Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 27b-32. 40b-41)

Izahay sy ny Fanahy Masina no vavolombelon’ny teny lazainay.

Tamin’izany andro izany, nentina teo amin’ny Sanedrìna ny Apôstôly,
ary nadinin’ny lehiben’ny mpisorona izy ireo nataony hoe:

“Efa noraranay mafy ianareo mba tsy hampianatra amin’izany Anarana izany,
kanjo vao mainka naelinareo eran’i Jerosalema ny fampianaranareo,
ary izahay indray tadiavinareo hianjeran’ny Ran’iny Lehilahy iny”.

Fa namaly i Piera sy ny Apôstôly ka nanao hoe:

“Aleo manaiky an’Andriamanitra toy izay ny olombelona.
Natsangan’ny Andriamanitry ny razantsika ho velona i Jesoa,
izay novonoinareo nahantona tamin’ny hazo.
Izy nasandratry ny tanana ankavanan’Andriamanitra ho Mpifehy sy Mpamonjy,
mba hanome fibebahana sy famelan-keloka an’i Israely.
Ary izahay sy ny Fanahy Masina, nomen’Andriamanitra an’izay rehetra manaiky Azy,
no vavolombelon’izany zavatra izany”.

Ary nony efa nasainy nokapohina tamin’ny tsora-kazo ny Apôstôly,
sy noraràny mafy tsy hiteny amin’ny Anaran’i Jesoa intsony, dia nalefany.
Nony niala tamin’ny Sanedrìna ny Apôstôly, dia nandeha an-kafaliana,
satria natao mendrika ny hitondra fahafaham-baràka noho ny Anaran’i Jesoa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 29, 2 sy 4. 5-6. 11 sy 12a sy 13b

Izaho hidera Anao, ry Tompo, satria Ianao nanafaka ahy.

Izaho midera ny Tompo nanafaka ahy:
tsy navelany hifaly ny rafiko.
Ny fanahiko efa tany an-tSeoly
dia nakarinao, ry Tompo ô!
izaho efa tany am-pasana
dia novelominao indray!

Antsao ny Tompo, ianareo mpivavaka;
isaory ny Anarany masina.
Mandalo ihany ny hatezerany,
ny fanambinany kosa maharitra:
hariva aho nitomany,
fa nony maraina, velon-kira.

Tompo ô, aoka Ianao handreny;
miantrà re, tongava hamonjy.
Dia navadikao ho dihy
ilay hira fitarainako;
Ry Tompo Andriamanitro ô,
mandrakizay no hisaorako Anao!

Vakiteny faharoa

Boky Fanambaràna nosoratan’i Masindahy Joany Apôstôly (Apôk. 5, 11-14)

Ny Zanak’ondry izay voavono no mendrika handray ny fahefàna sy ny haja.

Izaho, Joany, nahita sy nandre ny feon’Anjely maro be,
nanodidina ny seza fiandrianana sy ny Zava-manana aina ary ireo Anti-dahy,
ka ny isany dia alinalina sy arivoarivo, nanao tamim-peo mahery hoe:

“Ny Zanak’ondry izay voavono no mendrika handray ny fahefana,
ny harena, ny fahendrena, ny hery, ny haja, ny voninahitra ary ny saotra”.

Ary reko ny voaary rehetra any an-danitra sy ety an-tany ary any ambanin’ny tany,
mbamin’izay any anaty ranomasina, sy ny zavatra rehetra ao anatin’ireo indray nilaza hoe:

“Ho an’Ilay mipetraka eo amin’ny seza fiandrianana
sy ho an’ny Zanak’ondry anie ny dera sy ny haja,
ary ny voninahitra amam-pahefana mandrakizay mandrakizay”.

Dia novalian’ny Zava-manana aina efatra hoe:

“Amen!”

Ary ny Anti-dahy efatra amby roapolo niankohoka nitsaoka an’Ilay velona mandrakizay mandrakizay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, Ilay nahary ny zavatra rehetra ary niantra ny zanak’olombelona.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 21, 1-19)

Tonga i Jesoa ary nandray ny mofo sy nanome azy ireo, ary toy izany koa ny hazandrano.

Tamin’izany andro izany i Jesoa dia niseho tamin’ny mpianany indray,
teo amoron’ny ranomasin’i Tiberiady,
ary toy izao no nisehoany:
Tafaraka i Simôna Piera sy i Tômà izay atao hoe Didimo, ary i Natanaely izay avy tany Kanàn’i Galilea,
mbamin’ireo zanak’i Zebede sy mpianatra roa lahy hafa koa.
Fa hoy i Simôna Piera tamin’izy ireo:

“Handeha hanarato aho”.

Fa hoy ireo taminy:

“Handeha hiaraka aminao koa izahay”.

Dia nandeha izy rehetra ka niditra tao an-tsambo kely,
nefa tsy nahazo na inona na inona izy tamin’iny alina iny.
Nony maraina ny andro, dia tonga teo amoron-drano i Jesoa;
kanefa tsy fantatry ny mpianatra hoe i Jesoa Izy.
Ka hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Manan-kanina va ianareo, anaka?”

Dia hoy ny navaliny Azy:

“Tsia”.

Hoy Izy tamin’izy ireo:

“Alatsaho ao ankavanan’ny sambo kely àry ny haratonareo, fa hahazo ianareo”.

Dia nalatsany ny harato ka tsy zakany nakarina noho ny habetsahan’ny hazandrano.
Ary hoy ilay mpianatra malalan’i Jesoa tamin’i Piera:

“Ny Tompo io”.

Nony ren’i Simôna Piera fa hoe ny Tompo io,
dia noraisiny nisikinany ny akanjony ivelany fa efa nesoriny,
ka nirotsaka tamin’ny ranomasina izy.
Ny mpianatra sasany kosa nandeha an-tsambo kely
(fa tsy lavitra ny tany izy, fa tokony ho roanjato hakiho monja),
nitarika ny harato feno hazandrano.
Nony tafakatra teo an-tanety izy ireo,
dia nahita vainafo sy hazandrano iray teo amboniny ary mofo.
Ary hoy i Jesoa taminy:

“Itondray ny hazandrano vao azonareo”.

Dia niakatra i Simôna Piera,
ka nitarika ny harato feno hazandrano vaventy telo amby dimampolo amby zato;
nefa tsy rovitra ny harato na dia betsaka toy izany aza izy.
Dia hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Avia hisakafo”.

Ny mpianatra izany tsy nisy na iray aza sahy nanontany Azy hoe:

“Iza moa Ianao?”

Satria fantany ihany fa ny Tompo io.
Dia nanatona i Jesoa, nandray ny mofo, sy nanome azy ireo;
ary toy izany koa ny hazandrano.
Izany no fanintelony nisehoan’i Jesoa tamin’ny mpianany,
rehefa nitsangan-ko velona Izy.

Nony avy nisakafo izy ireo, dia hoy i Jesoa tamin’i Simôna Piera:

“Ry Simôna zanak’i Joany, moa tia Ahy mihoatra noho ireto va ianao?”

Ka hoy ny navaliny azy:

“Eny, Tompoko, fantatrao fa tiako Ianao”.

Dia hoy Izy taminy:

“Fahano ny zanak’ondriko”.

