Vakiteny voalohany

Bokin’i Amôsy Mpaminany (Amôsy 8, 4-6. 9-12)

Hanirahako hanoanana amin’ny tany, tsy mba hanoanana amin’ny mofo fa faniriana te-handre ny tenin’ny Tompo.

Mihainoa izao, ianareo mihinana ny mahantra,
sy mitady hamongotra ny mavomavo amin’ny tany, izay manao hoe:

“Rahoviana no ho tapitra ny voaloham-bolana;
mba hahazoantsika mivarotra vary;
ary ny sabata mba hamohantsika ny tranom-bary,
ka ny efaha hohakelezina;
ny sikla hampitomboina;
ny mizàna hatao mandainga, hamitahana.
Dia hovidintsika vola ny fadiranovana, ary ny mahantra,
noho ny amin’ny kapa iray lomisy,
sady hivarotantsika ny vary lohakororoka?”

Amin’izany andro izany, izao no hitranga,
— teny marin’ny Tompo Andriamanitra —:
Ny masoandro halentiko mitatao vovonana;
ary ny tany hosaronako haizina amin’ny andro tony tsara.
Ny fetinareo hampodìko ho fisaonana;
ny hira fifalianareo ho fitomaniana;
ny andilanareo rehetra hosikinako lasàka, ny loha rehetra hataoko sola;
ny tany hataoko hoatra ny misaona zanakalahy tokana;
ary ny farany, ho tahaka ny andro mangidy.
Indro tamy ny andro,
— teny marin’ny Tompo Andriamanitra, —
hanirahako hanoanana amin’ny tany;
tsy mba hanoanana momba ny mofo, na hetaheta momba ny rano,
fa ny faniriana te-handre ny Tenin’ny Tompo.
Dia hirenireny hatrany amin’ny ranomasina ka hatrany amin’ny ranomasina izy ireo,
hatrany amin’ny avaratra ka hatrany amin’ny atsinanana;
hivezivezy atsý sy arý, hitady ny tenin’ny Tompo,
nefa tsy hahita izany izy ireo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 2 sy 10. 20 sy 30. 40 sy 131

Tsy ny mofo ihany no iveloman’ny olona fa ny teny rehetra izay aloaky ny vavan’Andriamanitra.

Sambatra izay mitandrina ny fanambaràny,
sy mitady Azy amin’ny fony tontolo.
Mitady Anao amin’ny foko tontolo aho,
koa aza avela handao ny baikonao.

Ny fanahiko torotoro
maniry ny Satanao lalandava.
Ny lalan’ny fahamarinana no nofidìko.
Ny Satanao tsy hadinoiko.

Indro manina ny lahatrao aho:
koa velomy amin’ny fahamarinanao.
Misokatra ny vavako; miemponempona aho:
ny baikonao no mahaliana ahy.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo; Izaho mahalala azy ary izy manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 9-13)

Tsy ny finaritra no mila mpanao fanafody; ary ny famindram-po no sitrako fa tsy ny sorona.

Tamin’izany andro izany, tao Kafarnaôma,
nony niala teo amin’ilay malemy nositraniny i Jesoa
dia nahita lehilahy anankiray atao hoe Matio,
nipetraka teo am-pamorian-ketra, ka hoy Izy taminy:

“Andeha hanaraka Ahy ianao.”

Dia nitsangana izy ka nanaraka Azy.
Ary raha nisakafo tao an-tranon’i Matio i Jesoa,
dia nisy poblikanina sy mpanota betsaka
tonga niara-nihinana tamin’Izy sy ny mpianany.
Ka nony nahita izany ny Farisianina, dia nilaza tamin’ny mpianany hoe:

“Nahoana ity Mpampianatrareo
no miara-mihinana amin’ny poblikanina sy ny mpanota?”

Fa hoy i Jesoa nandre izany:

“Tsy ny finaritra no mila mpanao fanafody, fa ny marary.
Mandehana ary ianareo ka fantaro ny hevitr’izao teny izao:
Ny famindram-po no sitrako, fa tsy ny sorona;
fa tsy tonga hiantso ny marina Aho, fa ny mpanota.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Amôsy Mpaminany (Amôsy 7, 10-17)

Mandehana maminany any amin’ny vahoakako.

