Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 40, 16-21. 34-38)

Ny rahona nanarona ny trano lay fihaonana ary ny voninahitry ny Tompo nameno ny Fonenana.

Tamin’izany andro izany,
nataon’i Môizy izay rehetra nandidian’ny Tompo azy, dia vitany araka izany.
Tamin’ny andro voalohan’ny volana voalohany amin’ny taona faharoa,
dia voatsangana ny Fonenana.
Natsangan’i Môizy ny Fonenana;
naoriny ny faladiany, nalahany ny hazo fisany mbamin’ny barany,
dia natsangany ny andriny.
Novelariny ny lay teo ambonin’ny Fonenana,
ary nataony teo ambony ny firakotry ny lay,
araka ny nandidian’ny Tompo an’i Môizy.
Nalainy ny Vavolombelona, dia napetrany tao anaty fiara;
nataony tamin’ny fiara ny bao,
ary napetrany teo ambonin’ny fiara ny fanaovam-panavotana.
Nentiny tao anatin’ny Fonenana ny fiara,
dia nahantony ny efitra lamba faneferana nanakonany ny fiaran’ny Vavolombelona,
araka ny nandidian’ny Tompo an’i Moizy.

Tamin’izay ny rahona nanarona ny trano lay fihaonana;
ary ny voninahitry ny Tompo nameno ny Fonenana.
Ka tsy afa-niditra intsony tao an-trano lay fihaonana i Môizy,
fa nijanona teo amboniny ny rahona,
ary nameno ny Fonenana ny voninahitry ny Tompo.
Nandritra ny andro rehetra nandehanan’ny zanak’i Israely,
dia niainga izy ireo raha niakatra niala teo ambonin’ny Fonenana ny rahona,
fa tsy niainga kosa izy ireo raha tsy niakatra ny rahona,
mandrapahatongan’ny andro niakaran’ny rahona indray.
Fa ny rahon’ny Tompo dia nijanona teo ambonin’ny Fonenana, raha antoandro ny andro,
ary amin’ny alina dia nisy afo, hitan’ny taranak’iIsraely rehetra, teo amin’ny rahona,
mandritra ny andro rehetra nandehanany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 83, 3. 4. 5-6a. sy 8a. 11

Drey mahatehotia ny Fonenanao, ry Tompon’ny Tafika!

Ny fanahiko manembona ka reraka,
manina ny Kianjan’ny Tompo!
Ny foko sy nofoko
mihoby an’ilay Andriamanitra velona!

Ny fody avy no mahita trano,
ny sidintsidina mahita akany ho an-janany
eo anilan’ny alitaranao,
ry Tompon’ny Tafika, ry Mpanjaka sy Andriamanitro!

Sambatra izay monina ao an-tranonao,
ka midera Anao mandrakizay!
Sambatra ny olona izay omenao hery:
mitombo ny hery, ka roso indray ny dia.

Eny, andro iray eo an-Kianjanao,
dia tsara noho ny arivo ao an-tranon’ny tena!
Aleo mijoro eo am-baravaran’ny Andriamanitro,
toy izay miantrano ao an-dain’ny mpanana!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo,
ary tsara fo amin’ny asany rehetra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 47-53)

Fantenany ny tsara hankao an-karona, fa ny ratsy kosa ariany.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny vahoaka nanao hoe:

“Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny harato nalatsaka tany anaty ranomasina,
ka nanangona izao karazan-kazandrano rehetra izao:
rahefa feno izy, dia nosarihana ho eny amoron-drano,
ka nipetraka ny olona nifantina ny tsara hataony an-karona
fa ny ratsy kosa nariany.
Dia ho tahaka izany koa raha mby amin’ny fahataperan’izao tontolo izao:
hivoaka ny anjely hanavaka ny ratsy fanahy hisaraka amin’ny marina,
ka hanipy azy any amin’ny memy mirehitra:
any no hisy fitomaniana sy fikitroha-nify.
Efa azonareo va izany?”

