Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 4, 13-21)

Raha izahay dia tsy azonay atao akory ny tsy hilaza izay efa hitanay sy renay.

Tamin’izany andro izany,
dia gaga ry zareo mpitondra sy loholona ary mpanora-dalàna
nahita ity hasahian’i Piera sy i Joany,
satria fantany fa sarambaben’olona sy tsy nahita fianarana izy roa lahy,
ary tandriny koa fa olona efa niaraka tamin’i Jesoa izy ireo;
nefa tsy hitany izay hanoherany azy ireo
noho ilay lehilahy sitrana hitany nitsangana teo akaikin’izy roa lahy.
Ka dia nasainy niala teo amin’ny fivoriana aloha izy roa lahy,
ary izy ireo kosa niara-nihevitra nanao hoe:

“Inona no hataontsika amin’ireo lehilahy ireo?
Raha ny fahagagana nataony aloha,
dia fantatry ny mponina rehetra eto Jerosalema miharihary izany,
ka tsy azontsika lavina;
fa mba tsy hielezan’izany intsony amin’ny vahoaka kosa,
ndeha horahonantsika izy,
mba tsy hiteny amin’izany Anarana izany intsony
na amin’iza na amin’iza.”

Dia nantsoiny izy ireo ka norarany mafy
mba tsy hiteny sy tsy hampianatra amin’ny Anaran’i Jesoa intsony.
Fa namaly i Piera sy i Joany
ka nanao tamin’izy ireo hoe:

“Tsaroanareo raha marina eo imason’Andriamanitra na tsia
ny manaiky anareo mihoatra noho an’Andriamanitra;
fa raha izahay,
dia tsy azonay atao akory ny tsy hilaza
izay efa hitanay sy renay.”

Tamin’izay,
norahonany indray izy ireo, dia nalefany;
fa tsy hitany izay hamaizany azy
noho ny tahony ny vahoaka,
izay efa nankalaza an’Andriamanitra daholo
noho ny zavatra vao niseho teo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Salamo 117, 1 sy 14-15. 16ab-18. 19-21)

Misaotra Anao aho, ry Tompo, fa namaly ahy Ianao.

Ataovy antso avo fa tsara ny Tompo.
Fa mandrakizay ny fitiavany.
Deraiko fa heriko mantsy Izy Tompo.
Nanaiky ho Mpamonjy ny aiko.
Mihoby sy faly aho fa tra-pamonjena,
miantsa ao an-tranon’ny Marina.

Natsotran’ny Tompo ny tanan-kavanany,
natsotrany hanampatra ny heriny.
Ka indro aho ho velona tsy mba ho faty,
hiantsa ny ataon’Andriamanitra.
Nitsapa ahy mafy tokoa Izy Tompo,
kinanjo aho tsy foiny ho faty.

Vohay ny varavaran’ny fahamarinana,
hidirako hisaotra ny Tompo.
Fa eto tokoa ny varavaran’ny Tompo.
Ny Marina no miditra aminy.
Isaorako Ianao, fa mihaino ahy, ry Tompo:
nanaiky ho mpamonjy ny aiko.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ity no andro nataon’ny Tompo, ka mifalia sy miravoa isika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 16, 9-15)

Mandehana ianareo amin’izao tontolo izao, mitoria ny Evanjely.

Rahefa nitsangan-ko velona i Jesoa,
ny marainakoan’ny andro voalohany amin’ny heninandro,
dia i Maria Madelenina, ilay namoahany demony fito,
no nisehoany voalohany.
Ka lasa io nilaza izany tamin’ireo mpanaraka Azy,
izay mbola nalahelo sy nitomany.
Nefa nony nandre izy ireo,
fa hoe velona indray Izy ka efa hitan-dravehivavy,
dia tsy nino izany izy.
Manaraka izany,
i Jesoa dia niseho tamin’ny endrika hafa
tamin’ny roa lahy amin’izy ireo,
izay nankany an-tsaha.
Dia lasa ireo nilaza tamin’ny namany;
fa tsy ninoany koa.
Tamin’ny farany dia ny tenan’izy iraika ambin’ny folo lahy
no nisehoany teo am-pihinanana indrindra,
ka nomeny tsiny noho ny tsy finoany sy ny hamafin’ny fony,
satria tsy nino izay nahita Azy tafatsangan-ko velona izy ireo.
Ary hoy Izy taminy:

“Mandehana ianareo amin’izao tontolo izao,
mitoria ny Evanjely amin’ny voaary rehetra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 4, 1-12)

Ary tsy misy hafa hahitana famonjena.