Tamin’izany andro izany, i Amasiasa, mpisorona ao Betela,
naniraka hilaza amin’i Jerôbôama, mpanjakan’i Israely hoe:

“Mitetika ny hikomy aminao eo amin’ny taranak’i Israely i Amôsy;
tsy zakan’ny tany intsony ny teniny rehetra.
Satria izao no tenin’i Amôsy:
i Jerôbôama ho fatin’ny sabatra ary i Israely hoentin-ko babo hiala amin’ny taniny.”

Dia hoy i Amasiasa tamin’i Amôsy:

“Ry mpahita ô, mandehana mandositra any amin’ny tanin’i Jodà,
ka any ianao no mihinàna hanina; any ianao no maminania.
Fa aza maminany aty Betela intsony,
satria fitoera-masin’ny mpanjaka ny aty, ary tranom-panjakana.”

Izao no navalin’i Amôsy an’i Amasiasa:

“Tsy mba mpaminany aho na zanaky ny mpaminany;
fa mpiandry omby sy mpamboly aviavy.

Ary nalain’ny Tompo tany aorian’ny biby fiompy aho,
dia nataon’ny Tompo tamiko hoe:
Mandehana ianao, maminany any amin’i Israely vahoakako.
Koa ankehitriny, mihainoa ny tenin’ny Tompo ianao.
Hoy ianao hoe: aza maminany ny hamelezana an’i Israely;
ary aza miteny ny hamelezana ny taranak’i Isaaka!
Koa izao no lazain’ny Tompo:
Ny vadinao hovetavetaina ao an-tanàna,
ny zanakao lahy aman-janakao vavy ho lavon-tsabatra,
ny taninao hozaraina amin’ny famolaina,
ary ianao ho faty eo amin’ny tany maloto;
ary i Israely hoenti-ko babo hiala amin’ny taniny.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 18, 8. 9. 10. 11

Ny Fitsaran’ny Tompo fahamarinana sy rariny avokoa.

Ny Lalàn’ny Tompo lavorary,
mamelombelona ny fanahy.
Ny Didin’ny Tompo mahatoky,
mampahendry olon-tsotra.

Ny Fitsipiky ny Tompo mahitsy,
mahafaly ny fo.
Ny Baikon’ny Tompo mazava,
manilo ny maso.

Ny tahotra ny Tompo madio,
maharitra mandrakizay.
Ny Fitsaran’ny Tompo fahamarinana,
samy rariny avokoa.

Mahatehaniry noho ny volamena,
sy ny avosam-bolamena madio;
mamy noho ny tantely,
sy ny toho-tantely mitsonika.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fanilo ho an’ny tongotro ny teninao, ry Tompo, ary fanazavana ny lalako.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 9, 1-8)

Nankalaza an’Andriamanitra ny vahoaka noho Izy nanome fahefana ny olona toy izany.

Tamin’izany andro izany, niondrana tamin’ny sambo kely i Jesoa,
dia nita ka tonga tao an-tanànany.
Dia indro nisy lehilahy anankiray malemy nandry tamin’ny fandriany
nentin’ny olona teo aminy.
Nony nahita ny finoan’ireo i Jesoa, dia hoy Izy tamin’ilay malemy:

“Matokia anaka, fa voavela ny helokao.”

Tamin’izay ny sasany tamin’ny mpanora-dalàna nanao anakampo hoe:

“Miteny ratsy an’Andriamanitra ilay io.”

Fa i Jesoa nahalala ny eritreriny ka nanao hoe:

“Nahoana ianareo no mieritreri-dratsy ao am-ponareo?
Inona no moramora kokoa, ny manao hoe:
‘Voavela ny helokao’,
sa ny manao hoe:
‘Mitsangàna, ka mandehana?’
Ary mba ho fantatrareo fa ny Zanak’Olona manam-pahefana ety an-tany
hamela heloka”,

dia hoy Izy tamin’ilay malemy:

“Mitsangàna, ento ny fandrianao, ary modia any an-tranonao.”

