Vakiteny voalohany

Bokin’i Izaia Mpaminany (Iz. 6, 1-2a. 3-8)

Inty aho, iraho aho.

Tamin’ny taona nahafatesan’i Osiasa Mpanjaka, no nahitako ny Tompo,
nipetraka teo ambonin’ny seza fiandrianana avo sy manerinerina,
ary nahafeno ny Tempoly ny rebareban’akanjony.
Nisy Serafima nitoetra teo anatrehany,
niantso mafy izy ireo, nifamaly ka nanao hoe:

“Masina, masina, masina ny Tompon’ny tafika!
feno ny voninahiny ny tany rehetra”.

Nihozongozona ny fanambanin’ny vavahady, noho ny feon’izay niantso mafy,
ary tonga feno setroka ny trano.
Ka hoy aho tamin’izay:

“Idiran-doza aho! maty aho! fa izaho olona maloto molotra;
ary ny firenena itoerako maloto molotra,
nefa aho nahita maso ny Mpanjaka, Tompon’ny tafika!

Kanjo, nanidina nanatona ahy, ny iray tamin’ireo Serafima,
nitondra vain’afo teny an-tanany,
nalainy tamin’ny tandra, teo ambony ôtely.
Nakasiny tamin’ny vavako izany, dia hoy izy:

“Jereo, efa voakasik’ity ny molotrao;
ka voaesotra ny helokao, ary voaonitra ny fahotanao”.

Dia nandre ny feon’ny Tompo aho, nanao hoe:

“Iza no hirahiko, ary iza no handeha ho anay?”

Ka hoy aho:

“Inty aho, iraho aho”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 137, 1-2a. 2bd-3. 4-5. 7d-8

Miantsa Anao eo anatrehan’ireo Anjely aho, ry Tompo.

Midera Anao amin’ny foko tontolo aho,
satria Ianao mihaino ny tenin’ny vavako;
miantsa Anao eo anatrehan’ny Anjely aho,
miankohoka mitodika ny Tempolinao.

Midera ny Anaranao masina, ry Tompo,
noho ny fitiavanao sy ny fahamarinanao:
nasehonao ho lehibe ny Anaranao,
sy ho ambonin’ny voaary rehetra ny teninao.
Rehefa miantso aho, Ianao mamaly
sy mampitombo ny hery ato amiko.

Misaotra Anao ny mpanjakan’ny tany
raha mandre ny tenin’ny vavanao,
midera ny lalan’ny Tompo izy ireo,
fa lehibe ny voninahitry ny Tompo.

Ny tananao mitsotra mamonjy ahy.
Ny Tompo no mpamaly izay ratsy atao ahy.
Mandrakizay ny fitiavanao, ry Tompo:
aza atsahatra ny efa ataon’ny tananao.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 15, 1-11)

Izany àry no torìnay ary izany koa no ninoanareo.

Ry kristianina havana,
ampahatsiaroviko anareo ny Evanjely notorìko taminareo,
izay noraisinareo, sy niorenanareo, ary hahazoanareo famonjena,
raha tananareo araka ny nitoriako azy taminareo;
afa-tsy raha hoe ninonino foana ianareo.

Izao no zavatra nampianariko anareo ho isan’ny zavatra voalohany indrindra,
araka ny nandraisako azy:
maty noho ny fahotantsika i Kristy, araka ny Soratra Masina;
dia nalevina Izy, sy nitsangan-ko velona tamin’ny andro fahatelo,
araka ny Soratra Masina;
ary niseho tamin’i Sefasy, vao tamin’ny roa ambin’ny folo.
Manaraka izany, dia niseho tamin’ny rahalahy tsy omby dimanjato Izy,
ary mbola velona mandraka ankehitriny ny ankamaroan’ireny,
fa ny sasany ihany no efa nody mandry.
Raha efa izany, dia niseho tamin’i Jakôba Izy, vao tamin’ny Apôstôly rehetra.
Ary faran’izy rehetra, mba nisehoany koa aho,
dia izaho izay toy ny tsy tonga volana.

Fa ambany indrindra amin’ny Apôstôly aho,
ary tsy mendrika hantsoina hoe Apôstôly akory aza,
satria nanenjika ny Eglizin’Andriamanitra aho;
saingy ny fahasoavan’Andriamanitra no nahatoy izao ahy.
Tsy foana tao amiko anefa ny fahasoavana,
fa niasa bebe kokoa noho izy rehetra aho;
na tsy izaho, fa ny fahasoavan’Andriamanitra niaraka tamiko.

