Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 10, 1-10)

Hitan’ity mpanjakavavin’i Sabà ny fahendren’i Salômôna rehetra.

Tamin’izany andro izany:
Nandre ny lazan’ny anaran’i Salômôna amin’ny anaran’ny Tompo ny mpanjakavavin’i Sabà
ka tamy hizaha toetra azy amin’ny ankamantatra.
Dia tonga tany Jerosalema izy,
narahin’ny kalesy marobe sy rameva nitondra zava-manitra, volamena sesehena, ary vato soa.
Dia nandroso ho any amin’i Salômôna izy,
dia nolazainy taminy izay rehetra tao am-pony.
Voavalin’i Salômôna avokoa ny fanontaniany,
fa tsy nisy niafina tamin’ny mpanjaka, ka tsy hainy novaliana.
Rahefa hitan’ity mpanjakavavin’i Sabà ny fahendren’i Salômôna rehetra,
ny trano nataony, ny sakafo teo ambony latabany, ny trano fitoeran’ny mpanompony,
ny efitra amam-pitafian’ny mpiasa an-tranony mbamin’ny mpandroso divay ao aminy,
ny ambaratonga fiakarany ho eo amin’ny tranon’ny Tompo,
dia talanjona loatra izy, ka nilaza tamin’ny mpanjaka hoe:

“Hay va re dia marina tokoa ny zavatra reko tany amin’ny taniko,
ny amin’ny momba ny tenanao sy ny fahendrenao!
Tsy nety nino ny lazan’olona aho, raha tsy efa tonga sy nahita maso,
kanjo hay mbola tsy ampy antsasany akory no voalaza tamiko!
Fa mihoatra lavitra noho ny reko tamin’ny filazan’ny olona
ny fahendrena amam-boninahitrao.
Sambatra ny olonao, sambatra ny mpanomponao,
izay manoloana anao lalandava ka mandre ny fahendrenao.
Hankalazaina anie ny Tompo Andriamanitrao, izay mankasitraka anao,
ka nametraka anao eo amin’ny seza fiandrianan’i Israely.
Fa fitiavany mandrakizay an’i Israely no nametrahan’ny Tompo anao ho mpanjaka,
mba hanome rariny ny olona sy hitsara azy marina.”

Dia notoloran-dravehivavy talenta volamena roapolo amby zato,
zava-manitra be dia be ary vatosoa koa ny mpanjaka.
Tsy nisy be noho ny nomen’ny mpanjakavavin’i Sabà an’i Salômôna mpanjaka intsony ny zava-manitra tonga.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 36, 5-6. 30-31. 39-40

Ny vavan’ny olo-marina mikalo fahendrena.

Ankino amin’ny Tompo ny lalanao,
miantehera aminy; fa Izy no hanao:
ny fanananao ny rariny ho mazava atsinanana,
ny fahamarinanao ho mitataovovonana.

Ny vavan’ny olo-marina mikalo fahendrena;
ny lelany mitanisa ny rariny;
ny Lalàn’Andriamanitra, ao am-pony:
ka ny famindrany tsy hivaona.

Ny famonjena ny olo-marina dia avy amin’ny Tompo:
fa Izy no mandany amin’ny andro fahoriana.
Ny Tompo miahy sy manafaka azy, manafaka azy amin’ny ratsy fanahy.
Eny, Izy no mamonjy azy noho izy ireo mifefy aminy!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Velomy araka ny hatsaram-ponao aho, mba hitandremako ny fanambaràna avy amin’ny vavanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 14-23)

Izay mivoaka avy ao amin’ny olona no mahaloto azy.

Tamin’izany andro izany,
niantso ny vahoaka nankeo aminy indray i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Mihainoa Ahy ianareo rehetra, ka mahafantara.
Tsy ny zavatra avy any ivelany miditra ao anatin’ny olona no mahaloto azy,
fa izay mivoaka avy ao anatin’ny olona no mahaloto azy.
Raha misy manan-tsofina hihainoana, aoka izy hihaino.”

Nony niala teo amin’ny vahoaka Izy ka tonga tany an-trano,
dia nanontanian’ny mpianany ny amin’ilay fanoharana, ary hoy Izy taminy:

“Hay! ianareo koa mba kely fahalalana toy izany!
Tsy fantatrareo va fa izay avy eo ivelany dia tsy mahaloto azy,
satria tsy miditra ao am-pony izany fa ao an-kibony ihany,
ka ariana any an-katakonana?
Izany no mahadio ny hanina rehetra.
Fa izay mivoaka avy amin’ny olona, hoy izy, no mahaloto ny olona;
satria avy ao anaty,
dia avy amin’ny fon’ny olona no iavian’ny sain-dratsy
dia ny fakam-badin’olona, ny fijangajangana,
ny famonoana olona, ny halatra,
ny fahihirana, ny hasomparana,
ny hafetsen-dratsy, ny fijejojejoana,
ny fialonana, ny vava ratsy, ny fiavonavonana, ny fahadalana;
izany zavatra rehetra izany no avy ao anatin’ny olona ka mahaloto azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 8, 22-23. 27-30)

Henoy ny fifonan’ny mpanomponao sy i Israely vahoakanao.

