Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 9, 31-42)

Niorina ny Fiangonana, ary feno ny fanalana alahelo avy amin’ny Fanahy Masina.

Tamin’izany andro izany,
dia niadana ny Eglizy eran’i Jodea sy i Galilea ary i Samaria manontolo
fa sady nandroso tsara sy nandeha tamin’ny fahatahorana ny Tompo izy,
no nihamaro tamin’ny famporisihan’ny Fanahy Masina koa.
Tamin’izay,
raha namangy ny mpianatra rehetra isan-tanàna i Piera,
dia nankao amin’ny olona masina izay nonina tao Lidà koa,
ka nahita lehilahy anankiray atao hoe i Enea,
izay nandry teo am-pandriana hatramin’ny valo taona, fa malemy,
ary nanao taminy hoe:

“Ry Enea;
mitsangàna ka amboary ny fandrianao.”

Dia nitsangana niaraka tamin’izay izy.
Nony nahita azy izay rehetra nonina tao Lidà sy Sarôna,
dia nibebaka nanatona ny Tompo avokoa.

Ary tany Jôpe nisy vehivavy anankiray mpianatra atao hoe i Tabita,
na hoe Dôrkasy raha adika,
izay nahavita asa soa amam-piantrana betsaka.
Narary izy tamin’izany andro izany, dia maty;
ka nony avy nampandroina ny fatiny,
dia napetraka tao amin’ny efitrano ambony.
Ary i Lidà moa dia akaikin’i Jôpe ihany;
ka ren’ny mpianatra fa hoe ao i Piera,
dia naniraka roa lahy ho any aminy izy ireo hangataka azy hoe:

“Aza miatoato hankatý aminay.”

Dia nitsangana i Piera ka niara-nandeha tamin’ireo.
Nony tonga izy,
dia nentina tany amin’ny efitra ambony,
ka nohodidinin’ny mpitondratena rehetra,
izay sady nitomany no nampiseho taminy ny lamba aman’akanjo
nataon’i Dôrkasy fony fahavelony.
Navoakan’i Piera avokoa ny olona rehetra,
dia nandohalika izy ka nivavaka,
vao nanatrika ny faty nanao hoe:

“Ry Tabità, mitsangàna.”

Dia nahirany ny masony,
ka nony nahita an’i Piera izy, dia niarina.
Ary i Piera kosa nanolo-tanana azy,
sy nampitsangana azy;
dia niantso ny olona masina sy ny mpitondratena,
ka nanolotra azy velona tamin’izy ireo.
Niely eran’i Jôpe manontolo izany,
ka betsaka no nino ny Tompo.
Ary i Piera nitoetra andro maromaro tany Jôpe,
tao amin’ny mpandon-koditra atao hoe i Simôna.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 115, 12-13. 14-15. 16-17

Inona no havaliko ny Tompo noho ny soa rehetra nataony ahy?

Inona no havaliko ny Tompo,
fa maro dia maro ny soa nataony?
Halaiko ny kalisim-pamonjena;
hantsoiko ny Anaran’ny Tompontsika.

Hefaiko ny voady iray nolazaiko,
hefaiko anatrehan’ny firenena.
Tsy zakan’ny Tompo tokoa anie,
ny hoe hahafaty izay mino Azy.

Ry Tompo ô, satria aho mpanomponao,
satria aho mpanompo matoky Anao.
Fa zanaka mpanompovavinao,
dia indro ny gadrako esorinao.
Hanatitra sorom-pisaorana aho,
hiantsoako amy foko ny Anaranao.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ry Jesoa Kristy, vavolombelona mahatoky sy Lahimatoa amin’ny maty, tia anay Ianao, ary nanasa ny helokay tamin’ny Ranao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 61-69)

Hankany amin’iza moa izahay? Ianao no manana ny teny mahavelona mandrakizay.

Tamin’izany andro izany,
raha nampianatra tao amin’ny Sinagôga tany Kafarnaôma i Jesoa,
dia nilaza hoe:

“Izay mihinana ny Nofoko sy misotro ny Rako
no manana ny fiainana mandrakizay.”

Betsaka tamin’ny mpianany nony nandre izany no nanao hoe:

“Sarotra izany teny izany,
ka iza no mahahaino izany?”

Ary fantatr’i Jesoa tao am-pony,
fa nimonomonona tamin’izany ny mpianany, ka hoy Izy taminy:

“Manafintohina anareo va izany?
Hanao ahoana ianareo,
raha mahita ny Zanak’Olona miakatra any amin’izay nitoerany taloha.
Ny fanahy no mahavelona,
ny nofo tsy mahasoa ohatr’inona akory;
ny teny voalazako taminareo dia fanahy sy fiainana.
Nefa misy tsy mino aminareo.”

Fa fantatr’i Jesoa hatramin’ny voalohany,
izay tsy hino sy izay hamadika Azy.
Ary hoy Izy:

“Izany no nilazako taminareo
fa tsy misy mahay manatona Ahy raha tsy nomen’ny Ray azy izany.”

Hatramin’izay dia maro tamin’ny mpianany no nihemotra,
ka tsy niaraka taminy intsony.
Ka hoy i Jesoa tamin’ny roa ambin’ny folo lahy:

“Ianareo koa va mba te-hiala?”

Dia namaly i Simôna Piera ka nanao taminy hoe:

“Tompo ô, hankany amin’iza àry izahay?
Ianao no manana ny tenin’ny fiainana mandrakizay;
ary izahay efa nino sy nahalala fa Ianao no Ilay Masin’Andriamanitra.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 9, 1-20)

Fanaka voafidy ho Ahy io lehilahy io, hitondra ny Anarako eo anatrehan’ny Jentily.

Tamin’izany i Saoly,
dia mbola tsy nihevitra afa-tsy ny handrahona sy hamono ny mpianatry ny Tompo,
ka nanatona ny lehiben’ny mpisorona izy,
nangataka taratasy taminy ho an’ny sinagôgan’i Damasy
mba hitondrany am-patorana ho any Jerosalema
izay rehetra hitany manaraka izany lalàna izany,
na lahy na vavy.
Raha mbola teny an-dalana izy,
ka efa mby akaikin’i Damasy dia nisy fahazavana tonga tampoka avy any an-danitra
nanjelajelatra nanodidina azy.
Dia lavo tamin’ny tany izy,
ary nandre feo nanao taminy hoe:

“Saoly, Saoly, nahoana no manenjika Ahy ianao?”