Eny, hoy izy ireo taminy.
Dia nanampy teny indray Izy nanao hoe:

“Koa ny mpanora-dalàna rehetra izay mahay tsara ny amin’ny fanjakan’ny lanitra àry,
dia tahaka ny raim-pianakaviana izay mamoaka zava-baovao sy tranainy
avy amin’ny fitoeran-drakiny.”

Nony tapitra izany fanoharana izany, dia niala teo i Jesoa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 34, 29-35)

Nahita ny endrik’i Môizy izy ireo dia natahotra ny hanatona azy.

Tamin’izany andro izany, nidina avy tany an-tendrombohitra Sinaia i Môizy,
ary i Môizy nitondra ny takelaka roan’ny vavolombelona teny an-tanany
nony nidina avy any an-tendrombohitra;
ary tsy fantatr’i Môizy fa tonga nandefa tsirim-pahazavana ny hodi-tavany,
nandritra ny niresahany tamin’ny Tompo.
I Aarôna sy ny zanak’i Israely rehetra nahita an’i Môizy
ka indro nandefa tsirim-pahazavana ny hodi-tavany
dia natahotra ny hanatona azy izy ireo.
Nantsoin’i Môizy ireo,
ka nanatona azy i Aarôna sy ny loholona rehetra amin’ny fiangonana
ka niresaka tamin’ireo izy.
Vao izay vao nanatona azy koa ny zanak’i Israely rehetra,
ka nomeny azy ny didy rehetra noraisiny tamin’ny Tompo
tany an-tendrombohitra Sinaia.
Nony avy niteny i Môizy, dia nosaronany voaly ny tarehiny.

Raha niditra teo anatrehan’ny Tompo i Môizy hiresaka aminy
dia nesoriny ny voaly, mandra-pivoakany.
Rahefa izany dia nivoaka izy ary nanambara tamin’ny zanak’i Israely ny didy azony.
Hitan’ny zanak’i Israely ny tarehin’i Môizy,
fa nandefa tsirim-pahazavana ny hodi-tavan’i Môizy,
ka dia nosaronan’i Môizy voaly indray ny tarehiny mandra-pidiny hiresaka amin’ny Tompo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 98, 5. 6. 7. 9

Eny, marina ny Tompo Andriamanitsika.

Asandrato
ny Tompo Andriamanitra!
Iankohofy ny Fitoeran-Tongony:
fa Masina Izy!

I Môizy sy i Aarôna tamin’ireo Mpisorony,
i Samoela tamin’ireo Mpiantso ny Anarany.
Samy niantso ny Tompo
ka novaliany.

Nitenenany tanaty andry rahona,
nitandrina ny Fanambaràna
sy ny Fitsipika
izay nomeny.

Asandrato ny Tompo Andriamanitsika,
miankohofa eo amin’ny Vohiny Masina!
Masina ny Tompo Andriamanitra!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Alao tampina ny masoko, ry Tompo,
hibanjina ny zava-mahagaga amin’ny lalànao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 44-46)

Lasa nivarotra ny fananany rehetra izy, ka nividy ilay saha.

Tamin’izany andro izany, i Jesoa niteny tamin’ny vahoaka nanao hoe:

“Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny rakitra nafenina tany an-tsaha,
izay hitan’olona ka nafeniny tao ihany aloha;
dia lasa tamin-karavoana izy nivarotra izay rehetra mety ho fananany,
ary nividy io saha io.
Ny fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny mpandranto mitady voahangy tsara.
Ary nony nahita anankiray be vidy izy,
dia lasa nivarotra ny fananany rehetra ka nividy azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 33, 7-11 ; 34, 5b-9. 28)

Niteny nifanatrika tamin’i Môizy ny Tompo.