Ary hoy indray Izy taminy fanindroany:

“Ry Simôna zanak’i Joany, moa tianao va Aho?”

Ka hoy ny navaliny Azy:

“Eny, Tompoko, fantatrao fa tiako Ianao”.

Dia hoy Izy taminy:

“Fahano ny zanak’ondriko”.

Ary hoy indray Izy taminy fanintelony:

“Ry Simôna zanak’i Joany, moa tianao va Aho?”

Dia nalahelo i Piera fa nanontaniany fanintelony hoe:
Moa tia Ahy va ianao? ka hoy izy taminy:

“Ianao mahalala ny zavatra rehetra, Tompoko,
ka fantatrao fa tiako Ianao”.

Dia hoy Izy taminy:

“Fahano àry ny reniondriko.
Lazaiko marina dia marina aminao:
Fony mbola tanora ianao, dia nahasikin-tena, sy nandeha tamin’izay tianao haleha;
fa rehefa antitra kosa ianao, dia hiraviravy ny tananao,
ka olon-kafa no hanasikina anao, sy hitondra anao amin’izay tsy tianao”.

Izy no nilaza izany,
dia mba hanambara ny fombam-pahafatesana hanomezan’i Piera voninahitra an’Andriamanitra.
Ary rehefa nilaza izany Izy, dia nanao taminy hoe:

“Manaraha Ahy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, Ilay nahary ny zavatra rehetra ary niantra ny zanak’olombelona.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 21, 1-14)

Tonga i Jesoa ary nandray ny mofo sy nanome azy ireo, ary toy izany koa ny hazandrano.

Tamin’izany andro izany i Jesoa dia niseho tamin’ny mpianany indray,
teo amoron’ny ranomasin’i Tiberiady,
ary toy izao no nisehoany:
Tafaraka i Simôna Piera sy i Tômà izay atao hoe Didimo, ary i Natanaely izay avy tany Kanàn’i Galilea,
mbamin’ireo zanak’i Zebede sy mpianatra roa lahy hafa koa.
Fa hoy i Simôna Piera tamin’izy ireo:

“Handeha hanarato aho”.

Fa hoy ireo taminy:

“Handeha hiaraka aminao koa izahay”.

Dia nandeha izy rehetra ka niditra tao an-tsambo kely,
nefa tsy nahazo na inona na inona izy tamin’iny alina iny.
Nony maraina ny andro, dia tonga teo amoron-drano i Jesoa;
kanefa tsy fantatry ny mpianatra hoe i Jesoa Izy.
Ka hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Manan-kanina va ianareo, anaka?”

Dia hoy ny navaliny Azy:

“Tsia”.

Hoy Izy tamin’izy ireo:

“Alatsaho ao ankavanan’ny sambo kely àry ny haratonareo, fa hahazo ianareo”.

Dia nalatsany ny harato ka tsy zakany nakarina noho ny habetsahan’ny hazandrano.
Ary hoy ilay mpianatra malalan’i Jesoa tamin’i Piera:

“Ny Tompo io”.

Nony ren’i Simôna Piera fa hoe ny Tompo io,
dia noraisiny nisikinany ny akanjony ivelany fa efa nesoriny,
ka nirotsaka tamin’ny ranomasina izy.
Ny mpianatra sasany kosa nandeha an-tsambo kely
(fa tsy lavitra ny tany izy, fa tokony ho roanjato hakiho monja),
nitarika ny harato feno hazandrano.
Nony tafakatra teo an-tanety izy ireo,
dia nahita vainafo sy hazandrano iray teo amboniny ary mofo.
Ary hoy i Jesoa taminy:

“Itondray ny hazandrano vao azonareo”.

Dia niakatra i Simôna Piera,
ka nitarika ny harato feno hazandrano vaventy telo amby dimampolo amby zato;
nefa tsy rovitra ny harato na dia betsaka toy izany aza izy.
Dia hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Avia hisakafo”.

Ny mpianatra izany tsy nisy na iray aza sahy nanontany Azy hoe:

“Iza moa Ianao?”

Satria fantany ihany fa ny Tompo io.
Dia nanatona i Jesoa, nandray ny mofo, sy nanome azy ireo;
ary toy izany koa ny hazandrano.
Izany no fanintelony nisehoan’i Jesoa tamin’ny mpianany,
rehefa nitsangan-ko velona Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny krsitianina tany Kôrinto (Kôr. 15, 1-8)

Niseho tamin’i Jakôba ny Tompo, vao tamin’ny Apôstôty rehetra.

Ry kristianina havana,
ampahatsiaroviko anareo ny Evanjely notorìko taminareo,
izay noraisinareo, sy niorenanareo, ary hahazoanareo famonjena,
raha tananareo araka ny nitoriako azy taminareo;
afa-tsy raha hoe ninonino foana ianareo.
Izao no zavatra nampianariko anareo ho isan’ny zavatra voalohany indrindra,
araka ny nandraisako azy:
maty noho ny fahotantsika i Kristy, araka ny Soratra Masina;
dia nalevina Izy, sy nitsangan-ko velona tamin’ny andro fahatelo, araka ny Soratra Masina;
ary niseho tamin’i Sefasy, vao tamin’ny roa ambin’ny folo.
Manaraka izany dia niseho tamin’ny rahalahy tsy omby diman-jato Izy,
ary mbola velona mandraka ankehitriny ny ankamaroan’ireny,
fa ny sasany ihany no efa nody mandry.
Rahefa izany, dia niseho tamin’i Jakôba Izy, vao tamin’ny Apôstoly rehetra.
Ary faran’izy rehetra, mba nisehoany koa aho,
dia izaho izay toy ny tsy tonga volana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 18, 2-3. 4-5

Ny soratra ataony tsinjo eran-tany.

Ny lazan’ny Tompo ambaran’ny lanitra.
Ny asany kosa torìn’ny habakabaka.
Ny andro milaza amin’ny andro manaraka.
Ny alina indray mitantara amin’ny alina.

Tsy teny lazainy, tsy volana ambarany;
tsy feo mba manako horenesin’ny sofina.
Kanefa dia tsinjo eran-tany ny baikony;
miely tsy tana ny hafatra entiny.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no Lalana sy Fahamarinana ary Fiainana, hoy ny Tompo: izay mahita Ahy, mahita ny Ray, ry Filipo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 14, 6-14)

Izay ela izay no nitoerako teto aminareo nefa tsy mbola fantatrareo ihany ve Aho?

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’i Tômà nanao hoe:

“Izaho no Lalana sy Fahamarinana ary Fiainana;
tsy misy olona mankany amin’ny Ray afa-tsy amin’ny alalako.
Raha nahafantatra Ahy ianareo, dia ho nahafantatra ny Raiko koa;
hatramin’izao, dia mahafantatra Azy ianareo,
sady efa nahita Azy.”