Ka hoy izy:

“Iza moa Ianao, Tompoko?”

Ary hoy ny Tompo:

“Izaho no i Jesoa izay enjehinao;
sasa-poana ianao mitroatra manohitra ny fanindronana.”

Dia nangovitra sy very hevitra izy, ka nanao hoe:

“Tompo ô, inona no tianao hataoko?”

Ary hoy ny Tompo taminy:

“Mitsangàna, ka midira ao an-tanàna
ary ao no holazaina aminao izay tsy maintsy hataonao.”

Tafatsatoka talanjona foana ny olona niaraka taminy,
fa nandre ny feo,
nefa tsy nahita olona na iza na iza.
Nony niarina avy hatreo i Saoly,
dia nanokatra ny masony,
fa tsy nahita na inona na inona;
ka olona no nitantana azy hankao Damasy.
Ary hateloana izy no tsy nahita,
sady tsy nihinana na nisotro.

Tao Damasy fahizay,
dia nisy mpianatra anankiray atao hoe i Anania;
nilazan’ny Tompo tamin’ny tsindrimandry hoe:

“Ry Anania!”

Dia hoy izy:

“Inty aho, Tompoko.”

Ary hoy ny Tompo taminy:

“Mitsangàna, ka mandehana any amin’ny lalana atao hoe Mahitsy,
tadiavo ao an-tranon’i Joda,
fa misy lehilahy atao hoe i Saoly avy any Tarsy,
efa mivavaka izy izao.”

(Tamin’izay koa i Saoly
dia nahita lehilahy anankiray tamin’ny tsindrimandry atao hoe
i Anania izay niditra sy nametra-tanana taminy mba hampahiratra azy).
Ary i Anania namaly hoe:

“Tompoko,
reko tamin’ny olona maro fa loza loatra no nafitsok’io lehilahy io
tamin’ny olonao masina tao Jerosalema;
ary aty indray izy izao nahazo fahefana tamin’ny lehiben’ny mpisorona koa,
mba hamatotra izay rehetra miantso ny Anaranao.”

Fa hoy ny Tompo taminy:

“Mandehana, fa io lehilahy io dia fanaka voafidy ho Ahy,
hitondra ny Anarako eo anatrehan’ny Jentily
sy ny mpanjaka ary ny zanak’i Israely;
ary asehoko azy ny mafy tsy maintsy hiaretany noho ny Anarako.”

Dia nandeha i Anania, ka nony tonga tao an-trano,
dia nametra-tanana taminy nanao hoe:

“Ry Saoly rahalahy,
i Jesoa Tompo, izay niseho taminao teo amin’ny lalana nalehanao,
dia naniraka ahy mba hahiratra indray ianao
sy ho feno ny Fanahy Masina.”

Niaraka tamin’izay,
nisy zavatra toy ny lanin-kazandrano niala teo amin’ny masony,
ka nahiratra indray izy.
Dia nitsangana izy ka natao Batemy;
ary nihinan-kanina dia natanjaka indray.

Niara-nitoetra andro vitsy tamin’ny mpianatra tao Damasy i Saoly,
ary nitory teo amin’ny sinagôga niaraka tamin’izay izy,
ka nilaza fa i Jesoa no Zanak’Andriamanitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 116, 1. 2

Mandehana ianareo amin’izao tontolo izao, mitoria ny Evanjely.

Ianareo firenena rehetra,
aoka hiara-midera ny Tompo!
Ry vahoaka eran-tany tontolo,
aoka hiantsa ny Tompo ianareo.

Ny fitiavany anay tsy mba lefy,
tsy mivadika mandrakizay!
Hankalaza ny Tompo àry isika,
Izy Tompo manjaka amintsika!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, sady nitondra antsika amin’ny mazava, isika izay navotany tamin’ny Rany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 53-60)

Tena fihinana ny Nofoko ary tena fisotro ny Rako.

Tamin’izany andro izany,
dia nifanditra ny Jody nanao hoe:

“Hataon’Ilay io ahoana àry
no fanome antsika ny Nofony hohanina?”

Fa hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Lazaiko marina dia marina aminareo,
fa raha tsy mihinana ny Nofon’ny Zanak’Olona ianareo
sy tsy misotro ny Rany,
dia tsy manana ny fiainana ao aminareo.
Izay mihinana ny Nofoko sy misotro ny Rako
no manana ny fiainana mandrakizay,
ary Izaho hanangana azy amin’ny farandro.
Fa tena fihinana ny Nofoko,
ary tena fisotro ny Rako.
Izay mihinana ny Nofoko sy misotro ny Rako,
dia mitoetra ao anatiko,
ary Izaho ao anatiny.
Velona ny Ray naniraka Ahy,
Izaho koa dia velona ao amin’ny Ray;
toy izany koa no hahavelona amiko izay mihinana Ahy.
Izany àry ny mofo nidina avy any an-danitra:
tsy mba tahaka ny razanareo izay nihinana mana nefa maty ihany;
fa izay mihinana ity mofo ity kosa
dia ho velona mandrakizay.”

Izany no nolazainy
raha nampianatra tao amin’ny Sinagôga tany Kafarnaôma Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

{/tab}

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 8, 26-40)

Raha mino amin’ny fonao manontoto ianao dia azo atao Batemy.

Tamin’izany andro izany,
dia nisy Anjelin’ny Tompo niteny tamin’i Filipo nanao hoe:

“Mitsangàna, ka mandehana mianatsimo
any amin’ny lalana midina avy any Jerosalema mankany Gazà,
izay tanàna foana.”

Dia nitsangana izy ka nandeha.
Ary indro nisy lehilahy anankiray avy any Etiôpia,
olombositra sy manamboninahitra lehibe
tao amin’ny Kandasy mpanjakavavin’i Etiôpia,
sady mpitandrina ny fananany rehetra,
tonga tany Jerosalema mba hivavaka.
Nony niverina izy,
ka nipetraka teo ambonin’ny kalesiny,
dia namaky ny bokin’i Izaia mpaminany.
Ary hoy ny Fanahy Masina tamin’i Filipo:

“Mandehana manatona io kalesy io.”