Tamin’izany andro izany, dia nalain’i Môizy ny trano lay,
ka naoriny eo ivelan’ny toby, lavidavitra ihany; nataony hoe:

“Ny trano lay fihaonana” no anarany;

ary na zovy na zovy nitady ny Tompo dia nankeo amin’ny trano lay fihaonana
teo ivelan’ny toby.
Nony injay miainga i Môizy ho ao an-trano lay fihaonana,
ny vahoaka rehetra kosa samy mitsangana eo am-baravaran’ny lay
manara-maso an’i Môizy mandra-pidiny ao an-trano lay.
Raha vao tafiditra ao an-day i Môizy,
ny andry rahona midina mijanona eo anoloan’ny trano lay,
ary ny Tompo miresaka amin’i Môizy.
Mahita ny andry rahona mijanona eo anoloan’ny trano lay ny vahoaka rehetra
ary samy miankohoka eo am-baravaran’ny lainy avy.
Ary ny Tompo miresaka mifanatrika amin’i Môizy,
mova tsy ny olona miresaka amin’ny sakaizany.
Rahefa izany dia miverina mankany amin’ny toby i Môizy,
fa i Jôsoe zanak’i Nôna, ilay zatovolahy mpanompony,
tsy mba niala tao afovoan’ny trano lay.

Ary niantso ny anaran’ny Tompo i Môizy.
Ary nandalo teo anatrehany ny Tompo sady niantso hoe:

“Ny Tompo! Ny Tompo!
Andriamanitra mamindra fo sy miantra,
maharipo sy be hatsaram-po amam-pahamarinana;
mitahiry ny fitiavany hatramin’ny taranaka faharivo,
mamela heloka amam-pikomiana sy fahotana,
nefa tsy avelany ho afa-maina ireny,
fa ny heloky ny ray valiany amin’ny zanaka sy ny zafy,
hatramin’ny taranaka fahatelo sy fahefatra.”

Niondrika tamin’ny tany niaraka tamin’izay i Môizy,
dia niankohoka nanao hoe:

“Raha nahita fitia teo imasonao aho, ry Tompo,
aoka re mba hiaraka aminay ny Tompo,
fa vahoaka mafy hatoka ity.
Avelao ny heloka amam-pahotanay,
ary raiso ho lovanao izahay.”

Efapolo andro sy efapolo alina i Môizy no tao amin’ny Tompo tao;
tsy nihina-mofo na nisotro rano akory.
Ary nosoratan’ny Tompo tamin’ireo takelaka
ny tenin’ny fanekem-pihavanana, dia ny Teny folo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 102, 6-7. 8-9. 10-11. 12-13

Mpamindra fo sy mpiantra ny Tompo.

Manome rariny ny Tompo;
omeny hitsiny izay ampahoriana rehetra.
Nampahafantatra ny Lalàny an’i Môizy Izy,
sy ny asany vaventy... ny zanak’i Israely.

Mpamindra fo sy mpiantra ny Tompo;
tsy malaky tezitra ary be hatsaram-po.
Tsy mba lalandava no ifandaharany,
na mandrakizay no irehetan’ny Fony.

Tsy araka ny otantsika no ataony antsika;
na araka ny helotsika no avaliny antsika.
Fa tahaka ny haavon’ny Lanitra ambonin’ny tany,
no haben’ny hatsaram-pony amin’izay matahotra Azy.

Tahaka ny ifanalaviran’ny atsinanana sy andrefana,
no analavirany amintsika ny hadisoantsika.
Tahaka ny fangoraky ny ray ny zanany,
no angorahan’ny Tompo an’izay matahotra Azy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Niteraka antsika an-tsitra-po tamin’ny fahamarinana ny Ray;
mba ho santatry ny zava-boaariny isika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 36-43)

Tahaka ny anangonana ny ahi-dratsy sy andorana azy amin’ny afo no hatao raha mby amin’ny fahataperan’izao tontolo izao.

Tamin’izany andro izany, nony efa nampody ny vahoaka i Jesoa dia mba nody,
ary nanatona Azy ny mpianany nanao hoe:

“Lazao anay ny hevitry ny fanoharana ny amin’ny ahi-dratsy.”

