Vakiteny voalohany

Boky faharoan’ny Mpanjaka (2 Mpanj. 5, 1-15a)

Betsaka ny boka tao amin’i Israely nefa tsy nisy sitrana tamin’izy ireo afa-tsy i Naamàna Sirianina ihany.

I Naamàna, komandin’ny tafiky ny mpanjakan’i Siria,
dia lehilahy manam-pahefana sy tò teny eo amin’ny tompony,
fa izy no namonjen’ny Tompo ny Sirianina;
nefa boka izany lehilahy matanjaka sy mahery fo izany.
Fahizany kosa nisy Sirianina nanao andiany ka nivoaka,
ary nitondra zazavavy kely anankiray avy amin’ny tanin’i Israely,
izay tonga mpanompon’ny vadin’i Naamàna.

Ary hoy io tamin’ny tompovaviny:

“Raha mba any amin’ilay mpaminany any Samaria manko ny tompolahiko,
dia hositranin’ny mpaminany amin’ny habokàny tokoa!”

Ka lasa i Naamàna nilaza izany tamin’ny tompony, nanao hoe:

“Izao sy izao avy no nolazain’ilay zazavavy kely,
avy any amin’ny tanin’i Israely.”

Dia hoy ny mpanjakan’i Siria:

“Mankanesa any,
ary hampitondraiko taratasy ny mpanjakan’i Israely.”

Dia lasa izy, sady nitondra talenta volafotsy folo,
sy volamena enina arivo sikla, ary akanjo impolo miova.
Nateriny tamin’ny mpanjakan’i Israely ilay taratasy izay misy manao hoe:

“Rahefa tonga aty aminao àry ity taratasy itý
dia indro hofantarinao fa nirahiko ho aty aminao i Naamàna mpanompoko,
mba hositraninao amin’ny habokàny.”

Nony voavakin’ny mpanjakan’i Israely ny taratasy
dia norovitiny ny fitafiany, ka hoy izy:

“Izaho angaha Andriamanitra mahay mamono sy mamelona
no anirahan’ilay iny olona aty amiko hositraniko amin’ny habokàny?
Fantaro sy zahaonareo fa filàny ady amiko izao.”

Vao nandre i Elisea olon’Andriamanitra fa hoe:
norovitin’ny mpanjakan’i Israely ny fitafiany,
dia naniraka izy hilaza amin’ny mpanjaka hoe:

“Nahoana ianao no nandrovitra ny fitafianao?
Aoka hankatý amiko izy,
dia ho fantany fa misy mpaminany eto amin’i Israely.”

Dia nandeha i Naamàna mbamin’ny soavaly aman-kalesiny,
ka nijanona teo am-baravaran’ny tranon’i Elisea.
Olona no nirahin’i Elisea hilaza aminy hoe:

“Mandehana mandro impito ao Jordany
fa hody aminao indray ny nofonao,
ka hadio ianao.”

Tezitra i Naamàna, ka lasa niombotra nanao hoe:

“Indro aho manao anakampo hoe: hivoaka hankatý amiko izy,
ny tenany hiseho eo anatrehako hiantso ny Anaran’Andriamanitra Tompony
sy hanevaheva ny tanany eo ambonin’ny fery, dia hahasitrana ilay boka.
Tsy tsara noho ny ranon’i Israely rehetra va i Abanà sy i Farfara onin’i Damasa?
Tsy mahazo mandro ao amin’ireo va aho, ka hadio?”

Dia nihodina izy ka lasa niombotra an-katezerana.
Fa nanatona kosa ireo mpanompony, ka niteny taminy nanao hoe:

“Ry ikaky ô,
na zava-tsarotra aza no nasain’ny mpaminany hataonao,
moa tsy ho nataonao ihany va?
Ka mainka fa izao fotsiny no nataony taminao:
Mandroa, dia hadio ianao!”

Nidina izy ka nisitrika impito tao Jordany araka ny tenin’ny olon’Andriamanitra,
ary tonga toy ny nofon-jazakely indray ny nofony, ka nadio izy.
Dia niverina nankao amin’ilay olon’Andriamanitra izy
mbamin’izay rehetra nomba azy.
Ka nony tonga dia nandroso teo anatrehany, nanao hoe:

“Indro hitako tsara izao, fa tsy misy Andriamanitra amin’ny tany rehetra
afa-tsy eto amin’i Israely ihany!”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo (Sal. 41, 2. 3 ; 42, 3. 4)

Ny fanahiko mangetaheta an’Andriamanitra velona.

Mova tsy serfa izay lian-doharano,
ny foko efa liana ny Tompoko.
Mangetaheta ny Tompo ny foko,
dia ilay Andriamanitra velona.
Mba rahoviana aho re no handroso
hiseho anoloan’Andriamanitra?