Dia nitsangana izy ka nody tany an-tranony.
Nony nahita izany ny vahoaka,
dia natahotra sy nankalaza an’Andriamanitra
noho Izy nanome ny olona fahefana toy izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasin’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Efezy (Efez. 2, 19-22)

Ny Apôstôly no fanorenana nandrafetana anareo.

Ry kristianina havana,
tsy olon-ko azy na vahiny intsony àry ianareo,
fa mpiray fanjakana amin’ny olomasina sy isam-pianakavian’Andriamanitra;
ny Apôstôly sy ny Mpaminany no fanorenana nandrafetana anareo,
ary i Kristy Jesoa indrindra no vato fehizoro.
Fa ao aminy no isondrotan’ny rafitra rehetra mirindra tsara,
mba hiforona ho tempoly masina ao amin’ny Tompo;
ao aminy no andrafetan’ny Fanahy Masina anareo ho trano onenan’Andriamanitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 116, 1. 2.

Mandehana ianareo amin’izao tontolo izao, mitoria ny Evanjely.

Derao ny Tompo,
ry firenen-drehetra!
Ankalazao Izy,
ry foko rehetra.

Fa aminay tsy mba lefy
ny hatsaram-pony,
ary mandrakizay
ny fahamarinany!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nino ianao, ry Tômà, satria nahita, hoy ny Tompo; fa sambatra izay tsy nahita ka mino.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 20, 24-29)

Tompoko sy Andriamanitro!

Tamin’izany andro izany, i Tômà,
anankiray tamin’ny roa ambin’ny folo lahy,
tsy mba tao amin’izy ireo tamin’ny nahatongavan’i Jesoa.
Ka hoy ireto mpianatra sasany taminy:

“Efa nahita ny Tompo izahay.”

Fa hoy izy tamin’ireo:

“Raha tsy hitako ao amin’ny tanany ny loaky ny fantsika
ka atsofoko eo amin’ny loaky ny fantsika ny rantsan-tanako,
ary atehiko amin’ny fony ny tanako,
dia tsy hino aho.”

Nony afaka havaloana,
raha mbola nivory tao an-trano ihany ny mpianany sady teo koa i Tômà,
dia tonga i Jesoa, nefa nirindrina ny varavarana.
Nitsangana teo afovoany Izy ka nanao hoe:

“Ho aminareo anie ny fiadanana!”

Ary hoy Izy tamin’i Tômà:

“Ataovy eto ny rantsan-tananao, ka zahao ny tanako,
ary arosoy ny tananao ka atehefo eto amin’ny foko;
dia minoa, fa aza malain-kino.”

Dia namaly i Tômà ka nanao taminy hoe:

“Tompoko sy Andriamanitro!”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Nino ianao, ry Tômà, satria nahita Ahy;
sambatra izay tsy nahita ka mino.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Amôsy Mpaminany Amôsy (Amôsy 3, 1-8 ; 4, 11-12)

Efa niteny ny Tompo ka iza no tsy haminany?

Ry zanak’i Israely,
henoy izao teny notononin’ny Tompo ny aminareo izao,
sy ny amin’ny fianakaviana rehetra nentiko niakatra avy any amin’ny tany Ejipta,
— dia ny teniny manao hoe:
Ianareo irery no fantatro tamin’ny firenena rehetra ambonin’ny tany;
ka izany no hamaizako anareo noho ny helokareo rehetra.

Miara-mandeha va ny olona roa, raha tsy efa nifanaiky izy?
Mierona any an’ala va ny liona, raha tsy efa nahazo remby?
Maneno any an-davany va ny feon’ny liona tanora, raha mbola tsy nahazo na inona na inona akory?
Latsaka eo amin’ny fandrika eo amin’ny tany va ny fody, raha tsy misy hanim-pandrika ho azy ao?
Moa miainga avy eo amin’ny tany va ny fandrika, raha tsy efa nahazo zavatra izy?
Trômpetra va no haneno ao an-tanàna, ka tsy hivadi-po ny vahoaka?
Misy loza tonga amin’ny tanàna va, raha tsy ny Tompo no nahatonga izany?
Fa tsy manao na inona na inona ny Tompo Andriamanitra,
raha tsy efa nanambara ny heviny miafina tamin’ny mpaminany, mpanompony.
Efa nierona ny liona, ka zovy no tsy hatahotra?
Efa niteny ny Tompo Andriamanitra, ka iza no tsy haminany?