Ary i Jesoa namaly ka nilaza taminy hoe:

“Ny mpamafy ny voa tsara dia ny Zanak’Olona;
ny tanimbary dia izao tontolo izao;
ny voa tsara dia ny zanaky ny Fanjakana;
ny ahi-dratsy dia ny zanak’ilay Ratsy;
ny fahavalo izay namafy azy, dia ny demony;
ny taom-pijinjana, dia ny fahataperan’izao tontolo izao;
ary ny mpijinja, dia ny Anjely.
Tahaka ny anangonana ny ahi-dratsy sy andorana azy amin’ny afo
no hatao raha mby amin’ny fahataperan’izao tontolo izao.
Haniraka ny Anjeliny ny Zanak’Olona,
ary ireo dia hanangona sy hamoaka ny mpanafintohina sy ny mpanao ratsy rehetra
hiala amin’ny Fanjakany,
ka hanipy azy ao amin’ny memy mirehitra:
any no hisy fitomaniana sy fikitroha-nify.
Amin’izany kosa ny olo-marina dia hamirapiratra tahaka ny masoandro
any amin’ny Fanjakan’ny Rainy.
Aoka hihaino izay manan-tsofina hihainoana.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 32, 15-24. 30-34)

Efa nahavita heloka bevava io vahoaka io, fa efa nanao andriamanitra volamena ho azy izy ireo.

Tamin’izay i Môizy niverina nidina avy any an-tendrombohitra;
nitondra teny an-tanany ny takelaka roan’ny vavolombelona,
takelaka voasoratra tamin’ny lafiny roa;
voasoratra tamin’ny lafiny iray sy tamin’ny lafiny iray koa.
Asan-tanan’Andriamanitra ireo takelaka ireo,
ary ny soratra dia soratr’Andriamanitra voasokitra tamin’ny takelaka.
Nony nandre ny tabataban’ny vahoaka nihorakoraka i Jôsoe dia nilaza tamin’i Môizy hoe:

“Finanananàna toy ny any an’ady izany any amin’ny toby izany.”

Fa hoy ny navalin’i Môizy:

“Tsy mba feo fihobian’ny mpandresy na feo fibabababan’ny resy izany
fa feon’olona mihira no reko.”

Nony mby teo akakin’ny toby izy, dia nahita ny zanak’omby sy ny dihy,
ka nirehitra ny hatezeran’i Môizy,
nazerany ny takelaka teny an-tanany,
sady novakivakiny teo am-bodin’ny tendrombohitra.
Ary nalainy ilay zanak’omby nataon’izy ireo,
nodorany tamin’ny afo, notorotoroiny hanjary vovony,
ary nafafiny tao anaty rano ny vovony,
ka nampisotroiny ny zanak’i Israely.

Dia hoy i Môizy tamin’i Aarôna:

“Fa nataon’ity vahoaka ity ahoana ianao
no dia notsindrinao heloka be vava toy izao izy?”

Hoy Aarôna namaly azy:

“Aoka re mba tsy hirehitra ny fahatezeran’ny tompoko.
Fa na ny tenanao aza dia mahalala fa mitongilana amin’ny ratsy ity vahoaka ity.
Izao no nolazain’izy ireo tamiko:

‘Anaovy andriamanitra izahay hialoha lalana anay,
fa raha ny amin’iny Môizy iny,
ilay lehilahy nitondra anay niakatra avy tany amin’ny tany Ejipta,
tsy fantatray na naninona izy na naninona.’

Dia hoy aho tamin’izy ireo:

‘Samia ary mahafoy ny azy izay manam-bolamena.’

Koa nanome izy, ary natsipiko tao anaty afo,
dia io zanak’omby io no nivoaka avy ao.”

Nony ampitso, dia hoy i Môizy tamin’ny vahoaka:

“Efa nahavita heloka be vava ianareo,
ka ankehitriny ndeha hiakatra ho any amin’ny Tompo aho,
fa angamba hahazo famelana ny fahotanareo aho.”

Dia niverina nankany amin’ny Tompo i Môizy, ka nanao hoe:

“Indrisy, efa nahavita heloka be vava io vahoaka io,
fa efa nanao andriamanitra volamena ho azy izy ireo.
Ary ankehitriny avelao re ny helony;
fa raha tsy izany,
vonoy ny anarako ao amin’ny bokinao izay nosoratanao.”

Fa hoy ny Tompo tamin’i Môizy:

“Izay nanota tamiko no hovonoiko anarana amin’ny bokiko.
Fa ianao izao, mandehana mitarika ny vahoaka ho any amin’izay nolazaiko taminao.
Indro fa handeha eo alohanao ny anjeliko,
nefa amin’ny andro famangiako dia hofaiziko noho ny fahotany izy ireo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 105, 19-20. 21-22. 23

Derao ny Tompo fa tsara.