Dia hoy i Filipo taminy:

“Asehoy anay ny Ray, Tompoko,
dia ampy ho anay izany.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Izay ela izay no nitoerako teto aminareo
ka tsy mbola fantatrareo ihany ve Aho, ry Filipo?
Izay nahita Ahy,
dia nahita ny Ray koa;
ka ahoana no anaovanao hoe:
Asehoy anay ny Ray?
Tsy mino va ianao fa Izaho ao amin’ny Ray,
ary ny Ray ato amiko?
Ny teny izay lazaiko aminareo dia tsy avy amiko;
fa ny Ray izay mitoetra ato amiko no manao ny asa.
Minoa ny teniko fa Izaho ao amin’ny Ray ary ny Ray ato amiko;
na fara fahakeliny minoa ahay noho ny asa ihany.

Lazaiko marina dia marina aminareo fa izay mino Ahy,
dia hanao ny asa ataoko koa,
ary hanao mihoatra noho izany aza izy,
satria mankany amin’ny Ray Aho,
ka izay rehetra angatahinareo amin’ny Ray amin’ny Anarako
dia hotanterahiko avokoa,
mba hahazoan’ny Ray voninahitra eo amin’ny Zanaka.
Raha mangataka zavatra amiko amin’ny Anarako ianareo
dia hotanterahiko izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 6, 1-7)

Dia nifidy fito lahy feno ny Fanahy Marina izy ireo.

Tamin’izany andro izany,
rahefa nitombo ny isan’ny mpianatra,
dia nimonjomonjo tamin’ny Hebrio ny Helenista,
satria tsy mba nahìna loatra tamin’ny fizaràna ny fiantrana isan’andro
ny mpitondratena tao aminy.
Ka novorìn’ny roa ambin’ny folo lahy ny mpianatra rehetra nilazany hoe:

“Tsy mety raha ilaozanay mitandrina ny sakafo
ny fampianarana ny tenin’Andriamanitra.
Koa amin’izany, ry rahalahy,
mifidiana fito lahy eo aminareo,
izay tsara laza sady feno ny Fanahy Masina sy fahendrena,
mba hametrahanay izany raharaha izany;
ary izahay kosa hikely aina amin’ny fivavahana sy ny fitorian-teny.”

Nankasitrahin’ny olona rehetra izany teny izany,
ka dia nofidìny i Etiena,
lehilahy feno finoana sy Fanahy Masina,
i Filipo, i Prôkôra, i Nikanôra, i Timôna, i Parmenasy,
ary i Nikôlà, prôzelita avy any Antiôkia.
Narosony teo anatrehan’ny Apôstôly izy ireo,
ka nametrahany tanana nony efa vita ny fivavahana.
Dia niely ny tenin’Andriamanitra,
nihamaro be dia be ny mpianatra tao Jerosalema,
ary betsaka koa ny mpisorona nanaiky ny finoana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 32, 1-2. 4-5. 18-19

Homba anay anie ny hatsaram-ponao, ry Tompo, araka ny itokianay Anao.

Hobio ny Tompo, ry olo-marina:
dia Ilay mendrika hoderaina, ry olo-mahitsy!
Derao amin-dokanga ny Tompo;
antsao amim-baliha tory folo.

Fa mahitsy ny tenin’ny Tompo;
ara-drariny ny asany rehetra;
ny fahamarinana sy ny hitsiny no tiany;
ny hatsaram-pon’ny Tompo manerana ny tany!

Indro ny mason’ny Tompo amin’izay matahotra Azy,
sy amin’izay matoky ny hatsaram-pony,
hanafaka ny fanahiny amin’ny fahafatesana,
sy hamelona azy amin’ny tao-mosarena!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, Ilay nahary ny zavatra rehetra, ary niantra ny zanak’olombelona.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 16-21)

Nahita an’i Jesoa nandeha teny ambony ranomasina izy ireo.

Nony hariva ny andro,
taorian’ny fampitomboana ny mofo,
dia nidina nankeny amoron-dranomasina ny mpianatr’i Jesoa,
ka niondrana tamin’ny sambo kely
ary nita ny ranomasina ho any Kafarnaôma.
Efa alina ny andro tamin’izay,
nefa tsy mbola tonga teo aminy i Jesoa,
ary nanonja ny ranomasina,
fa nifofofofo mafy ny rivotra.
Rahefa nivoy tokony ho dimy amby roapolo na telopolo stady izy ireo,
dia nahita an’i Jesoa nandeha teny ambony ranomasina
sy nanatona ny sambo kely, ka natahotra.
Fa hoy Izy taminy:

“Izaho ihany fa aza matahotra.”

Dia naniry handray Azy ho eo an-tsambo kely izy ireo,
ka niaraka tamin’izay dia tafatody tamin’ny tany nokasainy haleha ny sambo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 34-42)

Dia nandeha an-kafaliana ny Apôstôly satria natao ho mendrika hitondra fahafaham-baraka noho ny Anaran’i Jesoa.

Tamin’izany andro izany,
nitsangana teo amin’ny Sanedrina kosa ity Farisianina anankiray
atao hoe i Gamaliely,
mpampiana-dalàna malaza tamin’ny vahoaka rehetra,
ka nasainy navoaka kely ny Apôstôly.
Dia hoy izy:

“Ry lehilahy Israely,
tandremo ihany izay hataonareo amin’ireo olona ireo.
Fa tsy ela akory izay no nisehoan’i Teodasy
izay nanao ny tenany ho zavatra,
sady efa nisy tokony ho efa-jato lahy no nomba azy;
kanjo nony novonoina izy,
dia nihahaka izay rehetra nanaraka azy
ka tonga tsinontsinona.
Taorian’izany indray,
tamin’ny andro nanoratana ny vahoaka,
dia nitsangana koa i Jodasy avy any Galilea
nitarika ny vahoaka hanaraka azy:
kanjo nony novonoina izy,
dia nihahaka ihany koa izay rehetra nomba azy.
Koa ankehitriny,
izao no hevitra omeko anareo:
aza manan-draharaha amin’ireo lehilahy ireo akory,
fa avelao izy handeha,
satria raha avy amin’ny olona izao hevitra na raharaha izao,
dia ho foana ho azy,
fa raha avy amin’Andriamanitra kosa
tsy ho hainareo foanana velively,
sao dia miseho ho mpiady amin’Andriamanitra ianareo.”

Dia narahin’izy ireo izany torohevitra izany
ka nantsoiny indray ny Apôstôly,
ary nony efa nasainy nokapohina tamin’ny tsora-kazo
sy noraràny mafy tsy hiteny amin’ny Anaran’i Jesoa intsony,
dia nalefany.
Nony niala tamin’ny Sanedrina ny Apôstôly,
dia nandeha an-kafaliana
satria natao ho mendrika ny hitondra fahafaham-baraka
noho ny amin’ny Anaran’i Jesoa.
Ary tsy nitsahatra nampianatra sy nitory isan’andro
tao an-tempoly sy tany an-tranon’olona izy ireo fa i Jesoa no i Kristy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 26, 1. 13. 14

Fangatahan-tsy mahasasatra ahy, ny honina ao an-tranon’ny Tompo.

Ny Tompo no Fanilo sy vonjiko:
iza no hatahorako.
Ny Tompo no mandan’ny aiko:
zovy no hangovitako.

Fangatahana tsy mahasasatra ahy,
sy tozoiko indrindra, ry Tompo:
dia ny honina ao an-Tranon’ny Tompo
amin’ny andro rehetra iainako:
mba hankafy ny hatsaran’ny Tompo,
sy hibanjina ny toerany masina.