Nahatonga fanakorokoroana ao anatinareo aho
toy ny nanakorokoroan’Andriamanitra an’i Sôdôma sy Gômôra,
ary ianareo izany, dia toy ny forohana voatsoaka tamin’ny hain-trano;
nefa tsy niverina tamiko ihany ianareo,
— teny marin’ny Tompo —
Ka noho izany, izao no hataoko aminao, ry Israely.
Koa rahefa izany no hataoko aminao,
dia miomàna amin’izany fihaonana amin’Andriamanitrao izany ianao, ry Israely.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 5, 5-6. 7. 8

Tompo ô, tariho araka ny fahamarinanao aho.

Tsia, tsy mba Andriamanitra tia ratsy Ianao;
ny olon-dratsy tsy monina ao aminao;
ny adala tsy mijoro eo anoloan’ny masonao;
ny mpanao ratsy rehetra tsy tohanao.

Ny mpiteny lainga levoninao;
ny tia ra, ny mpamitaka, halan’ny Tompo!

Fa izaho, noho ny hatsaram-ponao lehibe,
dia hiditra ny Tranonao,
hiankohoka ao an-Tempolinao masina,
miaraka amin’ireo mpanoa Anao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fanahy sy fiainana ny teninao, ry Tompo; Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 8, 23-27)

Niarina Izy nandidy ny rivotra sy ny ranomasina, ka tonga tony dia tony ny andro.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niondrana tamin’ny sambo kely ka narahin’ny mpianany.
Dia indro nisy tafio-drivotra mafy tamin’ny ranomasina,
ka efa safotry ny onjan-drano ny sambo kely, ary Izy anefa natory.
Dia nanatona Azy ny mpianany, ka namoha Azy nanao hoe:

“Tompoko, vonjeo izahay, fa maty.”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Nahoana no saro-tahotra ianareo, ry kely finoana?”

Dia niarina Izy, nandidy ny rivotra sy ny ranomasina,
ka tonga tony dia tony ny andro.
Ary gaga ny olona, ka nanao hoe:

“Iza io Lehilahy io no manaiky Azy ny rivotra sy ny ranomasina?”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Amôsy Mpaminany (Amôs. 2, 6-10. 13-16)

Irìny mafy ny hahita ny vovo-tany eo an-dohan’ny olona ory.

Izao no lazain’ny Tompo:
Noho ny heloka telo nataon’i Israely sy noho ny efatra — tsy hahemotro ny didy.
Satria namidiny vola ny marina;
ary ny mahantra koa noho ny kapa iray lomisy;
satria irìny mafy ny mahita ny vovo-tany eo an-dohan’ny olona ory;
sy ataony izay hiketrahan’ny lalan’ny madinika;
satria olo-mianaka izy samy mandeha amin’ny zazavavy iray ihany
mba handotoany ny Anarako masina;
satria lamba azony tamin’ny tsatoka
no iamparany eny anilan’ny ôtely rehetra eny;
ary ny divay avy tamin’izay nosaziny lamandy
no sotroiny ao an-tranon’ny andriamaniny.
Teo anoloan’izy ireo anefa no nandringanako ny Amôreanina
izay avo be hoatra ny sedera, sy matanjaka hoatra ny oaka.
Noravako avokoa ny voany teny ambony; sy ny fakany teo ambany.
Nitondra anareo niakatra avy any amin’ny tany Ejipta anefa Aho,
sy nitari-dalana anareo, efapolo taona tany an’efitra,
mba hametrahako anareo ho tompon’ny tanin’ny Amôreanina.
Indro Aho efa hanosihosy anareo,
hoatra ny fanosihosin’ny sarety raha feno amboara.
Ka ny faingam-pandeha, tsy ho afa-mandositra
ary ny matanjaka, tsy hahita ny heriny intsony;
ary ny mahery fo, tsy hahavonjy ny ainy;
ary ny mpahay tsipìka tsy hahatohitra;
ary ny faingan-tongotra, tsy ho afa-mitsoaka;
ary ny mpitaingin-tsoavaly, tsy hahavonjy ny ainy.
Ary ny mahery fo amin’ny mahery,
handositra miboridana amin’izany andro izany.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 49, 16bd-17. 18-19. 20-21. 22-23

Mahafantara, ry mpanadino an’Andriamanitra!