Tamin’izany andro izany,
raha mbola niteny tamin’ny vahoaka i Piera sy i Joany,
taorian’ny nahasitranan’ilay malemy tongotra,
dia indreo tonga ny mpisorona maro,
sy ny lehiben’ny mpiambina ny tempoly, ary ny Sadoseanina,
fa sosotra izy ireo
noho ny nampianaran’izy roa lahy ny vahoaka
sy nitoriany ny fitsanganan-ko velona
efa hita tamin’i Jesoa Kristy,
ka nosamboriny izy ireo,
sy nataony an-tranomaizina ambara-pahamaraina ny andro;
fa efa hariva ny andro tamin’izay.
Maro anefa tamin’izay nandre ny tenin’izy ireo no nino,
ka tonga dimy arivo ny isan’ny lehilahy.
Nony ampitso,
dia nivory tao Jerosalema ny mpitondra, ny loholona, ny mpanora-dalàna,
ary i Ana lehiben’ny mpisorona, i Kaifa, i Joany sy i Aleksandra,
mbamin’ny havan’ny mpisorona rehetra,
ka nasainy nentina teo anatrehany izy roa lahy,
dia nanontaniany hoe:

“Amin’ny fahefan’iza,
na amin’ny anaran’iza no anaovanareo izany?”

Tamin’izay i Piera dia feno ny Fanahy Masina
ka nilaza tamin’izy ireo hoe:

“Ry mpitondra ny vahoaka sy loholon’i Israely,
raha ny amin’ny soa nataonay tamin’ilay lehilahy nalemy
sy ny nahasitrana azy no anadinana anay anio,
dia aoka ho fantatrareo rehetra
sy ny vahoaka Israely rehetra
fa ny Anaran’i Jesoa Kristy avy any Nazareta,
izay nofantsihanareo tamin’ny Hazofijaliana,
fa natsangan’Andriamanitra ho velona,
no nahasitrana io lehilahy mitsangana eto imasonareo io.
Iny Jesoa iny no vato narianareo mpanao trano,
kanjo tonga vato fehizoro kosa;
ary tsy misy hafa hahitana famonjena,
fa tsy misy anaran-kafa ambanin’ny lanitra
nomena ny olona hahazoantsika famonjena.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Salamo 117, 1-2 sy 4. 22-24. 25-27a)

Ny vato niavonan’ny mpanao trano no indro tonga fehizoro.

Ataovy antso avo fa tsara ny Tompo!
Fa mandrakizay ny fitiavany.
Lazao, ry Israely, ry fianakaviany!
Fa mandrakizay ny fitiavany.
Lazao, ry matahotra am-po Azy Tompo!
Fa mandrakizay ny fitiavany.

Ny vato natsipin’ny mpanorin-trano
no indro natao fehizoro.
Izany no asa nataon’Izy Tompo,
ka gaga ny maso mijery.
Izao re no andro nataon’Izy Tompo
hiravoravoana, hifaliana.

Tongava, ry Tompo, tongava hamonjy,
tongava hanome fandresena.
Hisaorana anie ilay avy amin’ny Tompo,
Ilay tonga avy amin’ny Anarany.
He tsofinay rano tokoa ianareo,
mivory ato an-tranon’ny Tompo.
Fa tena Andriamanitra ilay Tompontsika:
manilo ary koa manazava.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ity no andro nataon’ny Tompo, ka mifalia sy miravoa isika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 21, 1-14)

Dia nanatona i Jesoa, nandray ny mofo sy nanome azy, ary toy izany koa ny hazan-drano.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niseho tamin’ny mpianany indray
teo amoron-dranomasin’i Tiberiady
ary toy izao no nisehoany:

Tafaraka i Simôna Piera sy i Tômà izay natao hoe Didimo,
ary i Natanaely izay avy tany Kanàn’i Galilea,
mbamin’ireo zanak’i Zebede sy mpianatra roa lahy hafa koa.
Fa hoy i Simôna Pièra tamin’izy ireo:

“Handeha hanarato aho.”

Fa hoy ireo taminy:

“Handeha hiaraka aminao koa izahay.”