Eny, matoky aho fa hahita ny hasoan’ny Tompo
any amin’ny tanin’ny velona!
Mahandrasa ny Tompo, marisiha!
Mahereza fo, mahandrasa ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mandre ny feoko, hoy ny Tompo fantatro izy ary manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 1-15)

Nizara tamin’izay nipetraka Izy ary nampanaraniny fo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa dia lasa nankany an-dafin’ny ranomasin’i Galilea,
na ny farihin’i Tiberiady,
ary vahoaka be no nanaraka Azy,
noho izy ireo nahita ny fahagagana nataony tamin’ny marary.
Dia niakatra any an-tendrombohitra i Jesoa,
ka nipetraka teo Izy mbamin’ny mpianany.
Efa akaiky ny Paka andro lehibe tamin’ny Jody.
Nony nanopy ny masony i Jesoa,
ka nahita ireto vahoaka be nanatona Azy,
dia hoy Izy tamin’i Filipo:

“Aiza no hividianantsika mofo hohanin’ireo?”

Fantany rahateo ny hataony,
fa ny hitsapany azy no nilazany an’izany.
Dia hoy i Filipo taminy:

“Na dia mofona denie roanjato aza,
tsy ampy hahazoan’izy ireo sombiny kely avy akory.”

Ny anankiray tamin’ny mpianany koa,
dia i Andre rahalahin’i Simôna Piera,
nilaza taminy hoe:

“Misy zazalahy anankiray
manana mofo ôrja dimy sy hazandrano roa ao:
fa ho ampy inona izany amin’ny olona maro be toy izao?”

Dia hoy i Jesoa:

“Asaovy mipetraka ny olona.”

Ary nisy ahitra be teo, ka nipetraka ny olona,
ary tokony ho dimy arivo ny isan’ny lehilahy.
Dia nandray ny mofo i Jesoa,
ka nony efa nisaotra dia nizara azy tamin’izay nipetraka
ary nomeny toy izany koa ny hazandrano
sady nampanaraniny fo.
Rahefa voky izy ireo,
dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany:

“Angony ny sombintsombiny sisa tsy lany,
mba tsy hisy very.”

Dia nangoniny ka nahafeno sobika roa ambin’ny folo
ny sombintsombin’ny mofo dimy sisa tsy lanin’izay nihinana.
Nony nahita ny fahagagana nataon’i Jesoa ireo olona ireo,
dia nanao hoe:

“Ity tokoa no ilay Mpaminany
ho avy amin’izao tontolo izao.”

Dia fantatr’i Jesoa fa ho avy haka Azy an-keriny
hatao mpanjaka izy ireo,
ka lasa indray Izy irery nankany an-tendrombohitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 27-33)

Ary izahay sy ny Fanahy Masina no vavolombelon’izany zavatra izany.

Tamin’izany andro izany,
nentin’ny lehiben’ny mpiambina ny tempoly sy ny namany ny Apôstôly,
ka napetrany tao amin’ny Sanedrina,
sy nadinin’ny lehiben’ny mpisorona hoe:

“Efa noraranay mafy ianareo
mba tsy hampianatra amin’izany anarana izany,
kanjo vao mainka naelinareo eran’i Jerosalema ny fampianaranareo,
ary izahay indray no tadiavinareo hianjeran’ny ran’iny Lehilahy iny.”

Fa namaly i Piera sy ny Apôstôly ka nanao hoe:

“Aleo manaiky an’Andriamanitra toy izay ny olombelona.
Natsangan’ny Andriamanitry ny razantsika ho velona i Jesoa,
izay novonoinareo nahantona tamin’ny hazo.
Izy nasandratry ny tanana ankavanan’Andriamanitra
ho Mpifehy sy Mpamonjy,
mba hanome fibebahana sy famelen-keloka an’i Israely.
Ary izahay sy ny Fanahy Masina nomen’Andriamanitra
an’izay rehetra manaiky Azy
no vavolombelon’izany zavatra izany.”

Nisafoaka izay tsy izy ry zareo tamin’ny fandrenesana izany
ka nifanara-kevitra izy fa hamono azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 33, 2 sy 9. 17-18. 19-20

Ity ory: velona antso, ka novalian’ny Tompo.

Izaho misaotra ny Tompo amin’ny fotoan-drehetra,
eo am-bavako lalandava ny fiderana Azy.
Ankafizo sy anarano fo fa mamy ny Tompo:
sambatra ny olona mifefy aminy.

Ny tavan’ny Tompo amin’ny mpanao ratsy,
mba hahavery tadidy azy eto an-tany.
Ny olo-marina vao miantso dia henon’ny Tompo:
ny ahiahiny rehetra esoriny aminy.

Ny Tompo eo anilan’ny torotoro fo,
sy mamonjy ny rera-tsaina.
Na maro fahoriana aza ny olo-marina,
dia afahan’ny Tompo amin’izy rehetra.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy Ilay nahary ny zavatra rehetra ary niantra ny zanak’olombelona.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 3, 31-36)

Ny Ray tia ny Zanaka, ka napetrany teo am-pelatanany ny zavatra rehetra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanao tamin’i Nikôdema hoe:

“Izay avy any ambony no ambonin’ny olona rehetra;
fa izay avy amin’ny tany dia tany,
ka ny ety an-tany ihany no lazainy.
Izay avy any an-danitra no ambonin’ny olona rehetra;
ary izay efa hitany sy reny no ambarany,
nefa tsy misy mandray ny fanambaràny.
Izay nandray ny fanambaràny
dia nanisy tombo-kase fa marina Andriamanitra.
Satria izay nirahin’Andriamanitra dia milaza ny tenin’Andriamanitra
fa tsy misy fetrany no fanomen’Andriamanitra ny Fanahy.
Ny Ray tia ny Zanaka,
ka napetrany eo am-pelatanany ny zavatra rehetra.
Izay mino ny Zanaka
no manana ny fiainana mandrakizay,
fa izay tsy mino ny Zanaka
dia tsy hahita ny fiainana
fa itoeran’ny hatezeran’Andriamanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 17-26)

Indreo ry zareo nataonareo an-tranomaizina ireny fa ao an-tempoly ao, sady mampianatra ny olona.

Tamin’izany andro izany,
dia nentin’ny fialonana ny lehiben’ny mpisorona sy ny mpiandany aminy,
dia ny Sadoseanina ireo, ka nisafoaka.
Nasainy nosamborina ny Apôstôly,
dia nataony an-tranomaizina.
Fa nony alina kosa,
dia nisy Anjelin’ny Tompo
namoha ny varavaran’ny tranomaizina,
ka nitondra azy nivoaka sy nanao hoe:

“Mandehana mankao amin’ny tempoly,
ka torio amin’ny vahoaka ny teny rehetra,
ny amin’izany fiainana izany.”

Rahefa nandre izany izy ireo,
dia niditra marainakoa tao amin’ny tempoly
ka nampianatra.
Tonga kosa ny lehiben’ny mpisorona
sy izay nomba azy ka namory ny Sanedrina
mbamin’ny loholona rehetra tamin’ny zanak’i Israely,
ary naniraka nankao amin’ny tranomaizina
haka ny Apôstôly.
Dia nandeha ny iraka,
nefa tsy nahita azy ireo tao an-tranomaizina intsony,
ka lasa niverina nilaza izay hitany nanao hoe:

“Hitanay fa ny tranomaizina dia mihidy tsara,
ary ny mpiambina nitsangana teo am-baravarana;
kanjo nony novohanay,
tsy nisy olona tao anatiny.”