Koa izany àry no torìnay, na izaho na izy ireo;
ary izany koa no ninoanareo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Raha misy tia Ahy; hitandrina ny teniko izy, ka ho tian’ny Raiko; ary hankao aminy izahay, ka honina ao aminy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 5, 1-11)

Namoy ny zavatra rehetra izy ireo, ary nanaraka Azy.

Tamin’izany andro izany i Jesoa nijoro teo amoron’ny farihin’i Genezareta,
ary nifanesika taminy ny vahoaka mba hihaino ny tenin’Andriamanitra.
Nahita sambo kely roa niantsona teo amoron-drano Izy
(fa niala hanasa ny haratony ny mpanarato),
dia niditra tamin’ny sambo kely anankiray izay an’i Simôna,
ka nangataka taminy mba hihataka kely amin’ny tany,
vao nipetraka teo an-tsambo kely nampianatra ny vahoaka.
Rehefa nitsahatra niteny Izy, dia nanao tamin’i Simôna hoe:

“Mandrosoa eny amin’ny lalina,
dia alatsaho ny haratonareo hahazoana hazandrano”;

fa hoy ny navalin’i Simôna Azy:

“Tompoko, efa niasa mafy nandritra ny alina izahay,
fa tsy nahazo na inona na inona;
nefa noho ny teninao dia halatsako ihany ny harato”.

Nony nanao izany izy,
dia nahazo hazandrano be dia be ka rovitra ny haratony.
Ary nanàtsika ny namany izay teny amin’ny sambo kely hafa izy ireo
mba ho avy hanampy azy; dia tonga ireo,
nofenoiny ny sambo kely roa ka efa saika nilentika ny sambo.
Nony nahita izany i Simôna Piera dia niankohoka tamin’ny tongotr’i Jesoa
ka nanao hoe:

“Mialà amiko, Tompoko, fa mpanota aho”,

fa talanjona izy sy izay rehetra teo aminy,
noho ny habetsahan’ny hazandrano azony;
ary toy izany koa i Jakôba sy i Joany zanak’i Zebede
izay iray raharaha tamin’i Simôna.
Dia hoy i Jesoa tamin’i Simôna:

“Aza matahotra fa hatramin’izao dia hanarato olona ianao”.

Dia nampiantsona ny sambo kely tamin’ny tany niaraka tamin’izay izy ireo,
ka namoy ny zavatra rehetra ary nanaraka Azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Malakia Mpaminany (Mal. 3, 1-4)

Ho tonga eo an-Tempolin'ny Tompo tadiavinareo.

Izao no lazain’ny Tompo Andriamanitra:

“Indro Aho, haniraka ny irako;
ka izy no hamboatra ny lalana eo alohako;
dia ho tonga tampoka ao an-Tempoliny ny Tompo tadiavinareo,
ilay Anjelin’ny fanekena irinareo.
Indro avy Izy, hoy ny Tompon’ny tafika.
Iza no hahatanty ny andro hiaviany,
ary zovy no hahajoro, raha miseho Izy?
Fa ho tahaka ny afon’ny mpandrendrika Izy
sy ho sahala amin’ny pôtasin’ny mpanery lopòtra.
Hipetraka mandrendrika sy manadio ny volafotsy Izy,
hanadio ny taranak’i Levi Izy,
ka hanadio azy toy ny volamena sy ny volafotsy,
ka dia ho mpanompo Izy ho an’ny Tompo,
hanolotra fanatitra ara-drariny aminy;
ary hankasitrahin’ny Tompo toy ny tamin’ny andro taloha,
toy ny tamin’ny taona fahiny,
ny fanatitr’i Jodà sy i Jerosalema.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 116, 1. 2

Aoka isika hifaly, hiravo, hanome voninahitra Azy Tompo.

Asandrato ny loha, ry vavahady,
ry varavaram-pahagola, misandrata
hidiran’ny Mpanjakan’ny voninahitra!

Mpanjakan’ny voninahitra iza moa?
Fa ny Tompo Tsitoha sy Mahery,
ny Tompo ilay Mahery an’ady!

Asandrato ny loha, ry vavahady,
ry varavaram-pahagola, misandrata
hidiran’ny Mpanjakan’ny voninahitra!