Tamin’izany andro izany:
Tao anoloan’ny ôtelin’ny Tompo i Salômôna,
nanatrika ny fiangonan’i Israely rehetra
sy nanandratra ny tanany mankany an-danitra ka nanao hoe:

“Ry Tompo Andriamanitr’i Israely ô,
tsy misy Andriamanitra tahaka Anao,
na amin’ny lanitra ambony, na amin’ny tany ambany,
fa Ianao mitandrina ny fanekenao amam-pamindram-ponao, amin’ny mpanomponao,
izay mandeha eo anatrehanao amin’ny fony tokoa.

Fa moa dia marina va fa monina eto an-tany Andriamanitra?
Indro, ny lanitra sy ny lanitry ny lanitra aza, tsy omby anao,
koa mainka fa ity trano nataoko ity!
Kanefa, ry Tompo Andriamanitra ô,
tsimbino ny vavaka amam-pifonan’ny mpanomponao,
henoy ny fiantsoam-pifaliana sy ny fangatahana ataon’ny mpanomponao eo anatrehanao anio;
ka ataovy mihiratra andro aman’alina amin’ity trano ity anie ny masonao,
dia amin’ny fitoerana izay nilazanao hoe:

‘Ho ao ny Anarako;
ka henoy ny vavaka ataon’ny mpanomponao amin’ity fitoerana ity.’

Henoy ny fifonan’ny mpanomponao sy i Israely vahoakanao,
raha mivavaka amin’ity fitoerana ity izy;
mihainoa any amin’ny fitoeram-ponenanao any an-danitra,
mihainoa, ka mamelà heloka.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 83, 3-5. 10-11

Drey, mahatehotia ny fonenanao ry tompon’ny tafika.

Ny fanahiko manembona ka reraka, manina ny kianjan’ny Tompo!
Ny foko sy nofoko mihoby an’ilay Andriamanitra velona!
Sambatra izay monina ao an-tranonao
ka midera Anao mandrakizay!

Jereo, ry Andriamanitra Mpanao soa anay, tazano ny Tavan’ilay voahosotrao!
Eny, andro iray eo an-kianjanao dia tsara noho ny arivo ao an-tranon’ny tena.
Aleo mijoro eo am-baravaran’ny Andriamanitro,
toy izay miantrano ao an-dain’ny mpanana.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo, ary tsara fo amin’ny asany rehetra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 1-13)

Ny didin’Andriamanitra afoinareo, fa ny fanaon’ny olona kosa tananareo.

Tamin’izany andro izany,
niangona teo amin’i Jesoa ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna sasany avy tany Jerosalema,
ka nahita ny mpianany sasany nihinana tamin’ny tanana tsy madio, izany hoe tsy voasasa.
— Fa ny Farisianina sy ny Jody rehetra
dia tsy mihinana raha tsy efa voasasany tsara aloha ny tanany,
fa mitana ny fanaon-drazana izy;
ary raha avy any an-kianja izy dia tsy mihinan-kanina raha tsy efa nisasa.
Maro koa ny fomban-drazana hafa noraisiny hotanana
dia ny fanasana ny kapoaka, ny tavoara, ny fanaka varahina, ary ny farafara fihinanana. —
Ka dia nanontany Azy ny Farisianina mbamin’ny mpanora-dalàna nanao hoe:

“Nahoana ny mpianatrao no tsy mitandrina ny fanaon-drazana,
fa mihinana amin’ny tanana tsy misasa?”

Ary hoy ny navaliny azy ireo:

“Marina tokoa ny naminanian’i Izaia anareo mpihatsaravelatsihy
araka ny voasoratra hoe:

‘Ity firenena ity manaja Ahy amin’ny molony,
fa manalavitra Ahy ny fony;
koa foana ny ivavahan’ireo amiko satria didin’olombelona no ataony fampianarana.’

Ny didin’Andriamanitra afoinareo,
fa ny fanaon’ny olona kosa tananareo toy ny manasa tavoara sy kapoaka,
ary manaraka fomba maro toy izany koa ianareo.”

Dia hoy Izy taminy:

“Marina fa nofoananareo tokoa ny didin’Andriamanitra
mba hitandremanareo ny fomban-drazanareo.
Fa hoy i Môizy:

‘Manajà ny rainao sy ny reninao; ary koa:
Izay hanozona ny rainy na ny reniny dia hohelohina ho faty’.

Fa hoy kosa ianareo:

‘Raha misy milaza amin’ny rainy na amin’ny reniny hoe:
Ny zavatra izay tokony hoentiko manampy anao dia efa Kôrbana
izany hoe: fanatitra ho an’Andriamanitra’,

dia tsy avelanareo hanao na inona na inona ho an’ny rainy na ny reniny intsony,
ka dia foananareo amin’ny fanaon-drazana asainareo tandremana ny tenin’Andriamanitra;
sady maro koa ny zavatra toy izany ataonareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.