Vaka dia vaka ny lehiben’ny mpiambina ny tempoly
sy ry zareo lehiben’ny mpisorona nony nandre izany,
satria tsy takany velively
izay tokony ho nahatonga izany.
Fa tamin’izay kosa inty nisy olona anankiray tonga
nilaza tamin’izy ireo hoe:

“Indreo ry zareo nataonareo tao an-tranomaizina ireny,
ao an-tempoly ao, sady mampianatra ny olona.”

Dia lasa naka azy ny lehiben’ny mpiambina ny tempoly sy ny namany,
nefa tsy nanao an-keriny fa natahotra sao hotorahan’ny vahoaka vato.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Salamo 33, 2-3. 4-5. 6-7. 8-9)

Ity ory: velona antso ka novalian’ny Tompo.

Izaho misaotra ny Tompo amin’ny fotoan-drehetra;
eo am-bavako lalandava ny fiderana Azy.
Ny Tompo hafinaretan’ny fanahiko:
mandrenesa, ry ory, ka mifalia.

Mankalazà ny Tompo miaraka amiko;
miaraha isika midera ny Anarany!
Izaho nihanta tamin’ny Tompo ka nekeny,
ny tahotro rehetra nalàny tamiko.

Mibanjìna Azy fa ho mirana;
ny tavanareo tsy hangaihay.
Ity ory: velona antso ka novalian’ny Tompo;
ny ahiahiny rehetra namonjeny azy.

Ny Anjeliny milasy manodidina
mba hamonjy izay matahotra ny Tompo.
Ankafizo sy anarano fo fa mamy ny Tompo;
sambatra ny olona mifefy aminy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ry Jesoa Kristy, vavolombelona mahatoky, Lahimatoa amin’ny maty, tia anay Ianao sy nanasa ny helokay tamin’ny Ranao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 3, 16-21)

Andriamanitra naniraka ny Zanany mba hamonjy an’izao tontolo izao amin’ny alalany.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanao tamin’i Nikôdema hoe:

“Toy izao no nitiavan’Andriamanitra an’izao tontolo izao:
nomeny ny Zanany tokana,
mba tsy ho very izay rehetra mino Azy,
fa hanana ny fiainana mandrakizay.
Fa Andriamanitra tsy naniraka ny Zanany tamin’izao tontolo izao,
mba hitsara izao tontolo izao,
fa mba hamonjy izao tontolo izao.
Izay mino Azy dia tsy tsaraina;
fa izay tsy mino kosa dia efa voatsara rahateo,
satria tsy mino ny Anaran’ny Zanak’Andriamanitra tokana.
Ary izao no fitsarana:
tonga amin’izao tontolo izao ny fahazavana,
nefa naleon’ny olona ny haizina toy izay ny fahazavana,
satria ratsy ny asany.
Fa izay rehetra manao ratsy
dia tsy tia ny fahazavana ka tsy manatona ny fahazavana
sao hita miharihary ny asany;
fa izay manao ny marina no manatona ny fahazavana,
mba hiharihary ny asany,
fa atao amin’Andriamanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 4, 32-37)

Miray fo sy fanahy ny mpino rehetra.

Niray fo sy fanahy avokoa ny mpino rehetra;
tsy nisy nilaza ny fananany hoe azy,
fa niombonany daholo ny zavatra rehetra.
Tamin-kery lehibe no nanamarinan’ny Apôstôly
ny nitsanganan’i Jesoa Tompo ho velona
ary fahasoavana be no teo amin’izy rehetra.
Tsy nisy mahantra teo amin’izy ireo,
satria izay rehetra nanan-tany na trano,
dia nivarotra azy sy nitondra ny vidin’izay lafo,
ary nametraka azy teo an-tongotry ny Apôstôly,
ka nozarazaraina tamin’izy rehetra
araka izay nilainy avy.
Nisy levita anankiray atao hoe Jôsefa
izay nomen’ny Apôstôly anarana hoe Barnabe
(izany hoe zanaky ny fanalana alahelo);
teraka tany Sipra: nanan-tany izy, ka namidiny,
dia nentiny ny vidiny sy napetrany teo an-tongotry ny Apôstôly.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 92, 1ab. 1d-2. 5

Manjaka ny Tompo mitafy fiandrianana.

Andriana manjaka Ianao, ry Tompo.
Mitafy ny hery tsy hay tohaina.
Ny zava-drehetra harin-tananao;
tomombana fatratra tsy mivena.

Mirafitra mafy ny rovanao,
fa manda miorina tsy mikoro.
Hatrany am-boalohany teo Ianao.
Ho mandrakizay re tsy hanam-petra.

Ireo Teny rehetra voalazanao.
E! lalina, marina, tsy mivaona.
Ny fahamasinana feno haja,
manerana izany fonenanao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha niara-nitsangana tamin’i Kristy ianareo, dia ny zavatra any ambony amin’izay itoeran’i Kristy eo ankavanan’Andriamanitra no katsaho.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 3, 7-15)

Tsy nisy niakatra tany an-danitra afa-tsy izay avy tany ihany, dia ny Zanak’Olona.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nanao tamin’i Nikôdema hoe:

“Aza gaga ianao noho ny nilazako taminao hoe:
‘Tsy maintsy hateraka indray ianareo.’
Ny rivotra mitsoka amin’izay tiany ary renao ny feony,
nefa tsy fantatrao izay iaviany na izay alehany;
tahaka izany izay rehetra ateraky ny Fanahy.”

Dia namaly i Nikôdema ka nanao taminy hoe:

“Atao ahoana no hahatonga izany?”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Mpampianatra amin’i Israely ianao
ka tsy mahalala izany va?
Lazaiko marina dia marina aminao
fa izay fantatray no lazainay,
ary izay hitanay no ambaranay,
nefa tsy raisinareo ny filazanay.
Raha tsy mino Ahy ianareo amin’ny filazako ny zavatra ety an-tany,
hataonareo ahoana no fino ny filazako ny any an-danitra?
Ary tsy nisy niakatra tany an-danitra
afa-tsy izay nidina avy tany an-danitra ihany,
dia ny Zanak’Olona izay any an-danitra.
Tahaka ny nanandratan’i Môizy ny bibilava tany an’efitra
no tsy maintsy hanandratana ny Zanak’Olona koa,
mba tsy ho very izay rehetra mino Azy,
fa hanana ny fiainana mandrakizay.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 4, 23-31)

Nony avy nivavaka izy ireo dia feno ny Fanahy Masina, ka nitory ny Tenin’Andriamanitra tamin-kasahiana.