Tsilovy aho hahita ny lalana,
tariho mba hahita azy marina.
Hitody any am-Bohitrao masina,
ilay toerana ataonao Fonenana.

Handroso aho, ry Tompo Andriamanitro,
higoka ny tena hasambarako.
Valiha no hanaraka ny hirako,
hidera ny Tompo Andriamanitro!

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Aza manamafy ny fonareo ianareo anio, aoka hihaino ny feon’ny Tompo.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy!

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 4, 24-30)

Tahaka an’i Elia sy i Elisea dia tsy nirahina ho an’ny Jody fotsiny i Jesoa.

Tamin’izany andro izany,
raha tonga tany Nazareta i Jesoa,
dia niteny tamin’ny vahoaka tao amin’ny sinagôga nanao hoe:

“Lazaiko marina aminareo
fa tsy misy mpaminany hajaina amin’ny tany nahabe azy.
Ary lazaiko marina aminareo koa
fa maro no mpitondratena tamin’i Israely tamin’ny andron’i Elia,
raha nihantona telo taona sy enim-bolana ny orana
ka voan’ny mosary mafy ny tany rehetra,
nefa tamin’izy ireo tsy nisy nanirahana an’i Elia na dia anankiray aza
fa tamin’ilay vehivavy mpitondratena tany Sareptà
tany amin’ny tany Sidôna ihany;
ary be koa ny boka tao amin’i Israely tamin’ny andron’i Elisea mpaminany,
nefa tsy nisy sitrana na iray aza
fa i Naamàna Sirianina ihany.”

Dia tezitra mafy izay rehetra tao amin’ny sinagôga raha nandre izany,
ka tafatsangana nandroaka Azy hiala ao an-tanàna,
sady nitondra Azy tany an-tampon’ny tendrombohitra iorenan’ny tanànany
mba hazerany any an-tevana;
fa namaky teo afovoan’izy ireo Izy dia lasa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky Eksaody (Eks. 3, 1-8a. 13-15)

Ilay Misy no maniraka ahy ho aty aminareo.

Tamin’izany andro izany i Môizy dia niandry ny biby fiompin’i Jetrô rafozany, mpisorona tao Madiàna.
Nentiny nankany ankoatry ny efitra ny biby, ka tonga tany an-tendrombohitr’Andriamanitra, tany Hôreba, izy.
Ny Anjelin’ny Tompo niseho taminy, amin’ny endriky ny lelafo, teo afovoan’ny zava-maniry milobolobo.
Hitan’i Môizy fa indro mirehitra avokoa ilay zava-maniry milobolobo, nefa tsy levona ilay zava-maniry milobolobo.
Ka hoy i Môizy:

“Ndeha hiolaka aho handinika io fahitana lehibe io,
sy hizaha izay tsy maha-levona ny zava-maniry milobolobo”.

Hitan’ny Tompo fa niolaka hijery izy;
dia niantso Andriamanitra teo afovoan’ny zava-maniry milobolobo, nanao hoe:

“Ry Môizy! ry Môizy!”

Ka hoy ny valiny:

“Inty aho”.

Dia hoy Andriamanitra:

“Aza manakaiky eto: esory ny kapa amin’ny tongotrao, fa tany masina io”.

Ary hoy koa Izy:

“Izaho no Andriamanitry ny rainao, Andriamanitr’i Abrahama, Andriamanitr’i Isaaka ary Andriamanitr’i Jakôba”.

Nosaronan’i Môizy ny tavany fa natahotra ny hijery an’Andriamanitra izy.
Ary hoy ny Tompo hoe:

“Efa hitako ny fahorian’ny vahoakako izay any Ejipta
ary henoko ny fitarainany noho ny afitsok’ireo mpamoritra azy: fantatro ny fijaliany.
Ka hidina Aho hamonjy azy amin’ny tanan’ny Ejipsianina,
hitondra azy miakatra avy amin’ity tany ity,
ho any amin’ny tany mahavokatra sy malalaka,
tany tondra-dronono aman-tantely,
dia any amin’ny tany onenan’ny Kananeanina.
Koa mandehana ianao amin’izao, irahiko ho any amin’i Faraôna,
hitondranao mivoaka ny zanak’i Israely vahoakako”.

Ary hoy i Môizy tamin’Andriamanitra:

“Izao àry, dia ho any amin’ny zanak’i Israely aho, hilaza aminy hoe:
irahin’ny Andriamanitry ny razanareo aho ho aty aminareo.
Raha manontany izay Anarany izy, dia ahoana no havaliko azy ireo?”

Hoy Andriamanitra tamin’i Môizy:

“Izaho no Ilay misy.
Izany, hoy Izy, no havalinao ny zanak’i Israely:
Ilay misy no maniraka ahy ho aty aminareo”.