Tany Hôreba izy ireo nanao zanak’omby,
niankohoka tamin-tsary anidina.
Ilay voninahiny dia natakalony
sarin’ombalahy homana ahitra.

Hadinony Andriamanitra Mpamonjy Azy.
Ilay nanao zava-dehibe tany Ejipta,
zava-mahagaga tany an-tanin’i Kama,
zava-mahatahotra teo an-dRiakan-Jozoro.

Dia nilaza handringana Izy,
raha tsy i Môizy ilay voafidiny
no nisosoka nitokona teo anoloany,
mba hanoha ny havinirany tsy hahavoa.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Velona sy mahery ny tenin’Andriamanitra,
fantany mazava ny fieritreretana amam-pisainan’ny fo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 31-35)

Tonga hazo ny voatsinapy, dia avy ny voromanidina mipetraka eo amin’ny rantsany.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanao fanoharana hafa tamin’ny vahoaka nanao hoe:

“Ny fanjakan’ny lanitra dia mitovy amin’ny voatsinapy
izay nalain’ny olona ka nafafiny tany an-tanimboliny.
Kely indrindra amin’ny voan-javatra rehetra izy;
fa rahefa mitombo kosa,
dia lehibe noho ny anana rehetra, ka tonga hazo;
dia avy ny voromanidina mipetraka ao amin’ny rantsany.”

Ary nanao fanoharana hafa taminy koa Izy hoe:

“Ny fanjakan’ny lanitra, dia mitovy amin’ny lalivay,
izay nalain’ny vehivavy anankiray
ka nataony tao amin’ny koban-dafarina intelon’ny famarana,
mandra-pahazon’ny lalivay azy rehetra.”

Fanoharana no nilazan’i Jesoa izany rehetra izany tamin’ny vahoaka,
ary Izy tsy niteny taminy afa-tsy tamin’ny fanoharana,
mba ho tanteraka ny tenin’ny mpaminany manao hoe:
‘Hiloa-bava hilaza fanoharana aho,
ary hanambara zavatra izay miafina hatramin’ny nanaovana an’izao tontolo izao’.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 3, 5. 7-12)

Fahendrena no nangatahinao ho anao.

Tamin’izany andro izany,
ny Tompo niseho tamin’i Salômôna tamin’ny nofy, nony alina tany Gabaôna,
ka hoy Andriamanitra taminy:

“Angataho izay tianao homeko anao”.

Ary hoy i Salômôna:

“Ry Tompo Andriamanitra ô,
efa nampanjaka ny mpanomponao handimby an’i Davida raiko Ianao;
izaho anefa dia mbola tovolahy tanora kely tsy mahay mitondra tena.
Ary ny mpanomponao dia eo afovoan’ny vahoakanao, izay nofidinao,
vahoaka be dia be, tsy azo vinavinaina ny habetsahany,
tsy tambo isaina, fa maro be loatra.
Koa saina mahiratra no omeo ny mpanomponao, hitsarako ny vahoakanao,
hanavahako ny soa sy ny ratsy.
Fa iza moa no hahay hitsara izao vahoakanao maro be izao!”

Nankasitrahin’ny Tompo ny nangatahan’i Salômôna izany zavatra izany taminy.
Ka hoy Andriamanitra taminy:

“Noho ianao nangataka izany zavatra izany,
ka tsy nangataka andro maro ho anao,
sy tsy nangataka harena ho anao,
ary tsy nangataka ny ain’ny fahavalonao ho anao;
fa ny saina no nangatahinao ho anao mba hitsara araka ny rariny;
dia indro, tanterahiko ny teninao, fa homeko saina hendry sy mahiratra ianao,
ka ny olona talohanao tsy nisy toa anao,
ary tsy hisy toa anao ny olona hitsangana ato aorianao”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 118, 57 sy 72. 76-77. 127-128. 129-130

Ny teninao Tompo ô, mamiko sy teliko, ny lalanao lalako, no sitrako.