Tamin’izany andro izany,
rahefa nosamborin’ny Jody i Piera sy i Joany ka nalefany
dia lasa niverina tany amin’ny namany
ka nanambara tamin’izy ireo izay nolazain’ny lehiben’ny mpisorona sy ny loholona taminy.
Vao nandre izany kosa ireto rahalahiny,
dia niara-nivavaka tamin’Andriamanitra ka nanao hoe:

“Tompo ô!
Ianao no nahary ny lanitra sy ny tany
ary ny ranomasina mbamin’izay rehetra ao aminy.
Ianao no niteny tamin’ny Fanahy Masina
sy tamin’ny vavan’i Davida razanay sady mpanomponao hoe:
nahoana no nitabataba ny firenena,
ary no nisaina teti-dratsy foana ny vahoaka?
Niodina ny mpanjakan’ny tany,
ary niray tetika ny andrian-dehibe
mba hanohitra ny Tompo sy i Kristìny.
Fa efa nikaon-doha marina tokoa teto amin’ity tanàna ity
i Herôda sy i Pôntsy Pilaty ary ny jentily
hanohitra an’i Jesoa Mpanomponao masina voahosotrao,
ka nahatanteraka izay notendren’ny tananao
sy ny lahatrao rahateo hatao.
Ary ankehitriny, Tompo,
jereo ny fandrahonany,
ary omeo ny mpanomponao ny hery hitory ny teninao amin-kasahiana tokoa,
sady ahinjiro ny tananao
mba hisy fahasitranana sy famantarana ary fahagagana tanteraka
amin’ny Anaran’i Jesoa Mpanomponao masina.”

Nony avy nivavaka izy ireo,
dia nihozongozona ny trano nivoriany,
ary feno ny Fanahy Masina izy rehetra,
ka nitory ny tenin’Andriamanitra tamin-kasahiana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Salamo 2, 1-3. 4-6. 7-9)

Sambatra izay rehetra mifefy amin’ny Tompo.

Ahoana no mihotakotaka ireo firenena,
na mihahohaho foana ireo vahoaka,
no mitraka ny mpanjakan’ny tany,
no miara-mioko ny andriana,
mba hanohitra ny Tompo sy hanohitra Ilay Voahosony?
Tapahontsika ny rohiny!

Mihomehy Ilay mitoetra any an-danitra;
mikizaka fotsiny ny Tompo
dia mamely ireo lehibeny amin-katezerana,
sy manamongo azy amin-kavinirana.
Izaho no mametraka Azy ho Mpanjaka
eo Siôna vohitro masina!

Koa ambarako ny didin’ny Tompo:
Zanako Ianao, hoy Izy, mantsy Ahy:
Izaho no niteraka Anao androany!
Angataho amiko fa homeko ho lovanao ireo firenena,
sy ho fanananao ny faran’ny tany!
Poteho amin’ny tehim-by ireny;
ataovy fanamontsana vilany tany.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, sady nitondra antsika amin’ny mazava; isika izay navotany tamin’ny Rany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 3, 1-8)

Raha tsy ateraka indray ny olona, dia tsy mahazo miditra amin’ny fanjakan’Andriamanitra.

Nisy Farisianina anankiray atao hoe Nikôdema,
isan’ny lehibe tamin’ny Jody.
Nankao amin’i Jesoa izy nony alina
ka nanao taminy hoe:

“Raby,
fantatray fa Mpampianatra avy amin’Andriamanitra Ianao,
fa tsy misy olona hahefa izao fahagagana ataonao izao
raha tsy Andriamanitra no momba azy.”

Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Lazaiko marina dia marina aminao
fa raha tsy ateraka indray ny olona,
dia tsy mahazo mahita ny fanjakan’Andriamanitra.”

Ary hoy i Nikôdema taminy:

“Ataon’ny olona ahoana no hateraka indray
rahefa antitra izy?
Moa mahazo miditra any an-kibon-dreniny indray va izy
ka hateraka indray?”

Fa hoy i Jesoa:

“Lazaiko marina dia marina aminao
fa raha tsy ateraky ny rano sy ny Fanahy indray ny olona,
dia tsy mahazo miditra amin’ny fanjakan’Andriamanitra.
Izay ateraky ny nofo, dia nofo,
ary izay ateraky ny Fanahy, dia fanahy.
Aza gaga ianao noho ny nilazako taminao hoe:
‘Tsy maintsy hateraka indray ianareo.’
Ny rivotra mitsoka amin’izay tiany ary renao ny feony,
nefa tsy fantatrao izay iaviany na izay alehany;
tahaka izany izay rehetra ateraky ny Fanahy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 12-16)

Nitombo isa ny olona izay nino ny Tompo.

Tao Jerosalema, dia betsaka ny famantarana sy fahagagana natao teo amin’ny vahoaka,
tamin’ny tanan’ny Apôstôly.
Niara-nipetraka teo ambanin’ny lavarangan’i Salômôna ny mpino rehetra,
ary tsy nisy olon-kafa sahy nikambana tamin’izy ireo;
nefa ny vahoaka nankalaza azy.
Nitombo isa isan’andro vaky ny olona izay nino ny Tompo, na lahy na vavy,
ka dia nentiny teny an-dalambe aza ny marary,
ka napetrany teo ambony farafara na tsihy fandriana,
mba hisy ho azon’ny tandindon’i Piera ahay, raha mandalo izy.
Maro koa ny olona nidodododo nankao Jerosalema
avy tamin’ny tanàna manodidina mitondra ny marary,
sy izay nampahorin’ny fanahy maloto, ary sitrana avokoa izy rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 117, 24. 22-24. 25-27a

Ataovy antso avo fa tsara ny Tompo. Fa mandrakizay ny fitiavany.

Valion’i Israely manontolo:
Eny, mandrakizay ny fitiavany!
Valion’ny fokon’i Aarôna:
Eny, mandrakizay ny fitiavany!
Valion’ny matahotra ny Tompo:
Eny, mandrakizay ny fitiavany!

Ny vato narian’ny mpanao trano
no indro tonga fehizoro;
ny Tompo no nanao izany:
zava-mahagaga imasonay!
Izao ilay andro nataon’ny Tompo
ho andro fifaliana sy firavoana.

Vonjeo re, ry Tompo ô! Tahio re, ry Tompo ô!
Amin’ny Anaran’ny Tompo, hotahîna anie Ilay avy!
Izahay eto an-tranon’ny Tompo
no mitso-drano anareo.
Ny Tompo no Andriamanitra;
Izy no mpanazava!

Vakiteny faharoa

Boky Fanambaràna nosoratan’i Masindahy Joany Apôstôly (Apôk. 1, 9-11a. 12-13. 17-19)

Efa maty Aho, nefa indro velona mandrakizay mandrakizay.

Izaho, Joany, havanareo sy namanareo amin’ny fahoriana
sy fanjakana ary fandeferana ao amin’i Jesoa Kristy,
dia tao amin’ny nosy anankiray atao hoe Patmôsy,
noho ny amin’ny tenin’Andriamanitra sy ny fanambaràn’i Jesoa.
Notsindrian’ny Fanahy tamin’ny andron’ny Tompo aho,
ka nandre feo mahery tao ivohoko, toy ny feon-trômpetra, nanao hoe:

“Soraty amin’ny boky izay hitanao,
ka ampitondray any amin’ny Eglizy fito any Azia”.

