitiny ny fitafiany,
lasàka no natafiny ny tenany, nifady hanina izy,
nentiny nandry ny lasàka, ary nitsilasilasy fandeha izy.
Ka dia tonga tamin’i Elia Tesbita ny tenin’ny Tompo nanao hoe:

“Efa hitanao va ny nanetren’i Akaba ny tenany teo anatrehako?
Ka noho izy nanetry tena teo anatrehako,
dia tsy hahatonga loza amin’ny androny kosa Aho
fa amin’ny andron-janany vao hahatonga loza amin’ny tranony Aho.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 50, 3-4. 5-6a. 11 sy 16

Iantrao aho, ry Andriamanitra, araka ny hatsaram-ponao.

Iantrao aho, ry Tompo Andriamanitra,
fa Ianao manko lalim-pitiavana.
Mba koseho re ny heloka vitako,
dia diovy aho hiala amin’ny otako.

Efa niaiky hadisoana ny tenako,
eo imasoko hatrany ny otako.
Taminao aho no diso, Andriamanitro;
fantatrao avokoa ny kilemako.

Mba esory eo imaso ny otako,
dia koseho tsy ho hita ny heloko.
Mba fafao amin’izay ny tomaniko,
hilazako fa Ianao no hany marina.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izay mitandrina ny didin’i Kristy, no manana ny fitiavana an’Andriamanitra lavorary ao aminy tokoa.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 5, 43-48)

Tiavo ny fahavalonareo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny mpianany nanao hoe:

“Efa renareo fa voalaza hoe:
Ho tia ny namanao ianao ary hankahala ny fahavalonao.
Fa Izaho kosa milaza aminareo:
Tiavo ny fahavalonareo manaova soa amin’izay mankahala anareo,
ary mivavaha ho an’izay manenjika sy manendrikendrika anareo;
mba ho zanaky ny Rainareo izay any an-danitra ianareo,
dia Ilay mampiposaka ny masoandrony amin’ny tsara fanahy sy ny ratsy fanahy,
ary mandatsaka ranonorana amin’ny marina sy ny tsy marina.
Fa raha izay tia anareo ihany no tianareo,
inona no valisoa ho azonareo?
Moa va na dia ny poblikanina aza tsy manao izany koa?
Ary raha ny rahalahinareo ihany no arahabainareo,
inona no mihoatra amin’ny ataonareo?
Moa na dia ny jentily aza tsy mba manao izany ihany koa?
Koa aoka ho lavorary ianareo
tahaka ny fahalavorarian’ny Rainareo izay any an-danitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.