Dia nandeha izy rehetra ka niditra tao an-tsambo kely,
nefa tsy nahazo na inona na inona izy tamin’iny alina iny.
Nony maraina ny andro,
dia tonga teo amoron-drano i Jesoa;
kanefa tsy fantatry ny mpianatra hoe i Jesoa Izy.
Ka hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Manan-kanina va ianareo, anaka?”

Dia hoy ny navaliny Azy:

“Tsia.”

Ary hoy Izy tamin’izy ireo:

“Alatsaho ao ankavanan’ny sambo kely àry ny haratonareo,
fa hahazo ianareo.”

Dia nalatsany ny harato
ka tsy zakany nakarina noho ny habetsahan’ny hazandrano.
Ary hoy ilay mpianatra malalan’i Jesoa tamin’i Piera:

“Ny Tompo io.”

Nony ren’i Simôna Piera fa hoe ny Tompo io,
dia noraisiny sy nisikinany ny akanjony ivelany
fa efa nesoriny ka nirotsaka tamin’ny ranomasina izy.
Ny mpianatra sasany kosa nandeha an-tsambo kely
(fa tsy lavitra ny tany izy,
fa tokony ho roanjato hakiho monja),
nitarika ny harato feno hazandrano.

Nony tafakatra teo an-tanety izy ireo,
dia nahita vainafo sy hazandrano iray eo amboniny ary mofo.
Ary hoy i Jesoa taminy:

“Itondray ny hazandrano vao azonareo.”

Dia niakatra i Simôna Piera,
ka nitarika ny harato feno hazandrano vaventy
telo amby dimampolo amby zato;
nefa tsy rovitra ny harato
na dia betsaka toy izany aza izy.
Dia hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Avia hisakafo.”

Ny mpianatra izany tsy nisy na dia iray aza,
sahy nanontany Azy hoe:
Iza moa Ianao?
satria fantany ihany fa ny Tompo io.
Dia nanatona i Jesoa,
nandray ny mofo, sy nanome azy ireo;
ary toy izany koa ny hazandrano.
Izay no fanintelony nisehoan’i Jesoa tamin’ny mpianany,
rahefa nitsangan-ko velona Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 3, 11-26)

Novonoinareo ilay Tompon’ny aina, fa natsangan’Andriamanitra ho velona.

Tamin’izany andro izany,
noho ilay malemy tongotra sitrana
tsy niala teo amin’i Piera sy i Joany,
dia nidodododo ny vahoaka nankeo amin’izy ireo
teo amin’ny lavarangan’i Salômôna ka talanjona.
Nony nahita izany i Piera,
dia niteny tamin’ny vahoaka hoe:

“Ry Israelita,
nahoana no gaga amin’izany ianareo,
ary nahoana no mibanjina anay?
Angaha ataonareo fa ny herinay sy ny fahamasinanay
no nampamindra azy io?
Ny Andriamanitr’i Abrahama sy i Isaaka ary i Jakôba,
Andriamanitry ny razantsika,
no nanome voninahitra an’i Jesoa Zanany,
izay natolotrareo sy nolavinareo teo anatrehan’i Pilaty,
na dia nataony halefa aza Izy.
Ny Masina sy ny Marina nolavinareo,
fa ny lehilahy mpamono olona no nangatahanareo famelana.
Ianareo namono ny Tompon’ny aina,
fa Andriamanitra kosa nanangana Azy ho velona,
ary izahay ireto no vavolombelon’izany.
Noho ny finoana ny Anarany
no nampahatanjahan’ny Anarany an’io lehilahy hitanareo sy fantatrareo io:
eny, ny finoana avy aminy
no nanome azy izao fahasitranana tsara teo imasonareo rehetra izao.
Ary ankehitriny, ry havana,
fantatro tsara fa ny tsy fahalalana no nanaovanareo izany,
toy izany koa ireo mpitondra anareo;
fa notanterahin’Andriamanitra tamin’izany kosa
izay voalazany rahateo tamin’ny vavan’ny mpaminany
fa hijaly i Kristy.
Koa mivaloza, ary mibebaha,
mba hovonoina ny helokareo,
ka ho tonga ny andro mahavelombelona avy amin’ny Tompo,
sy hanirahany an’Ilay voatendry ho anareo,
dia i Jesoa Kristy, Ilay tsy maintsy horaisin’ny lanitra
ambarapiavin’ny andro fanavaozana ny zavatra rehetra,
araka izay voalazan’Andriamanitra tamin’ny vavan’ny mpaminany masina,
hatramin’ny ela.