Ahoana ianao no mitanisa ny didiko,
sy manao ny Fanekeko eo am-bava;
ianao mpankahala anatra
sy mpanipy ny teniko any ivoho.

Raha sendra mpangalatra dia miombona aminy,
sy mivarilena amin’ny mpijangajanga?...
Ny vavanao mailaka amin’ny ratsy;
ny lelanao fatra-pandrary fitaka.

Mivalaketraka ianao maneba-drahalahy,
sy manoso-potaka ny zana-dreninao?...
Izany ve no ataonao: ka dia hangina Aho!
Sa Izaho heverinao ho toa anao?
Aoka horeseko lahatra ianao
sy hamborahako azy eto imasonao!

Koa mahafantara, ry mpanadino an’Andriamanitra.
Ndrao viraviraiko tsy misy mpanafaka!
Izay misorona saotra no hasaiko:
ka hohetsahiko amin’ny vonjiko!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no fahazavan’izao tontolo izao, hoy ny Tompo; izay manaraka Ahy no hanana ny fahazavan’ny fiainana.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Matio (Mt. 8, 18-22)

Manaraha Ahy.

Tamin’izany andro izany,
nony hitan’i Jesoa ny hamaroan’ny olona nanodidina Azy,
dia nasainy hampitaina eny an-dafin-drano Izy.
Ary nisy mpanora-dalàna anankiray nanatona nilaza taminy hoe:

“Mpampianatra ô,
hanaraka Anao aho na aiza na aiza alehanao.”

Ary hoy i Jesoa taminy:

“Ny amboahaolo manan-davaka, ary ny voromanidina manana akany,
fa ny Zanak’Olona tsy mba manana izay hampandriany ny lohany.”

Ary ny anankiray tamin’ny mpianany koa nilaza taminy hoe:

“Tompoko, avelao aho aloha handeha handevina ny raiko”;

fa hoy i Jesoa taminy:

“Manaraha Ahy,
fa avelao ny maty handevina ny maty ao aminy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Fahendrena (Fah. 1, 13-15 ; 2, 23-25)

Ny fialonan’ny demony no nidiran’ny fahafatesana amin’izao tontolo izao.

Tsy nanao ny fahafatesana Andriamanitra, ary tsy sitrany ny fahaverezan’ny velona.
Noarìny ho amin’ny fiainana ny zavatra rehetra, ka mahasoa ny zava-boaarin’izao tontolo izao;
tsy misy foto-pahalevonana ao aminy, ary tsy mba manjaka eto ambonin’ny tany ny fahafatesana.
Satria tsy mety maty ny fahamarinana.
Noarìn’Andriamanitra ho tsy mety maty ny olombelona, ary nataony mitovy tarehy amin’ny Tenany:
Fa ny fialonan’ny demony no nidiran’ny fahafatesana amin’izao tontolo izao:
dia hanandrana izany, ry zareo izay azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 29, 2 sy 4. 5-6. 11 sy 12a ary 13b.

Izaho midera ny Tompo izay nanafaka ahy.

na:

Te hidera ny Tompo aho e, hankalaza Azy mandrakizay.

Izaho midera ny Tompo nanafaka ahy:
tsy navelany hifaly ny rafiko.
Ny fanahiko efa tany an-tSeoly
dia nakarinao, ry Tompo ô!
izaho efa tany am-pasana
dia novelominao indray!

Antsao ny Tompo, ianareo mpivavaka;
isaory ny Anarany masina.
Mandalo ihany ny hatezerany,
ny fanambinany kosa maharitra:
hariva aho nitomany,
fa nony maraina, velon-kira.

Tompo ô, aoka Ianao handreny,
miantrà re, tongava hamonjy.
Dia navadikao ho dihy
ilay hira fitarainako;
Ry Tompo Andriamanitro ô.