Dia niherika nankany amin’ilay feo niteny tamiko aho,
ka nony tafatodika dia nahita fanaovan-jiro volamena fito, maro rantsana.
Ary teo afovoan’ireo fanaovan-jiro ireo,
dia nisy anankiray toy ny Zanak’olona niakanjo akanjo rebareba,
nietra fehikibo volamena teo amin’ny tratrany.
Vao nahita azy aho, dia nitsingidina teo an-tongony toy ny maty;
fa nanendry ahy tamin’ny tanany havanana Izy, ka nanao hoe:

“Aza matahotra;
Izaho no Voalohany sy Farany ary Velona;
efa maty Aho, nefa indro velona mandrakizay mandrakizay,
sady manana ny fanalahidin’ny fahafatesana sy ny afobe.
Koa soraty ny zavatra efa hitanao, sy izay ankehitriny,
ary izay mbola ho avy koa any aoriana”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangana teo afovoan’ny mpianany i Jesoa ka nanao hoe: “Ho aminareo anie ny fiadanana! Sambatra izay tsy nahita ka mino!”

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 20, 19-31)

Nony afaka havaloana dia tonga i Jesoa.

Ny harivan’ilay andro voalohan’ny herinandro,
raha nirindrina ny varavaran’ny trano nivorian’ny mpianatra noho ny fahatahorany ny Jody,
dia tonga i Jesoa ka nitsangana teo afovoany, sy nilaza tamin’izy ireo hoe;

“Ho aminareo anie ny fiadanana!”

Nony efa nilaza izany Izy, dia nasehony azy ireo ny Tanany sy ny Tratrany,
ka faly ny mpianatra fa nahita ny Tompo.
Dia hoy indray Izy tamin’izy ireo:

“Ho aminareo anie ny fiadanana!
Tahaka ny nanirahan’ny Raiko Ahy no anirahako anareo koa”.

Rehefa nilaza izany Izy, dia nitsoka ka nanao tamin’izy ireo hoe:

“Raiso ny Fanahy Masina:
ny fahotana izay havelanareo dia ho voavela,
ary izay hotananareo dia ho voatana”.

Fa i Tômà ilay atao hoe Didimo,
anankiray tamin’ny roa ambin’ny folo lahy kosa,
tsy mba tao amin’izy ireo tamin’ny nahatongavan’i Jesoa.
Ka hoy ireto mpianatra sasany taminy:

“Efa nahita ny Tompo izahay”.

Fa hoy izy tamin’ireo:

“Raha tsy hitako ao amin’ny tanany ny loaky ny fantsika
ka atsofoko eo amin’ny loaky ny fantsika ny rantsan-tanako
ary atehiko amin’ny tratrany ny tanako dia tsy hino aho”.

Nony afaka havaloana,
raha mbola nivory tao an-trano ihany ny mpianany sady teo koa i Tômà,
dia tonga i Jesoa, nefa nirindrina ny varavarana.
Nitsangana teo afovoany Izy ka nanao hoe:

“Ho aminareo anie ny fiadanana!”

Ary hoy Izy tamin’i Tômà:

“Ataovy eto ny rantsan-tananao, ka zahao ny tanako,
ary arosoy ny tananao, ka atehefo eto amin’ny tratrako;
dia minoa, fa aza malain-kino”.

Dia namaly i Tômà ka nanao taminy hoe:

“Tompoko sy Andriamanitro!”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Nino ianao, ry Tômà, satria nahita Ahy;
sambatra izay tsy nahita ka nino”.

Maro koa ny fahagagana hafa nataon’i Jesoa teo imason’ny mpianany,
no tsy voasoratra amin’ity boky ity.
Fa voasoratra ireto mba hinoanareo fa i Jesoa no Kristy Zanak’Andriamanitra,
ary mba hahazoanareo ny fiainana amin’ny Anarany, amin’ny finoana Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 4, 13-21)

Raha izahay dia tsy azonay atao akory ny tsy hilaza izay efa hitanay sy renay.

Tamin’izany andro izany,
dia gaga ry zareo mpitondra sy loholona ary mpanora-dalàna
nahita ity hasahian’i Piera sy i Joany,
satria fantany fa sarambaben’olona sy tsy nahita fianarana izy roa lahy,
ary tandriny koa fa olona efa niaraka tamin’i Jesoa izy ireo;
nefa tsy hitany izay hanoherany azy ireo
noho ilay lehilahy sitrana hitany nitsangana teo akaikin’izy roa lahy.
Ka dia nasainy niala teo amin’ny fivoriana aloha izy roa lahy,
ary izy ireo kosa niara-nihevitra nanao hoe:

“Inona no hataontsika amin’ireo lehilahy ireo?
Raha ny fahagagana nataony aloha,
dia fantatry ny mponina rehetra eto Jerosalema miharihary izany,
ka tsy azontsika lavina;
fa mba tsy hielezan’izany intsony amin’ny vahoaka kosa,
ndeha horahonantsika izy,
mba tsy hiteny amin’izany Anarana izany intsony
na amin’iza na amin’iza.”

Dia nantsoiny izy ireo ka norarany mafy
mba tsy hiteny sy tsy hampianatra amin’ny Anaran’i Jesoa intsony.
Fa namaly i Piera sy i Joany
ka nanao tamin’izy ireo hoe:

“Tsaroanareo raha marina eo imason’Andriamanitra na tsia
ny manaiky anareo mihoatra noho an’Andriamanitra;
fa raha izahay,
dia tsy azonay atao akory ny tsy hilaza
izay efa hitanay sy renay.”

Tamin’izay,
norahonany indray izy ireo, dia nalefany;
fa tsy hitany izay hamaizany azy
noho ny tahony ny vahoaka,
izay efa nankalaza an’Andriamanitra daholo
noho ny zavatra vao niseho teo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Salamo 117, 1 sy 14-15. 16ab-18. 19-21)

Misaotra Anao aho, ry Tompo, fa namaly ahy Ianao.

Ataovy antso avo fa tsara ny Tompo.
Fa mandrakizay ny fitiavany.
Deraiko fa heriko mantsy Izy Tompo.
Nanaiky ho Mpamonjy ny aiko.
Mihoby sy faly aho fa tra-pamonjena,
miantsa ao an-tranon’ny Marina.

Natsotran’ny Tompo ny tanan-kavanany,
natsotrany hanampatra ny heriny.
Ka indro aho ho velona tsy mba ho faty,
hiantsa ny ataon’Andriamanitra.
Nitsapa ahy mafy tokoa Izy Tompo,
kinanjo aho tsy foiny ho faty.

Vohay ny varavaran’ny fahamarinana,
hidirako hisaotra ny Tompo.
Fa eto tokoa ny varavaran’ny Tompo.
Ny Marina no miditra aminy.
Isaorako Ianao, fa mihaino ahy, ry Tompo:
nanaiky ho mpamonjy ny aiko.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ity no andro nataon’ny Tompo, ka mifalia sy miravoa isika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 16, 9-15)

Mandehana ianareo amin’izao tontolo izao, mitoria ny Evanjely.