Fa hoy i Môizy hoe:

‘Ny Tompo Andriamanitrareo
hanangana ho anareo Mpaminany tahaka ahy
avy amin’ny rahalahinareo’;

Izy no hohenoinareo amin’izay rehetra holazainy aminareo,
fa izay rehetra tsy hihaino izany Mpaminany izany,
dia haringana tsy ho eo amin’ny vahoaka intsony.
Ary ny mpaminany rehetra
izay niteny hatramin’i Samoela no mankaty
dia samy nanambara izao andro izao avokoa.
Ianareo no zanaky ny mpaminany sy ny fanekena
nataon’Andriamanitra tamin’ny razantsika,
raha Izy nilaza tamin’i Abrahama hoe:

‘Ny taranakao no hanasoavana ny firenena rehetra ambonin’ny tany’,

ka ho anareo aloha no nananganan’Andriamanitra ny Mpanompony,
sy nanirahany Azy hanasoa anareo
mba samy hialanareo amin’ny ratsy nataonareo avy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

(Salamo 8, 2a sy 5. 6-7. 8-9)

Ry Tompo Andriamanitray ô, drey ny harevaky ny Anaranao eran-tany!

Ry Tompo Andriamanitray ô!
drey ny harevaky ny Anaranao eran-tany.
Fa mba inona ny olombelona no dia tsahivinao
sy ny zanak’olombelona no dia ahìnao?

Fa lasa ambany kely noho Andriamanitra izy.
Ka heni-boninahitra izy nasondrotrao.
Ny asan-tananao foinao hozakainy,
ny zavatra rehetra eo ambany fiadidiany.

Dia omby aman’ondry omban’ny bibidia.
Ny biby izay mandady sy mandia izany tany.
Ny vorona eny an-danitra sy trondron-dranomasina
izay miriaria sy mifaly eny ambony onja.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ity no andro nataon’ny Tompo, ka mifalia sy miravoa isika.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 24, 35-48)

Tsy maintsy hijaly i Kristy sy hitsangan-ko velona amin’ny andro fahatelo.

Tamin’izany andro izany,
dia notantarain’ireo mpianatra roa lahy tany Emaosy
tamin’ny iraika ambin’ny folo lahy sy ny namany
ny zavatra niseho taminy teny an-dalana
sy ny nahafantarany Azy teo am-pamakiana ny mofo.
Mbola niresaka toy izany eo izy ireo,
dia niseho teo afovoany i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Ho aminareo anie ny fiadanana!
Aza matahotra, fa Izaho ihany.”

Taitra sady natahotra izy ireo,
fa nataony ho matoatoa no hitany.
Ka hoy Izy taminy:

“Nahoana no mitebiteby ianareo,
ary nahoana no mihanahana ao am-ponareo?
Zahao ny tanako sy ny tongotro,
fa Izaho mihitsy ity:
tsapao ka jereo,
fa ny matoatoa tsy mba mana-nofo aman-taolana
tahaka izao ahitanareo Ahy izao.”

Ary rahefa nilaza izany Izy,
dia nasehony azy ny tanany sy ny tongony.
Ary raha ilay mbola tsy nino ihany iny izy ireo
noho ny hafaliany sady mbola talanjona,
dia hoy i Jesoa taminy:

“Moa manan-kanina eto va ianareo?”

Dia notoloran’izy ireo tapa-kazandrano voatono sy tantely Izy,
ka noraisiny dia nohaniny teo imason’izy rehetra,
ary ny sisa nomeny azy ireo.
Dia hoy Izy tamin’izy ireo:

“Izao no voalazako taminareo
fony mbola teo aminareo Aho,
fa tsy maintsy ho tanteraka
izay rehetra voasoratra momba Ahy
ao amin’ny Lalàn’i Môizy sy ny Mpaminany ary ny Salamo.”

Dia nosokafany ny sain’izy ireo
hahafantatra ny Soratra Masina,
ka hoy Izy taminy:

“Araka ny voasoratra
dia tsy maintsy hijaly i Kristy
sy hitsangan-ko velona amin’ny andro fahatelo,
ary tsy maintsy torìna amin’ny firenen-drehetra,
miantomboka amin’i Jerosalema,
ny fibebahana sy ny famelan-keloka amin’ny Anarany.
Ianareo no vavolombelon’izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.