Dia hoy koa Andriamanitra tamin’i Môizy:

“Lazao amin’ny zanak’i Israely hoe: Ny Tompo, Andriamanitry ny razanareo,
dia ny Andriamanitr’i Abrahama, Andriamanitr’i Isaaka, Andriamanitr’i Jakôba,
no naniraka ahy ho aty aminareo.
Fa izany no Anarako mandrakizay;
izany no hahatsiarovana Ahy hatramin’ny taranaka fara mandimby”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 102, 1-2. 3-4. 6-7. 8 sy 11

Mpamindra fo sy mpiantra ny Tompo.

na:

Tsarovy izahay, fa be indrafo Ianao.

Isaory ny Tompo, ry fanahiko;
ny Anarany masina, ry ato anatiko rehetra!
Isaory ny Tompo, ry fanahiko:
ny soa avy aminy aza misy hadinoina.

Izy ilay mamela ny helokao rehetra,
sy manasitrana ny aretinao rehetra,
manavotra ny ainao amin’ny hady,
manototra fitiavana sy indrafo anao.

Ny Tompo mpanome rariny:
izay ampahoriana omeny hitsiny.
I Môizy nanehoany ireo fikasàny;
ny zanak’i Israely, ireo asany ambony.

Mpamindra fo sy mpiantra ny Tompo,
tsy malaky tezitra ary be fitiavana;
tahaka ny lanitra mambomba ny tany,
ny fitiavany mambomba ny matahotra Azy.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 10, 1-6. 10-12)

Nosoratana ny fiainan’ny vahoaka niaraka tamin’i Môizy tany an’efitra, mba ho fananarana antsika.

Ry kristianina havana:
tsy tiako tsy ho fantatrareo, fa tambanin’ny rahona ny razantsika rehetra;
namaky ny ranomasina izy rehetra;
ary natao batemy tamin’i Môizy tao amin’ny rahona sy ny ranomasina izy rehetra;
hanina ara-panahy iray ihany no nohanin’ny rehetra;
ary fisotro ara-panahy iray ihany no nosotroin’izy rehetra,
satria nisotro tamin’ny vatolampy ara-panahy izay nanaraka azy izy ireo,
ary i Kristy izany vatolampy izany.
Tsy sitrak’Andriamanitra anefa ny ankabeazan’izy ireny,
fa lambam-bary tany an’efitra.

Ary izany zavatra izany dia tonga mba ho anatra ho antsika,
mba tsy hitsiriritra ny ratsy isika, toy ny nitsiriritan’ireny,
ary aoka ianareo tsy himonjomonjo tahaka ny sasany tamin’ireny,
ka matin’ny Anjely mpandringana izy ireny.
Nozoin’izany rehetra izany izy ireny mba ho anatry ny sasany;
ary nosoratana izany mba ho fananarana antsika tratr’izao andro farany izao.
Koa aoka àry izay manao ny tenany ho mijoro tsara, hitandrina sao lavo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy.

Mibebaha ianareo, fa efa akaiky ny fanjakan’ny lanitra.

Voninahitra sy dera anie ho Anao, ry Kristy.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Lioka (Lk. 13, 1-9)

Raha tsy mibebaka ianareo, dia ho very tahaka azy avokoa ianareo rehetra.

Tamin’izany andro izany,
nisy olona tonga nilaza tamin’i Jesoa ny nanjo an’ireo Galileanina,
fa nalatsak’i Pilaty niaraka tamin’ny soron’izy ireo ny rany.
Ary novaliany hoe:

“Moa ataonareo fa ireny Galileanina ireny
dia mpanota mihoatra noho ny Galileanina rehetra matoa nozoin-doza toy izany?
Tsia, hoy Izaho aminareo;
fa raha tsy mibebaka ianareo, dia ho very tahaka azy avokoa ianareo rehetra.
Na moa ataonareo fa ny olona valo ambin’ny folo maty nianjeran’ny tilikambon’i Silôe
no meloka noho ny mponina rehetra tao Jerosalema?
Tsia, hoy Izaho aminareo;
fa raha tsy mibebaka ianareo, dia ho very tahaka azy avokoa ianareo rehetra”.

Dia nanao ity fanoharana ity koa Izy:

“Nisy lehilahy anankiray nanana aviavy nambolena tamin’ny tanimboalobony,
ka nankeo aminy mba hitady voa fa tsy nahita.
Dia hoy izy tamin’ny mpiasa ny tanimboalobony:
‘Indro efa telo taona izay no tonga nitady voa amin’ity aviavy ity aho, nefa tsy nahita;
koa kapao io, fa nahoana no manimba ny tany foana eo?’
Ary hoy ny mpiasa namaly azy:
‘Aoka re ho eo ihany izy amin’ity taona ity, tompoko,
dia hohevoiko ny fotony sady hasiako zezika; angamba hamoa izy,
fa raha tsy izany dia hokapainao ihany izy’”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.