Ny anjarako, ry Tompo, hoy aho,
dia ny mitandrina ny teninao.
Soa ho ahy ny lalàna avy amin’ny vavanao
mihoatra ny volamena sy volafotsy miavosa.

Hampionona ahy anie ny fitiavanao,
araka ny teninao tamin’ny mpanomponao.
Ny indrafonao haninteraka ahy sy hamelona,
satria ny lalànao no firavoako.

Izany no itiavako ny baikonao
manoatra ny volamena madio indrindra.
Izany no ifidianako ny lahatrao
sy ankahalako izay mety ho fitaka.

Tantely mandriaka ny fanambarànao:
izany no itandreman’ny fanahiko azy.
Vavahady mazava ny teninao
sy mampahazo fahalalana ny olon-tsotra.

Vakiteny faharoa

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Rôma (Rôm. 8, 28-30)

Nokendreny hitovy endrika amin’ny Zanany koa isika.

Ry kristianina havana,
fantatsika koa fa ny zavatra rehetra dia entin’Andriamanitra hahasoa izay tia Azy,
dia ireo voaantso araka ny fandaharany.
Satria izay fantany rahateo no notendreny hitovy endrika amin’ny Zanany koa,
mba ho Lahy matoa amin’ny rahalahy maro Izy.
Ary izay notendreny no nantsoiny koa;
izay nantsoiny no nohamarininy koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaotra Anao aho Raiko, Tompon’ny lanitra sy ny tany,
fa nambaranao tamin’ny madinika ny tsiambaratelon’ny Fanjakanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 44-52)

Nivarotra izay rehetra mety ho fananany izy ary nividy io saha io.

Tamin’izany andro izany i Jesoa nanao tamin’ny vahoaka hoe:

“Ny Fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny rakitra nafenina tany an-tsaha,
izay hitan’ny olona ka nafeniny tao ihany aloha;
dia lasa tamin-karavoana izy nivarotra izay rehetra mety ho fananany,
ary nividy io saha io.
Ny Fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny mpandranto mitady voahangy tsara.
Ary nony nahita anankiray be vidy izy,
dia lasa nivarotra ny fananany rehetra ka nividy azy.

Ny Fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny harato nalatsaka tany anaty ranomasina,
ka nanangona izao karazan-kazandrano rehetra izao;
rehefa feno izy dia nosarihina ho eny amoron-drano,
ka nipetraka ny olona nifantina ny tsara hataony ao an-karona,
fa ny ratsy kosa nariany.
Dia tahaka izany koa raha mby amin’ny fahataperan’izao tontolo izao:
hivoaka ny Anjely hanavaka ny ratsy fanahy hisaraka amin’ny marina,
ka hanipy azy any amin’ny memy mirehitra;
any no hisy fitomaniana sy fikitroha-nify.
Efa azonareo va izany?”

Hoy izy ireo taminy hoe:

“Eny”.

Dia nanampy teny indray Izy nanao hoe:

“Koa ny mpanora-dalàna rehetra izay naharay tsara ny amin’ny Fanjakan’ny lanitra àry,
dia tahaka ny raim-pianakaviana izay mamoaka zava-baovao sy tranainy
avy amin’ny fitoeran-drakiny”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Misaotra Anao aho Raiko, Tompon’ny lanitra sy ny tany,
fa nambaranao tamin’ny madinika ny tsiambaratelon’ny Fanjakanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 13, 44-46)

Nivarotra izay rehetra mety ho fananany izy ary nividy io saha io.

Tamin’izany andro izany i Jesoa nanao tamin’ny vahoaka hoe:

“Ny Fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny rakitra nafenina tany an-tsaha,
izay hitan’ny olona ka nafeniny tao ihany aloha;
dia lasa tamin-karavoana izy nivarotra izay rehetra mety ho fananany,
ary nividy io saha io.
Ny Fanjakan’ny lanitra dia tahaka ny mpandranto mitady voahangy tsara.
Ary nony nahita anankiray be vidy izy,
dia lasa nivarotra ny fananany rehetra ka nividy azy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.