Rahefa nitsangan-ko velona i Jesoa,
ny marainakoan’ny andro voalohany amin’ny heninandro,
dia i Maria Madelenina, ilay namoahany demony fito,
no nisehoany voalohany.
Ka lasa io nilaza izany tamin’ireo mpanaraka Azy,
izay mbola nalahelo sy nitomany.
Nefa nony nandre izy ireo,
fa hoe velona indray Izy ka efa hitan-dravehivavy,
dia tsy nino izany izy.
Manaraka izany,
i Jesoa dia niseho tamin’ny endrika hafa
tamin’ny roa lahy amin’izy ireo,
izay nankany an-tsaha.
Dia lasa ireo nilaza tamin’ny namany;
fa tsy ninoany koa.
Tamin’ny farany dia ny tenan’izy iraika ambin’ny folo lahy
no nisehoany teo am-pihinanana indrindra,
ka nomeny tsiny noho ny tsy finoany sy ny hamafin’ny fony,
satria tsy nino izay nahita Azy tafatsangan-ko velona izy ireo.
Ary hoy Izy taminy:

“Mandehana ianareo amin’izao tontolo izao,
mitoria ny Evanjely amin’ny voaary rehetra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 4, 1-12)

Ary tsy misy hafa hahitana famonjena.

Tamin’izany andro izany,
raha mbola niteny tamin’ny vahoaka i Piera sy i Joany,
taorian’ny nahasitranan’ilay malemy tongotra,
dia indreo tonga ny mpisorona maro,
sy ny lehiben’ny mpiambina ny tempoly, ary ny Sadoseanina,
fa sosotra izy ireo
noho ny nampianaran’izy roa lahy ny vahoaka
sy nitoriany ny fitsanganan-ko velona
efa hita tamin’i Jesoa Kristy,
ka nosamboriny izy ireo,
sy nataony an-tranomaizina ambara-pahamaraina ny andro;
fa efa hariva ny andro tamin’izay.
Maro anefa tamin’izay nandre ny tenin’izy ireo no nino,
ka tonga dimy arivo ny isan’ny lehilahy.
Nony ampitso,
dia nivory tao Jerosalema ny mpitondra, ny loholona, ny mpanora-dalàna,
ary i Ana lehiben’ny mpisorona, i Kaifa, i Joany sy i Aleksandra,
mbamin’ny havan’ny mpisorona rehetra,
ka nasainy nentina teo anatrehany izy roa lahy,
dia nanontaniany hoe:

“Amin’ny fahefan’iza,
na amin’ny anaran’iza no anaovanareo izany?”

Tamin’izay i Piera dia feno ny Fanahy Masina
ka nilaza tamin’izy ireo hoe:

“Ry mpitondra ny vahoaka sy loholon’i Israely,
raha ny amin’ny soa nataonay tamin’ilay lehilahy nalemy
sy ny nahasitrana azy no anadinana anay anio,
dia aoka ho fantatrareo rehetra
sy ny vahoaka Israely rehetra
fa ny Anaran’i Jesoa Kristy avy any Nazareta,
izay nofantsihanareo tamin’ny Hazofijaliana,
fa natsangan’Andriamanitra ho velona,
no nahasitrana io lehilahy mitsangana eto imasonareo io.
Iny Jesoa iny no vato narianareo mpanao trano,
kanjo tonga vato fehizoro kosa;
ary tsy misy hafa hahitana famonjena,
fa tsy misy anaran-kafa ambanin’ny lanitra
nomena ny olona hahazoantsika famonjena.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Salamo 117, 1-2 sy 4. 22-24. 25-27a)

Ny vato niavonan’ny mpanao trano no indro tonga fehizoro.

Ataovy antso avo fa tsara ny Tompo!
Fa mandrakizay ny fitiavany.
Lazao, ry Israely, ry fianakaviany!
Fa mandrakizay ny fitiavany.
Lazao, ry matahotra am-po Azy Tompo!
Fa mandrakizay ny fitiavany.

Ny vato natsipin’ny mpanorin-trano
no indro natao fehizoro.
Izany no asa nataon’Izy Tompo,
ka gaga ny maso mijery.
Izao re no andro nataon’Izy Tompo
hiravoravoana, hifaliana.

Tongava, ry Tompo, tongava hamonjy,
tongava hanome fandresena.
Hisaorana anie ilay avy amin’ny Tompo,
Ilay tonga avy amin’ny Anarany.
He tsofinay rano tokoa ianareo,
mivory ato an-tranon’ny Tompo.
Fa tena Andriamanitra ilay Tompontsika:
manilo ary koa manazava.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ity no andro nataon’ny Tompo, ka mifalia sy miravoa isika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 21, 1-14)

Dia nanatona i Jesoa, nandray ny mofo sy nanome azy, ary toy izany koa ny hazan-drano.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niseho tamin’ny mpianany indray
teo amoron-dranomasin’i Tiberiady
ary toy izao no nisehoany:

Tafaraka i Simôna Piera sy i Tômà izay natao hoe Didimo,
ary i Natanaely izay avy tany Kanàn’i Galilea,
mbamin’ireo zanak’i Zebede sy mpianatra roa lahy hafa koa.
Fa hoy i Simôna Pièra tamin’izy ireo:

“Handeha hanarato aho.”

Fa hoy ireo taminy:

“Handeha hiaraka aminao koa izahay.”

Dia nandeha izy rehetra ka niditra tao an-tsambo kely,
nefa tsy nahazo na inona na inona izy tamin’iny alina iny.
Nony maraina ny andro,
dia tonga teo amoron-drano i Jesoa;
kanefa tsy fantatry ny mpianatra hoe i Jesoa Izy.
Ka hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Manan-kanina va ianareo, anaka?”

Dia hoy ny navaliny Azy:

“Tsia.”

Ary hoy Izy tamin’izy ireo:

“Alatsaho ao ankavanan’ny sambo kely àry ny haratonareo,
fa hahazo ianareo.”

Dia nalatsany ny harato
ka tsy zakany nakarina noho ny habetsahan’ny hazandrano.
Ary hoy ilay mpianatra malalan’i Jesoa tamin’i Piera:

“Ny Tompo io.”

Nony ren’i Simôna Piera fa hoe ny Tompo io,
dia noraisiny sy nisikinany ny akanjony ivelany
fa efa nesoriny ka nirotsaka tamin’ny ranomasina izy.
Ny mpianatra sasany kosa nandeha an-tsambo kely
(fa tsy lavitra ny tany izy,
fa tokony ho roanjato hakiho monja),
nitarika ny harato feno hazandrano.

Nony tafakatra teo an-tanety izy ireo,
dia nahita vainafo sy hazandrano iray eo amboniny ary mofo.
Ary hoy i Jesoa taminy:

“Itondray ny hazandrano vao azonareo.”

Dia niakatra i Simôna Piera,
ka nitarika ny harato feno hazandrano vaventy
telo amby dimampolo amby zato;
nefa tsy rovitra ny harato
na dia betsaka toy izany aza izy.
Dia hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Avia hisakafo.”

Ny mpianatra izany tsy nisy na dia iray aza,
sahy nanontany Azy hoe:
Iza moa Ianao?
satria fantany ihany fa ny Tompo io.
Dia nanatona i Jesoa,
nandray ny mofo, sy nanome azy ireo;
ary toy izany koa ny hazandrano.
Izay no fanintelony nisehoan’i Jesoa tamin’ny mpianany,
rahefa nitsangan-ko velona Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.