Dia nihazakazaka i Filipo
ka nandre ilay olona namaky ny bokin’i Izaia mpaminany,
ary nanao taminy hoe:

“Moa fantatrao tsara va izay vakìnao?”

Ka hoy izy:

“Hataoko ahoana no fahalala izany
raha tsy misy olona mitari-dalana ahy?”

Dia nangataka an’i Filipo hiakatra ho eo aminy izy.

Ary izao no novakìny tao amin’ny Soratra Masina:
Nentina hovonoina mova tsy ny ondry Izy,
ary tsy niloa-bava toy ny zanak’ondry moana
eo anatrehan’ny mpanety azy.
Fitsarana miangatra erý no nanesorana Azy,
ary iza tamin’ny niara-belona taminy no nihevitra
fa nongotana tamin’ny tanin’ny velona Izy?

Dia niteny tamin’i Filipo ilay olona nanao hoe:

“Masìna ianao,
iza no antsoin’ny mpaminany amin’izany?
ny tenany ve sa olon-kafa?”

Ary i Filipo niloa-bava,
nanomboka tamin’ireo tenin’ny Soratra Masina ireo,
ka nitory an’i Jesoa taminy.

Nony nandeha kelikely izy ireo, dia sendra rano,
ka hoy ilay manamboninahitra:

“Indro eo rano,
ka inona no misakana ahy tsy hatao Batemy?”

Dia hoy i Filipo:

“Raha mino amin’ny fonao rehetra ianao,
dia azo atao ihany izany.”

Ary namaly izy nanao hoe:

“Mino aho
fa i Jesoa Kristy no Zanak’Andriamanitra.”

Dia nasainy najanona ny kalesy,
ary niara-nidina nankeo anaty rano izy sy i Filipo,
ka nanao Batemy azy i Filipo.
Nony niakatra avy teo amin’ny rano izy ireo
nentin’ny Fanahin’ny Tompo i Filipo,
ka tsy hitany intsony,
fa nizotra ny lalany an-kafaliana izy.
Fa i Filipo kosa tonga tany Azôta,
ary nitory ny Evanjely tamin’ny tanàna rehetra nandalovany
mandra-pahatongany tany Sezarea.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 65, 8-9. 16-17. 20

Hobio Andriamanitra, ry tany tontolo.

Misaora an’Andriamanitra, rey vahoaka.
Redony ny feo fiderana Azy!
Fa ny fanahinay novelominy;
ny tongotray tsy navelany ho solafaka!

Tongava avokoa izay matahotra an’Andriamanitra!
Mihainoa hitantarako izay nataony tamiko:
dia Izy ilay fiantson’ny vavako
sy fideran’ny lelako.

Hisaorana anie
Andriamanitra,
izay tsy nanala tamiko,
ny hatsaram-pony.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Tsy maintsy hijaly i Kristy sy hitsangan-ko velona; ary hiditra amin’ny voninahiny.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 44-52)

Izaho no mofo velona izay nidina avy any an-danitra.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa nilaza tamin’ny vahoaka hoe:

“Tsy misy olona mahay manatona Ahy akory
raha tsy taomin’ny Ray izay naniraka Ahy,
ary Izaho hanangana azy amin’ny farandro.
Voasoratra ao amin’ny mpaminany hoe:
Hampianarin’Andriamanitra izy rehetra.
Koa izay rehetra nahare tamin’ny Ray
ka nianatra taminy no manatona Ahy.
Tsy dia hoe nisy nahita ny Ray akory:
fa Ilay avy amin’Andriamanitra no hany nahita ny Ray.
Lazaiko marina dia marina aminareo:
Izay mino Ahy no manana ny fiainana mandrakizay.
Izaho no mofon’aina.
Ny razanareo nihinana ny mana tany an’efitra,
nefa maty ihany;
tsy toy izany ny mofo nidina avy any an-danitra,
fa tsy ho faty izay mihinana azy.
Izaho no mofo velona izay nidina avy any an-danitra:
raha misy mihinana ity mofo ity
dia ho velona mandrakizay izy,
ary ny mofo izay homeko dia ny nofoko
ho fiainan’izao tontolo izao.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 8, 1-8)

Nitety tany nitory ny tenin’Andriamanitra izy ireo.

Androtry ny nahafaty an’i Etiena ihany,
dia nisy fanenjehana mafy tamin’ny Eglizy tao Jerosalema,
ka niely tany Jodea sy Samaria ny mpianatra rehetra,
afa-tsy ny Apôstôly ihany.
Nisy mpivavaka tsara sasany nandevina an’i Etiena
sady nitomany azy fatratra.
Fa i Saoly kosa nanenjika ny Eglizy;
nidirany nosarihany tany an-trano na lahy na vavy,
ka nataony an-tranomaizina.
Ry zareo niely tamin’izay,
dia nitety tany nitory ny tenin’Andriamanitra.
Ary i Filipo nidina tany an-tanànan’i Samaria,
ka nitory an’i Kristy tamin’ny olona tao.
Nandre sy nahita ny fahagagana nataon’i Filipo ny vahoaka maro be,
ka nihaino tsara izay nolazainy.
Fa maro ny olona azon’ny fanahy maloto
no nivoahany tamim-pikiakiahana mafy;
betsaka ny malemy sy ny mandringa no sitrana koa;
ka hafaliana moa izany no tao amin’izany tanàna izany!

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 65, 4-5. 6-7a

Hobio Andriamanitra, ry tany tontolo.

Hobio Andriamanitra, ry tany tontolo!
Antsao ny Anarany be voninahitra!
Miderà Azy, ka miantsoa hoe:
Eny, mahatahotra Ianao, ry Andriamanitra!

Miankohoka aminao ny tany tontolo,
sy miantsa ny Anaranao, sy miantsa Anao!
Tongava hizaha ny asan’Andriamanitra!
Mahatahotra ity nataony ho an’ny zanak’olombelona!