Mpanjakan’ny voninahitra iza moa?
Fa ny Tompon’ny Tafika:
Izy no Mpanjakan’ny voninahitra!

Vakiteny faharoa

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 2, 14-18)

Tsy maintsy mitovy amin’ny rahalahiny amin’ny zavatra rehetra Izy.

Ry kristianina havana,
satria mana-nofo aman-dra ny zaza
dia mba naka izany koa i Jesoa,
handringanany amin’ny fahafatesany
ilay manana ny fanjakan’ny fahafatesana,
dia ny devoly,
sy hanafahany an’izay rehetra niharan’ny fanandevozana
nandritra ny andro rehetra niainany,
noho ny tahotra ny fahafatesana.
Na aiza na aiza tsy mba Anjely no vonjeny,
fa ny taranak’i Abrahama no vonjeny.
Ka izany no tsy maintsy nanaovana Azy
mitovy amin’ny olombelona havana amin’ny zavatra rehetra,
mba ho tonga be famindram-po Izy
sy Mpisorona mahatoky ny amin’Andriamanitra,
hanaovany sorom-pifonana noho ny otan’ny olona;
fa noho ny Tenany nalaim-panahy sy nijaly indrindra
no ahavonjeny izay alaim-panahy koa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fahazavana hanilo ny Jentily Izy, sady voninahitr’i Israely olonao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 2, 22-40)

Ny masoko nahita ny famonjena.

Tamin’izany andro izany,
rehefa tapitra ny andro fidiovana araka ny lalàn’i Môizy,
dia nentin’ny ray aman-dreniny ho any Jerosalema i Jesoa
mba hatolotra amin’ny Tompo,
araka ny voasoratra ao amin’ny lalàn’ny Tompo hoe:

«Ny lahy voalohanteraka rehetra
dia atao hoe masina ho an’ny Tompo»,

ary mba hanatitra fanatitra domohina roa, na zana-boromailala roa,
araka ny voasoratra ao amin’ny Lalan’ny Tompo.
Ary indro nisy lehilahy atao hoe Simeôna tao Jerosalema;
ary marina sady mpivavaka tsara izany lehilahy izany
ka niandry ny fanalana alahelo an’i Israely,
ary tao aminy ny Fanahy Masina,
sady efa nanambaràn’ny Fanahy Masina izy
fa tsy hahita fahafatesana mandrapahitany an’i Kristin’ny Tompo.
Dia nentin’ny Fanahy Masina izy hankao amin’ny Tempoly
ka nony nitondra an’i Jesoa Zazakely ny rainy aman-dreniny
hanao araka ny voadidin’ny Lalàna ny aminy,
dia nitrotro Azy izy,
ka nisaotra an’Andriamanitra nanao hoe:

“Ankehitriny, ry Tompo, vao alefanao am-piadanana
araka ny teninao ny mpanomponao,
fa ny masoko nahita ny famonjena avy aminao,
izay namboarinao teo anatrehan’ny firenena rehetra,
dia fahazavana hanilo ny Jentily sady voninahitr’i Israely olonao”.

Dia gaga ny ray aman-drenin’ny Zaza
noho ny zavatra nolazaina ny aminy.
Ary nitso-drano azy ireo i Simeôna,
ka nilaza tamin’i Maria Renin’ny Zaza hoe:

“Indro ity Zaza ity no voatendry
ho fandavoana sy ho fananganana ny maro amin’i Israely
ary ho famantarana hotoherina,
— ary ny fanahinao aza hotanterahin-tsabatra
— mba hiseho ny hevitry ny fo maro”.

Ary nisy koa mpaminany vavy anankiray,
dia i Anina zanak’i Fanoela, fokon’i Asera;
efa antitra dia antitra izy,
dia fito taona no nanambadiany taorian’ny naha-virjiny azy,
ary efa mpitondratena tokony ho efatra amby valopolo taona,
sady tsy niala tao amin’ny Tempoly,
fa nanompo an’Andriamanitra andro aman’alina
tamin’ny fifadian-kanina sy ny fivavahana.
Tonga koa izy tamin’izany fotoana izany,
ka nidera an’Andriamanitra,
ary nilazalaza ny Zaza
tamin’izay rehetra niandry ny fanavotana an’i Jerosalema.
Ary nony tanterak’izy ireo ny zavatra rehetra
araka ny Lalàn’ny Tompo,
dia nody tany Galilea tao Nazareta tanànany izy.
Ary nitombo sy nihanatanjaka ny Zaza sady feno fahendrena,
ary tao aminy ny fahasoavan’Andriamanitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Fahazavana hanilo ny Jentily Izy,
sady voninahitr’i Israely olonao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 2, 22-32)

Ny masoko nahita ny famonjena.