Vakiteny faharoa

Taratasy faharoan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (2 Kôr. 8, 7. 9. 13-15)

Ny ambim-bavanareo no hanentsina ny tsy ampy amin’ireo havanareo mahantra.

Ry kristianina havana,
aoka ho araka ny fahambonianareo amin’ny zavatra rehetra,
dia amin’ny finoana, amin’ny teny, amin’ny fahalalana, amin’ny fahazotoana
na amin’inona na amin’inona, ary amin’ny fitiavana anay,
no ho fahambonianareo koa amin’ity fahasoavam-piantrana ity.
Satria fantatrareo ihany ny fahasoavan’i Jesoa Kristy Tompontsika,
fa na dia mpanan-karena aza Izy, dia tonga mahantra noho ny aminareo,
mba hampanan-karena anareo amin’ny fahantrany.
Satria tsy mety raha ny sasany, alàm-pahoriana, ianareo, tra-pahoriana;
fa ny fitoviana ihany e.
Amin’izao fotoana izao aloha,
ny ambim-bavanareo no hanentsina ny tsy ampy amin’izy ireo;
dia toy izany koa, ny ambim-bavan’izy ireo no hameno ny tsy anananareo kosa;
ary amin’izany dia hisy fitoviana;
araka ny voasoratra hoe:
Ny nanangona be tsy nanana ambiny;
ny nanangona kely, tsy nanan-tsy ampy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fanahy sy fiainana, ry Tompo, ny teny voalazanao; Ianao no manana ny teny fiainana mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 5, 21-24. 35b-43)

Ry zazavavy, hoy Aho aminao, mitsangàna.

Tamin’izany andro izany,
dia niondrana tamin’ny sambo kely i Jesoa ka nony tafita,
dia nitangoronan’ny vahoaka teo amoron-dranomasina Izy.
Dia avy ny anankiray amin’ny lehiben’ny sinagôga atao hoe Jaïra,
ka nony nahita Azy dia niankohoka tamin’ny tongony izy,
sady nihanta mafy taminy nanao hoe:

“Marary efa ho faty ny zanako vavy,
ka andeha re mba hametra-tanana aminy Ianao,
mba ho sitrana sy ho velona izy”.

Dia nandeha niaraka taminy Izy
ary be ny vahoaka nanaraka Azy sy nifanety taminy.

Dia tonga kosa ny avy any an-tranon’ilay lehiben’ny sinagôga
ka nanao taminy hoe:

“Maty ny zanakao vavy,
ka nahoana ianao no mbola manahirana ny Mpampianatra ihany?”

Fa nony nandre izany teny izany i Jesoa
dia nilaza tamin’ilay lehiben’ny sinagôga hoe:

“Aza matahotra, fa minoa fotsiny ihany”.

Ary tsy nisy navelany hanaraka Azy
afa-tsy i Piera sy i Jakôba ary i Joany rahalahan'i Jakôba.

Ary nony tonga tany an-tranon’ilay lehiben’ny sinagôga izy ireo,
dia olona nikorontana sy nitomany ary ninaonaona be ihany no hitan’i Jesoa.
Ary niditra Izy ka niteny tamin’ireo hoe:

“Nahoana ianareo no mitabataba sy mitomany?
Tsy maty razazavavy, fa matory”.

Dia nihomehy Azy fatratra ny olona;
fa Izy kosa nandroaka azy rehetra,
dia nitondra ny ray aman-drenin-drazazavavy mbamin’ireo nanaraka Azy
niditra tao amin’izay niamparan-drazazavavy,
ary nandray ny tanany sy nilaza taminy hoe:

“Talità, komy”

izany hoe:

“Ry zazavavy, hoy Aho aminao: mitsangàna”.

Niaraka tamin’izay dia nitsangana razazavavy ka namindra,
fa efa roa ambin’ny folo taona izy,
dia talanjona indrindra ny olona.
Fa noraràny mafy izy ireo mba tsy hatao fantatr’olona izany,
ary nasainy nomen-kanina razazavavy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fanahy sy fiainana, ry Tompo, ny teny voalazanao; Ianao no manana ny teny fiainana mandrakizay.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 5, 21-43)

Ry zazavavy, hoy Aho aminao, mitsangàna.