Ny ranomasina novany ho tanety;
ny ony novakina toy ny tany maina!
Koa aoka isika hifaly aminy!
Ny heriny manjaka mandrakizay!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, ka tsy maty intsony; tsy manan-kery aminy intsony ny fahafatesana.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 35-40)

Izao no sitra-pon’ny Raiko: Mba hahazo ny fiainana mandrakizay izay rehetra mahita ny Zanaka, ka mino Azy.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’ny vahoaka nanao hoe:

“Izaho no mofon’ny fiainana;
izay manatona Ahy tsy mba ho noana intsony,
ary izay mino Ahy tsy hangetaheta mandrakizay.
Fa efa voalazako taminareo,
fa nahita Ahy ianareo, nefa tsy mino.
Izay rehetra omen’ny Ray Ahy no hanatona Ahy,
ary izay manatona Ahy dia tsy horoahiko any ivelany,
satria Izaho no nidina avy any an-danitra
dia tsy ny hanao ny sitra-poko,
fa ny sitra-pon’izay naniraka Ahy.
Ary izao no sitra-pon’izay naniraka Ahy,
dia ny tsy hamelako hisy very izay rehetra nomeny Ahy,
fa ny mba hananganako azy amin’ny farandro.
Satria izao no sitra-pon’ny Raiko izay naniraka Ahy,
dia ny mba hahazo ny fiainana mandrakizay
izay rehetra mahita ny Zanaka ka mino Azy,
ary Izaho hanangana azy amin’ny farandro.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 7, 51-59)

Jesoa Tompo ô, raiso ny fanahiko.

Tamin’izany andro izany,
hoy i Etiena tamin’ny vahoaka sy ny loholona ary ny mpanora-dalàna:

“Ry olona mafy hatoka sady tsy voafora fo aman-tsofina,
manohitra ny Fanahy Masina ianareo;
tahaka ny nataon’ny razanareo ihany no ataonareo koa.
Zovy moa no mpaminany tsy nenjehin’ny razanareo?
Novonoiny hatramin’izay nilaza rahateo
ny hahatongavan’Ilay Marina aza;
ary ankehitriny indray ianareo dia namadika sy namono Azy,
dia ianareo izay nahazo ny Lalàna tamin’ny alalan’ny Anjely,
kanefa tsy nitandrina azy.”

Nony nandre izany izy ireo dia nisafoaka ny fony,
ary nihidy vazana taminy izy.
Fa i Etiena kosa feno ny Fanahy Masina dia nibanjina ny lanitra,
ka nahita ny voninahitr’Andriamanitra sy i Jesoa
nitsangana teo ankavanan’Andriamanitra,
ary nanao hoe:

“Indro hitako ny lanitra misokatra mbamin’ny Zanak’Olona
mitsangana eo ankavanan’Andriamanitra.”

Fa indray nihoraka izy rehetra
sady nanentsin-tadìny no niara-niantoraka taminy.
Dia notarihiny tany ivelan’ny tanàna izy,
ka notorahany vato;
ary ny vavolombelona dia nametraka ny fitafiany
teo an-tongotry ny zatovo anankiray atao hoe Saoly.
Raha mbola nitora-bato azy izy ireo,
i Etiena kosa nivavaka nanao hoe:

“Jesoa Tompo ô; raiso ny fanahiko.”

Dia nandohalika izy,
ka niantso tamin’ny feo mahery hoe:

“Tompo ô! aza tanana izao hadisoany izao.”

Nony nilaza izany izy,
dia nody mandry teo amin’ny Tompo.
Ary i Saoly nankatò ny namonoana azy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 30, 3de-4. 6ab sy 7b sy 8a. 17 sy 21ab

Apetrako eo am-pelatananao ny aiko.

Metia, ry Vatolampy fierena!
Vonjeo aho ry Trano fiarovana!
Ianao no haram-bato sy toera-mafy ho ahy!
Ny Anaranao itarihana sy itantanana ahy!

Apetrako eo an-tananao ny aiko:
avoty aho, ry Tompo Andriamanitra!
Ianao kosa no ifefeko!
Mibitaka sy ravo aho noho ny hatsaram-ponao.

Asehoy ny mpanomponao ny tavanao!
Vonjeo aho noho ny hatsaram-ponao!
Ny fieren’ny tavanao no anafenanao azy,
lavitry ny tetika ataon’ny olona.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, sady nitondra antsika amin’ny mazava; isika izay navotany tamin’ny Rany.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 30-35)

Lazaiko marina dia marina aminareo fa tsy i Môizy no nanome anareo ny mofo avy any an-danitra, fa ny Raiko.

Tamin’izany andro izany,
hoy ny vahoaka tao Kafarnaôma tamin’i Jesoa:

“Inona àry no fahagagana ataonao,
mba ho hitanay ka hinoanay Anao?
Inona no asa ataonao?
Ny razantsika nihinana ny mana tany an’efitra
araka ny voasoratra hoe:
Mofo avy any an-danitra no nomeny azy hohaniny.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Lazaiko marina dia marina aminareo
fa tsy i Môizy no nanome anareo ny mofo avy any an-danitra,
fa ny Raiko no manome anareo ny mofo avy any an-danitra
izay tena izy tokoa;
satria izay mofo midina avy any an-danitra
sy manome ny fiainana an’izao tontolo izao
no mofon’Andriamanitra.”

Ary hoy izy ireo taminy:

“Tompo ô, omeo anay mandrakariva izany mofo izany.”

Dia hoy i Jesoa taminy:

“Izaho no mofon’aina;
izay manatona Ahy tsy mba ho noana intsony,
ary izay mino Ahy tsy hangetaheta mandrakizay.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 6, 8-15)

Tsy nahatohitra ny fahendrena sy ny Fanahy izay nitenenany izy ireo.

Tamin’izany andro izany,
feno fahasoavana sy herim-po i Etiena,
ka nanao fahagagana sy famantarana lehibe tao amin’ny vahoaka.
Fa ny sasany avy amin’ny sinagôgan’i Libertina,
sy ny an’ny Sireneana sy ny Aleksandrina
mbamin’ny Jody avy any Silisia sy Azia,
dia nitsangana niady hevitra tamin’i Etiena,
ka nony tsy nahatohitra ny fahendrena
sy ny Fanahy izay nitenenany izy ireo,
dia namoky olona hilaza hoe:

“Renay nandefa teny fitenenan-dratsy an’i Môizy
sy Andriamanitra izy io.”