Tamin’izany andro izany,
rehefa tapitra ny andro fidiovana araka ny lalàn’i Môizy,
dia nentin’ny ray aman-dreniny ho any Jerosalema i Jesoa
mba hatolotra amin’ny Tompo,
araka ny voasoratra ao amin’ny lalàn’ny Tompo hoe:

“Ny lahy voalohanteraka rehetra
dia atao hoe masina ho an’ny Tompo”,

ary mba hanatitra fanatitra domohina roa, na zana-boromailala roa,
araka ny voasoratra ao amin’ny Lalan’ny Tompo.
Ary indro nisy lehilahy atao hoe Simeôna tao Jerosalema;
ary marina sady mpivavaka tsara izany lehilahy izany
ka niandry ny fanalana alahelo an’i Israely,
ary tao aminy ny Fanahy Masina,
sady efa nanambaràn’ny Fanahy Masina izy
fa tsy hahita fahafatesana mandrapahitany an’i Kristin’ny Tompo.
Dia nentin’ny Fanahy Masina izy hankao amin’ny Tempoly
ka nony nitondra an’i Jesoa Zazakely ny rainy aman-dreniny
hanao araka ny voadidin’ny Lalàna ny aminy,
dia nitrotro Azy izy,
ka nisaotra an’Andriamanitra nanao hoe:

“Ankehitriny, ry Tompo, vao alefanao am-piadanana
araka ny teninao ny mpanomponao,
fa ny masoko nahita ny famonjena avy aminao,
izay namboarinao teo anatrehan’ny firenena rehetra,
dia fahazavana hanilo ny Jentily sady voninahitr’i Israely olonao”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy ho an’ny kristianina Hebrio (Heb. 11, 32-40)

Nandray fanjakana maro izy ireo noho ny finoany. Isika no nanamboaran’Andriamanitra zavatra tsaratsara kokoa.

Ry kristianina havana, inona koa no holazaiko.
Tsy ho ampy ny andro hilazako ny amin’i Jedeôna,
i Baraka, i Samsôna, i Jefte, i Davida, i Samoela, mbamin’ny mpamimany:
fa noho ny finoana koa izy ireo dia nandresy fanjakana maro,
niasa ara-drariny, nahazo ny nampanantenaina, nanakombona ny vavan’ny liona,
namono ny herin’ny afo, afaka tamin’ny lelan’ny sabatra, nositranina tamin’ny aretina,
nampiseho herim-po tamin’ny ady, nampandositra ny miaramilan’ny fahavalo;
nandraisan’ny vehivavy ny zanany maty voatsangan-ko velona.
Ny sasany nampijaliana ho faty, nefa tsy nety nanao izay hahafahany,
mba hahazoany ny fitsanganan-ko velona tsaratsara kokoa;
ny sasany niaritra fanesoana sy kapoka ary gadra mbamin’ny tranomaizina;
notoraham-bato izy, notsofaina, nalaim-panahy, novonoina tamin’ny sabatra,
nirenireny nitafy hoditr’ondry sy hoditr’osy, tsy nanana na inona na inona,
nenjehina, nampahorina, nefa tsy mendrika ho nitoerany akory izao tontolo izao,
nirenireny tany an’efitra izy, sy tany an-tendrombohitra,
ary tany an-johy mbamin’ny tany an-dava-tany.
Na dia nankalazaina noho ny finoana aza anefa izy rehetra ireo,
dia tsy nisy nahazo ny nampanantenaina,
fa isika no namboarin’Andriamanitra zavatra tsaratsara kokoa,
ka tsy tonga amin’ny fahatanterahana ireo raha tsy mba efa mby eo koa isika.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 30, 20. 21. 22. 23. 24)

Mahereza, hatanjaho ny fo, ianareo rehetra miantehitra amin’ny Tompo.

Akory ity haben’ny hatsaranao
izay atokanao ho an’ny matahotra Anao,
sy asehonao ny mpifefy aminao
eo anoloan’ny zanak’olombelona.