Tamin’izany andro izany,
dia niondrana tamin’ny sambo kely i Jesoa ka nony tafita,
dia nitangoronan’ny vahoaka teo amoron-dranomasina Izy.
Dia avy ny anankiray amin’ny lehiben’ny sinagôga atao hoe Jaïra,
ka nony nahita Azy dia niankohoka tamin’ny tongony izy,
sady nihanta mafy taminy nanao hoe:

“Marary efa ho faty ny zanako vavy,
ka andeha re mba hametra-tanana aminy Ianao,
mba ho sitrana sy ho velona izy”.

Dia nandeha niaraka taminy Izy
ary be ny vahoaka nanaraka Azy sy nifanety taminy.

Ary nisy vehivavy anankiray nitsi-drà roa ambin’ny folo taona,
izay efa niaritra zavatra mafy betsaka tamin’ny mpitsabo maro
sy nandany ny fananany rehetra,
nefa tsy nihatsara velively, fa vao mainka niharatsiratsy kokoa aza.
Nony nahare ny amin’i Jesoa izy,
dia nisisika tamin’ny vahoaka ka nanendry ny akanjony avy ao ivohony,
fa hoy izy:

“Na dia ny fitafiany ihany aza no voakasiko, dia ho sitrana aho”.

Dia ritra niaraka tamin’izay ny loharanon’aretiny,
ka tsaroany tao amin’ny tenany fa sitrana izy.
Teo no ho eo ihany dia fantatr’i Jesoa fa nisy hery nivoaka tamin’ny Tenany,
ka nitodika ny vahoaka Izy nanao hoe:

“Iza no nanendry ny fitafiako?”

Ary hoy ny mpianany taminy:

“Hitanao izao vahoaka mifanety aminao izao
ka Ianao manontany hoe: Iza no nanendry Ahy?”

Dia nijerijery manodidina Azy Izy hizaha ilay vehivavy izay nanao izany.
Natahotra ravehivavy sy tera-kovitra satria fantany izay tonga taminy,
ka nanatona Azy sy niankohoka teo anatrehany izy,
dia nilaza ny marina rehetra.
Ary hoy Izy taminy:

“Anaka, ny finoanao no nahavonjy anao;
mandehana amim-piadanana ary sitràna amin’ny aretinao”.

Raha mbola niteny i Jesoa,
dia tonga kosa ny avy any an-tranon’ilay lehiben’ny sinagôga
ka nanao taminy hoe:

“Maty ny zanakao vavy,
ka nahoana ianao no mbola manahirana ny Mpampianatra ihany?”

Fa nony nandre izany teny izany i Jesoa
dia nilaza tamin’ilay lehiben’ny sinagôga hoe:

“Aza matahotra, fa minoa fotsiny ihany”.

Ary tsy nisy navelany hanaraka Azy
afa-tsy i Piera sy i Jakôba ary i Joany rahalahan'i Jakôba.

Ary nony tonga tany an-tranon’ilay lehiben’ny sinagôga izy ireo,
dia olona nikorontana sy nitomany ary ninaonaona be ihany no hitan’i Jesoa.
Ary niditra Izy ka niteny tamin’ireo hoe:

“Nahoana ianareo no mitabataba sy mitomany?
Tsy maty razazavavy, fa matory”.

Dia nihomehy Azy fatratra ny olona;
fa Izy kosa nandroaka azy rehetra,
dia nitondra ny ray aman-drenin-drazazavavy mbamin’ireo nanaraka Azy
niditra tao amin’izay niamparan-drazazavavy,
ary nandray ny tanany sy nilaza taminy hoe:

“Talità, komy”

izany hoe:

“Ry zazavavy, hoy Aho aminao: mitsangàna”.

Niaraka tamin’izay dia nitsangana razazavavy ka namindra,
fa efa roa ambin’ny folo taona izy,
dia talanjona indrindra ny olona.
Fa noraràny mafy izy ireo mba tsy hatao fantatr’olona izany,
ary nasainy nomen-kanina razazavavy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.