Nomeny fo koa ny vahoaka sy ny loholona
ary ny mpanora-dalàna,
ka niantoraka tamin’i Etiena sy nisambotra azy,
ary nitondra azy tany amin’ny Sanedrina.
Dia nanangana vavolombelona tsy marina izy nanao hoe:

“Io lehilahy io tsy mitsahatra miteny ratsy
ny fitoerana masina sy ny Lalàna.
Efa renay nilaza izy
fa ilay Jesoa avy any Nazareta, hono,
dia handrava ity fitoerana ity,
sy hanova ny fanao nomen’i Môizy antsika.”

Ary raha nibanjina an’i Etiena
ry zareo rehetra nipetraka tao amin’ny Sanedrina,
dia hoatra ny anjely no fijeriny ny tarehiny.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 118, 23-24. 26-27. 29-30

Sambatra izay madio famindra.

Na Mpanjaka aza no hipetraka hanameloka ahy,
ny fitsipikao no fibitsiky ny mpanomponao.
Ny fanambarànao no firavoako;
ny fitsipikao no filàko saina.

Nitanisa ny lalànao aho ka novalianao;
ampianaro ahy ny fitsipikao!
Ampahafantaro ny lalan’ny lahatrao aho,
mba hisaintsainako ny asanao mahagaga.

Halaviro ahy ny lalan’ny lainga;
ny Lalànao no aoka hanenika ahy!
Ny lalan’ny fahamarinanao no nofidìko;
ny satanao tsy hadinoiko.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nahita Ahy ianao ka mino, fa sambatra izay tsy nahita ka mino.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 22-29)

Miasà ianareo, tsy mba hahazo ny hanina mety ho levona, fa ny hanina maharitra ho amin’ny fiainana mandrakizay.

Ny ampitson’ny fampitomboana ny mofo,
dia tsaroan’ny vahoaka nijanona teny an-dafin’ny ranomasina
fa tsy nisy afa-tsy sambo kely anankiray no teo,
ary i Jesoa tsy niara-niondrana an-tsambo tamin’ny mpianany,
fa ny mpianany ihany no nandeha;
nefa nisy sambo kely hafa maro avy any Tiberiady
tonga tao akaikin’ny tany nanomezan’ny Tompo mofo hohaniny rahefa nisaotra Izy.
Dia niondrana tamin’ireo sambo ireo ny olona
nony nahita fa tsy teo i Jesoa na ny mpianany,
ka nankany Kafarnaôma hitady an’i Jesoa.
Ary rahefa hitany teny an-dafin’ny ranomasina Izy,
dia nilazany hoe:

“Raby, oviana no tonga teto Ianao?”

Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Lazaiko marina dia marina aminareo:
Ianareo no mitady Ahy,
dia tsy noho ny nahitanareo fahagagana
fa noho ny nihinananareo ny mofo ka voky.
Miasà ianareo,
tsy mba hahazo ny hanina mety ho levona,
fa ny hanina maharitra ho amin’ny fiainana mandrakizay,
dia izay homen’ny Zanak’Olona anareo;
fa Izy no nasian’Andriamanitra Ray tombo-kase.”

Ary hoy izy ireo taminy:

“Inona ary no hataonay
mba hiasanay ny asan’Andriamanitra?”

Namaly i Jesoa ka nanao tamin’izy ireo hoe:

“Izao no asan’Andriamanitra,
dia ny hinoanareo Ilay nirahiny.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 27b-32. 40b-41)

Izahay sy ny Fanahy Masina no vavolombelon’ny teny lazainay.

Tamin’izany andro izany, nentina teo amin’ny Sanedrìna ny Apôstôly,
ary nadinin’ny lehiben’ny mpisorona izy ireo nataony hoe:

“Efa noraranay mafy ianareo mba tsy hampianatra amin’izany Anarana izany,
kanjo vao mainka naelinareo eran’i Jerosalema ny fampianaranareo,
ary izahay indray tadiavinareo hianjeran’ny Ran’iny Lehilahy iny”.

Fa namaly i Piera sy ny Apôstôly ka nanao hoe:

“Aleo manaiky an’Andriamanitra toy izay ny olombelona.
Natsangan’ny Andriamanitry ny razantsika ho velona i Jesoa,
izay novonoinareo nahantona tamin’ny hazo.
Izy nasandratry ny tanana ankavanan’Andriamanitra ho Mpifehy sy Mpamonjy,
mba hanome fibebahana sy famelan-keloka an’i Israely.
Ary izahay sy ny Fanahy Masina, nomen’Andriamanitra an’izay rehetra manaiky Azy,
no vavolombelon’izany zavatra izany”.

Ary nony efa nasainy nokapohina tamin’ny tsora-kazo ny Apôstôly,
sy noraràny mafy tsy hiteny amin’ny Anaran’i Jesoa intsony, dia nalefany.
Nony niala tamin’ny Sanedrìna ny Apôstôly, dia nandeha an-kafaliana,
satria natao mendrika ny hitondra fahafaham-baràka noho ny Anaran’i Jesoa.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 29, 2 sy 4. 5-6. 11 sy 12a sy 13b

Izaho hidera Anao, ry Tompo, satria Ianao nanafaka ahy.

Izaho midera ny Tompo nanafaka ahy:
tsy navelany hifaly ny rafiko.
Ny fanahiko efa tany an-tSeoly
dia nakarinao, ry Tompo ô!
izaho efa tany am-pasana
dia novelominao indray!

Antsao ny Tompo, ianareo mpivavaka;
isaory ny Anarany masina.
Mandalo ihany ny hatezerany,
ny fanambinany kosa maharitra:
hariva aho nitomany,
fa nony maraina, velon-kira.

Tompo ô, aoka Ianao handreny;
miantrà re, tongava hamonjy.
Dia navadikao ho dihy
ilay hira fitarainako;
Ry Tompo Andriamanitro ô,
mandrakizay no hisaorako Anao!

Vakiteny faharoa

Boky Fanambaràna nosoratan’i Masindahy Joany Apôstôly (Apôk. 5, 11-14)

Ny Zanak’ondry izay voavono no mendrika handray ny fahefàna sy ny haja.

Izaho, Joany, nahita sy nandre ny feon’Anjely maro be,
nanodidina ny seza fiandrianana sy ny Zava-manana aina ary ireo Anti-dahy,
ka ny isany dia alinalina sy arivoarivo, nanao tamim-peo mahery hoe:

“Ny Zanak’ondry izay voavono no mendrika handray ny fahefana,
ny harena, ny fahendrena, ny hery, ny haja, ny voninahitra ary ny saotra”.