Ny fieren’ny tavanao no anafenanao azy,
lavitry ny tetika ataon’ny olona;
ny fialofanao no ampierenao azy,
lavitry ny lela mpanangana ady.

Isaorana ny Tompo
fa nataony nigagana
ny hatsaram-pony tamiko
tamin’ny andro fahoriana!

Taitra loatra aho, ka loa-bolana hoe:
“Voatsipy lavitry ny masonao aho!”
Kanjo henonao ny feoko mitaraina,
fony izaho niantso Anao.

Tiava ny Tompo, ry mpivavaka rehetra:
fa ny Tompo miambina ny mpino;
fa ny mpiavona kosa
valiany tsy an’erany!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Aza mba hamafisina ny fonareo anio, fa henoy ny feon’ny Tompo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 5, 1-20)

Mivoaha amin’ity lehilahy ity, ry fanahy maloto.

Tamin’izany andro izany,
nony tafita ny ranomasina i Jesoa sy ny mpianany
dia tonga tao amin’ny tanin’i Geraseny;
ka vao niala tao an-tsambo kely Izy,
dia inty nisy lehilahy anankiray azon’ny fanahy maloto
avy tany am-pasana nanatona Azy.
Tany am-pasana izy io no nitoetra,
ary tsy nisy olona nahatana azy am-patorana intsony
na dia tamin’ny gadra aza,
fa matetika no nafatotra tamin’ny gadra
sy tamin’ny rojo vy ny tongony aman-tanany,
nefa nopotehiny ny rojo vy ary notapahiny ny gadrany,
ka tsy nisy olona nahafolaka azy.
Ary mandrakariva dia any am-pasana sy any an-tendrombohitra any foana izy
no mirenireny na andro na alina,
sady minananana no mandrà-tena amin’ny vato.
Fa nony nahatazan-davitra an’i Jesoa izy
dia nihazakazaka ka niankohoka teo anatrehany,
ary niantso tamin’ny feo mahery hoe:

“Moa mifaninona izaho sy Ianao,
ry Jesoa Zanak’Andriamanitra Avo indrindra?
Mifona aminao amin’ny Anaran’Andriamanitra re aho,
aza dia mampijaly ahy”,

satria i Jesoa efa nanao taminy hoe:

“Mivoaha amin’ity lehilahy ity,
ry fanahy maloto.”

Ary nanontany azy Izy nanao hoe:

“Iza no anaranao?”

Dia novaliany hoe:

“Lejiona no anarako, fa betsaka izahay.”

Ary nifona dia nifona taminy izy mba tsy horoahiny
hiala amin’izany tany izany.
Ary eo akaikin’ny tendrombohitra dia nisy kisoa betsaka,
andiany iray, nihinana,
ka nangataka taminy ireo demony nanao hoe:

“Alefaso izahay ho any amin’ny kisoa
mba hiditra ao aminy. Dia nekeny.”

Ka nivoaka ny fanahy maloto,
dia niditra tao anatin’ny kisoa,
ary rifatra nivarina teny amin’ny hantsana
ho any amin’ny ranomasina ny kisoa andiany iray,
tokony ho roa arivo,
ka maty tao amin’ny ranomasina.
Dia nandositra ny mpiandry azy
ka nilaza izany tany an-tanàna sy teny an-tsaha;
ary nivoaka ny olona hizaha izany zavatra izany.
Nankany amin’i Jesoa izy ireo,
ary nahita an’ilay azon’ny demony (izay nisy lejiona)
nipetraka sy nitafy lamba ary nanan-tsaina,
ka raiki-tahotra tery.
Nony nolazain’izay nahita tamin’izy ireo
izay nahazo ilay azon’ny demony sy ny kisoa,
dia nihanta tamin’i Jesoa izy ireo,
mba hiala amin’ny taniny.
Ary nony niakatra teo an-tsambo kely Izy,
dia niangavy taminy ilay azon’ny demony
mba hanaraka Azy;
fa tsy navelany izy, fa hoy Izy taminy:

“Andeha ihany mody any an-tranonao any amin’ny havanao
ka lazao aminy izay zava-dehibe nataon’ny Tompo taminao
sy ny namindrany fo taminao.”

Dia lasa izy ka nampiely tany Dekapôly
ny zavatra rehetra nataon’i Jesoa taminy,
ary gaga ny olona rehetra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.