Ary reko ny voaary rehetra any an-danitra sy ety an-tany ary any ambanin’ny tany,
mbamin’izay any anaty ranomasina, sy ny zavatra rehetra ao anatin’ireo indray nilaza hoe:

“Ho an’Ilay mipetraka eo amin’ny seza fiandrianana
sy ho an’ny Zanak’ondry anie ny dera sy ny haja,
ary ny voninahitra amam-pahefana mandrakizay mandrakizay”.

Dia novalian’ny Zava-manana aina efatra hoe:

“Amen!”

Ary ny Anti-dahy efatra amby roapolo niankohoka nitsaoka an’Ilay velona mandrakizay mandrakizay.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, Ilay nahary ny zavatra rehetra ary niantra ny zanak’olombelona.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 21, 1-19)

Tonga i Jesoa ary nandray ny mofo sy nanome azy ireo, ary toy izany koa ny hazandrano.

Tamin’izany andro izany i Jesoa dia niseho tamin’ny mpianany indray,
teo amoron’ny ranomasin’i Tiberiady,
ary toy izao no nisehoany:
Tafaraka i Simôna Piera sy i Tômà izay atao hoe Didimo, ary i Natanaely izay avy tany Kanàn’i Galilea,
mbamin’ireo zanak’i Zebede sy mpianatra roa lahy hafa koa.
Fa hoy i Simôna Piera tamin’izy ireo:

“Handeha hanarato aho”.

Fa hoy ireo taminy:

“Handeha hiaraka aminao koa izahay”.

Dia nandeha izy rehetra ka niditra tao an-tsambo kely,
nefa tsy nahazo na inona na inona izy tamin’iny alina iny.
Nony maraina ny andro, dia tonga teo amoron-drano i Jesoa;
kanefa tsy fantatry ny mpianatra hoe i Jesoa Izy.
Ka hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Manan-kanina va ianareo, anaka?”

Dia hoy ny navaliny Azy:

“Tsia”.

Hoy Izy tamin’izy ireo:

“Alatsaho ao ankavanan’ny sambo kely àry ny haratonareo, fa hahazo ianareo”.

Dia nalatsany ny harato ka tsy zakany nakarina noho ny habetsahan’ny hazandrano.
Ary hoy ilay mpianatra malalan’i Jesoa tamin’i Piera:

“Ny Tompo io”.

Nony ren’i Simôna Piera fa hoe ny Tompo io,
dia noraisiny nisikinany ny akanjony ivelany fa efa nesoriny,
ka nirotsaka tamin’ny ranomasina izy.
Ny mpianatra sasany kosa nandeha an-tsambo kely
(fa tsy lavitra ny tany izy, fa tokony ho roanjato hakiho monja),
nitarika ny harato feno hazandrano.
Nony tafakatra teo an-tanety izy ireo,
dia nahita vainafo sy hazandrano iray teo amboniny ary mofo.
Ary hoy i Jesoa taminy:

“Itondray ny hazandrano vao azonareo”.

Dia niakatra i Simôna Piera,
ka nitarika ny harato feno hazandrano vaventy telo amby dimampolo amby zato;
nefa tsy rovitra ny harato na dia betsaka toy izany aza izy.
Dia hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Avia hisakafo”.

Ny mpianatra izany tsy nisy na iray aza sahy nanontany Azy hoe:

“Iza moa Ianao?”

Satria fantany ihany fa ny Tompo io.
Dia nanatona i Jesoa, nandray ny mofo, sy nanome azy ireo;
ary toy izany koa ny hazandrano.
Izany no fanintelony nisehoan’i Jesoa tamin’ny mpianany,
rehefa nitsangan-ko velona Izy.

Nony avy nisakafo izy ireo, dia hoy i Jesoa tamin’i Simôna Piera:

“Ry Simôna zanak’i Joany, moa tia Ahy mihoatra noho ireto va ianao?”

Ka hoy ny navaliny azy:

“Eny, Tompoko, fantatrao fa tiako Ianao”.

Dia hoy Izy taminy:

“Fahano ny zanak’ondriko”.

Ary hoy indray Izy taminy fanindroany:

“Ry Simôna zanak’i Joany, moa tianao va Aho?”

Ka hoy ny navaliny Azy:

“Eny, Tompoko, fantatrao fa tiako Ianao”.

Dia hoy Izy taminy:

“Fahano ny zanak’ondriko”.

Ary hoy indray Izy taminy fanintelony:

“Ry Simôna zanak’i Joany, moa tianao va Aho?”

Dia nalahelo i Piera fa nanontaniany fanintelony hoe:
Moa tia Ahy va ianao? ka hoy izy taminy:

“Ianao mahalala ny zavatra rehetra, Tompoko,
ka fantatrao fa tiako Ianao”.

Dia hoy Izy taminy:

“Fahano àry ny reniondriko.
Lazaiko marina dia marina aminao:
Fony mbola tanora ianao, dia nahasikin-tena, sy nandeha tamin’izay tianao haleha;
fa rehefa antitra kosa ianao, dia hiraviravy ny tananao,
ka olon-kafa no hanasikina anao, sy hitondra anao amin’izay tsy tianao”.

Izy no nilaza izany,
dia mba hanambara ny fombam-pahafatesana hanomezan’i Piera voninahitra an’Andriamanitra.
Ary rehefa nilaza izany Izy, dia nanao taminy hoe:

“Manaraha Ahy”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, Ilay nahary ny zavatra rehetra ary niantra ny zanak’olombelona.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 21, 1-14)

Tonga i Jesoa ary nandray ny mofo sy nanome azy ireo, ary toy izany koa ny hazandrano.

Tamin’izany andro izany i Jesoa dia niseho tamin’ny mpianany indray,
teo amoron’ny ranomasin’i Tiberiady,
ary toy izao no nisehoany:
Tafaraka i Simôna Piera sy i Tômà izay atao hoe Didimo, ary i Natanaely izay avy tany Kanàn’i Galilea,
mbamin’ireo zanak’i Zebede sy mpianatra roa lahy hafa koa.
Fa hoy i Simôna Piera tamin’izy ireo:

“Handeha hanarato aho”.

Fa hoy ireo taminy:

“Handeha hiaraka aminao koa izahay”.

Dia nandeha izy rehetra ka niditra tao an-tsambo kely,
nefa tsy nahazo na inona na inona izy tamin’iny alina iny.
Nony maraina ny andro, dia tonga teo amoron-drano i Jesoa;
kanefa tsy fantatry ny mpianatra hoe i Jesoa Izy.
Ka hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Manan-kanina va ianareo, anaka?”

Dia hoy ny navaliny Azy:

“Tsia”.

Hoy Izy tamin’izy ireo:

“Alatsaho ao ankavanan’ny sambo kely àry ny haratonareo, fa hahazo ianareo”.

Dia nalatsany ny harato ka tsy zakany nakarina noho ny habetsahan’ny hazandrano.
Ary hoy ilay mpianatra malalan’i Jesoa tamin’i Piera:

“Ny Tompo io”.

Nony ren’i Simôna Piera fa hoe ny Tompo io,
dia noraisiny nisikinany ny akanjony ivelany fa efa nesoriny,
ka nirotsaka tamin’ny ranomasina izy.
Ny mpianatra sasany kosa nandeha an-tsambo kely
(fa tsy lavitra ny tany izy, fa tokony ho roanjato hakiho monja),
nitarika ny harato feno hazandrano.
Nony tafakatra teo an-tanety izy ireo,
dia nahita vainafo sy hazandrano iray teo amboniny ary mofo.
Ary hoy i Jesoa taminy:

“Itondray ny hazandrano vao azonareo”.

Dia niakatra i Simôna Piera,
ka nitarika ny harato feno hazandrano vaventy telo amby dimampolo amby zato;
nefa tsy rovitra ny harato na dia betsaka toy izany aza izy.
Dia hoy i Jesoa tamin’izy ireo:

“Avia hisakafo”.

Ny mpianatra izany tsy nisy na iray aza sahy nanontany Azy hoe:

“Iza moa Ianao?”

Satria fantany ihany fa ny Tompo io.
Dia nanatona i Jesoa, nandray ny mofo, sy nanome azy ireo;
ary toy izany koa ny hazandrano.
Izany no fanintelony nisehoan’i Jesoa tamin’ny mpianany,
rehefa nitsangan-ko velona Izy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny krsitianina tany Kôrinto (Kôr. 15, 1-8)

Niseho tamin’i Jakôba ny Tompo, vao tamin’ny Apôstôty rehetra.

Ry kristianina havana,
ampahatsiaroviko anareo ny Evanjely notorìko taminareo,
izay noraisinareo, sy niorenanareo, ary hahazoanareo famonjena,
raha tananareo araka ny nitoriako azy taminareo;
afa-tsy raha hoe ninonino foana ianareo.
Izao no zavatra nampianariko anareo ho isan’ny zavatra voalohany indrindra,
araka ny nandraisako azy:
maty noho ny fahotantsika i Kristy, araka ny Soratra Masina;
dia nalevina Izy, sy nitsangan-ko velona tamin’ny andro fahatelo, araka ny Soratra Masina;
ary niseho tamin’i Sefasy, vao tamin’ny roa ambin’ny folo.
Manaraka izany dia niseho tamin’ny rahalahy tsy omby diman-jato Izy,
ary mbola velona mandraka ankehitriny ny ankamaroan’ireny,
fa ny sasany ihany no efa nody mandry.
Rahefa izany, dia niseho tamin’i Jakôba Izy, vao tamin’ny Apôstoly rehetra.
Ary faran’izy rehetra, mba nisehoany koa aho,
dia izaho izay toy ny tsy tonga volana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 18, 2-3. 4-5

Ny soratra ataony tsinjo eran-tany.

Ny lazan’ny Tompo ambaran’ny lanitra.
Ny asany kosa torìn’ny habakabaka.
Ny andro milaza amin’ny andro manaraka.
Ny alina indray mitantara amin’ny alina.

Tsy teny lazainy, tsy volana ambarany;
tsy feo mba manako horenesin’ny sofina.
Kanefa dia tsinjo eran-tany ny baikony;
miely tsy tana ny hafatra entiny.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Izaho no Lalana sy Fahamarinana ary Fiainana, hoy ny Tompo: izay mahita Ahy, mahita ny Ray, ry Filipo.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 14, 6-14)

Izay ela izay no nitoerako teto aminareo nefa tsy mbola fantatrareo ihany ve Aho?

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa niteny tamin’i Tômà nanao hoe:

“Izaho no Lalana sy Fahamarinana ary Fiainana;
tsy misy olona mankany amin’ny Ray afa-tsy amin’ny alalako.
Raha nahafantatra Ahy ianareo, dia ho nahafantatra ny Raiko koa;
hatramin’izao, dia mahafantatra Azy ianareo,
sady efa nahita Azy.”

Dia hoy i Filipo taminy:

“Asehoy anay ny Ray, Tompoko,
dia ampy ho anay izany.”

Fa hoy i Jesoa taminy:

“Izay ela izay no nitoerako teto aminareo
ka tsy mbola fantatrareo ihany ve Aho, ry Filipo?
Izay nahita Ahy,
dia nahita ny Ray koa;
ka ahoana no anaovanao hoe:
Asehoy anay ny Ray?
Tsy mino va ianao fa Izaho ao amin’ny Ray,
ary ny Ray ato amiko?
Ny teny izay lazaiko aminareo dia tsy avy amiko;
fa ny Ray izay mitoetra ato amiko no manao ny asa.
Minoa ny teniko fa Izaho ao amin’ny Ray ary ny Ray ato amiko;
na fara fahakeliny minoa ahay noho ny asa ihany.

Lazaiko marina dia marina aminareo fa izay mino Ahy,
dia hanao ny asa ataoko koa,
ary hanao mihoatra noho izany aza izy,
satria mankany amin’ny Ray Aho,
ka izay rehetra angatahinareo amin’ny Ray amin’ny Anarako
dia hotanterahiko avokoa,
mba hahazoan’ny Ray voninahitra eo amin’ny Zanaka.
Raha mangataka zavatra amiko amin’ny Anarako ianareo
dia hotanterahiko izany.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 6, 1-7)

Dia nifidy fito lahy feno ny Fanahy Marina izy ireo.

Tamin’izany andro izany,
rahefa nitombo ny isan’ny mpianatra,
dia nimonjomonjo tamin’ny Hebrio ny Helenista,
satria tsy mba nahìna loatra tamin’ny fizaràna ny fiantrana isan’andro
ny mpitondratena tao aminy.
Ka novorìn’ny roa ambin’ny folo lahy ny mpianatra rehetra nilazany hoe:

“Tsy mety raha ilaozanay mitandrina ny sakafo
ny fampianarana ny tenin’Andriamanitra.
Koa amin’izany, ry rahalahy,
mifidiana fito lahy eo aminareo,
izay tsara laza sady feno ny Fanahy Masina sy fahendrena,
mba hametrahanay izany raharaha izany;
ary izahay kosa hikely aina amin’ny fivavahana sy ny fitorian-teny.”

Nankasitrahin’ny olona rehetra izany teny izany,
ka dia nofidìny i Etiena,
lehilahy feno finoana sy Fanahy Masina,
i Filipo, i Prôkôra, i Nikanôra, i Timôna, i Parmenasy,
ary i Nikôlà, prôzelita avy any Antiôkia.
Narosony teo anatrehan’ny Apôstôly izy ireo,
ka nametrahany tanana nony efa vita ny fivavahana.
Dia niely ny tenin’Andriamanitra,
nihamaro be dia be ny mpianatra tao Jerosalema,
ary betsaka koa ny mpisorona nanaiky ny finoana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 32, 1-2. 4-5. 18-19

Homba anay anie ny hatsaram-ponao, ry Tompo, araka ny itokianay Anao.

Hobio ny Tompo, ry olo-marina:
dia Ilay mendrika hoderaina, ry olo-mahitsy!
Derao amin-dokanga ny Tompo;
antsao amim-baliha tory folo.

Fa mahitsy ny tenin’ny Tompo;
ara-drariny ny asany rehetra;
ny fahamarinana sy ny hitsiny no tiany;
ny hatsaram-pon’ny Tompo manerana ny tany!

Indro ny mason’ny Tompo amin’izay matahotra Azy,
sy amin’izay matoky ny hatsaram-pony,
hanafaka ny fanahiny amin’ny fahafatesana,
sy hamelona azy amin’ny tao-mosarena!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Nitsangan-ko velona i Kristy, Ilay nahary ny zavatra rehetra, ary niantra ny zanak’olombelona.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 16-21)

Nahita an’i Jesoa nandeha teny ambony ranomasina izy ireo.

Nony hariva ny andro,
taorian’ny fampitomboana ny mofo,
dia nidina nankeny amoron-dranomasina ny mpianatr’i Jesoa,
ka niondrana tamin’ny sambo kely
ary nita ny ranomasina ho any Kafarnaôma.
Efa alina ny andro tamin’izay,
nefa tsy mbola tonga teo aminy i Jesoa,
ary nanonja ny ranomasina,
fa nifofofofo mafy ny rivotra.
Rahefa nivoy tokony ho dimy amby roapolo na telopolo stady izy ireo,
dia nahita an’i Jesoa nandeha teny ambony ranomasina
sy nanatona ny sambo kely, ka natahotra.
Fa hoy Izy taminy:

“Izaho ihany fa aza matahotra.”

Dia naniry handray Azy ho eo an-tsambo kely izy ireo,
ka niaraka tamin’izay dia tafatody tamin’ny tany nokasainy haleha ny sambo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky mitantara ny Asan’ny Apôstôly (Asa 5, 34-42)

Dia nandeha an-kafaliana ny Apôstôly satria natao ho mendrika hitondra fahafaham-baraka noho ny Anaran’i Jesoa.

Tamin’izany andro izany,
nitsangana teo amin’ny Sanedrina kosa ity Farisianina anankiray
atao hoe i Gamaliely,
mpampiana-dalàna malaza tamin’ny vahoaka rehetra,
ka nasainy navoaka kely ny Apôstôly.
Dia hoy izy:

“Ry lehilahy Israely,
tandremo ihany izay hataonareo amin’ireo olona ireo.
Fa tsy ela akory izay no nisehoan’i Teodasy
izay nanao ny tenany ho zavatra,
sady efa nisy tokony ho efa-jato lahy no nomba azy;
kanjo nony novonoina izy,
dia nihahaka izay rehetra nanaraka azy
ka tonga tsinontsinona.
Taorian’izany indray,
tamin’ny andro nanoratana ny vahoaka,
dia nitsangana koa i Jodasy avy any Galilea
nitarika ny vahoaka hanaraka azy:
kanjo nony novonoina izy,
dia nihahaka ihany koa izay rehetra nomba azy.
Koa ankehitriny,
izao no hevitra omeko anareo:
aza manan-draharaha amin’ireo lehilahy ireo akory,
fa avelao izy handeha,
satria raha avy amin’ny olona izao hevitra na raharaha izao,
dia ho foana ho azy,
fa raha avy amin’Andriamanitra kosa
tsy ho hainareo foanana velively,
sao dia miseho ho mpiady amin’Andriamanitra ianareo.”

Dia narahin’izy ireo izany torohevitra izany
ka nantsoiny indray ny Apôstôly,
ary nony efa nasainy nokapohina tamin’ny tsora-kazo
sy noraràny mafy tsy hiteny amin’ny Anaran’i Jesoa intsony,
dia nalefany.
Nony niala tamin’ny Sanedrina ny Apôstôly,
dia nandeha an-kafaliana
satria natao ho mendrika ny hitondra fahafaham-baraka
noho ny amin’ny Anaran’i Jesoa.
Ary tsy nitsahatra nampianatra sy nitory isan’andro
tao an-tempoly sy tany an-tranon’olona izy ireo fa i Jesoa no i Kristy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 26, 1. 13. 14

Fangatahan-tsy mahasasatra ahy, ny honina ao an-tranon’ny Tompo.

Ny Tompo no Fanilo sy vonjiko:
iza no hatahorako.
Ny Tompo no mandan’ny aiko:
zovy no hangovitako.

Fangatahana tsy mahasasatra ahy,
sy tozoiko indrindra, ry Tompo:
dia ny honina ao an-Tranon’ny Tompo
amin’ny andro rehetra iainako:
mba hankafy ny hatsaran’ny Tompo,
sy hibanjina ny toerany masina.

Eny, matoky aho fa hahita ny hasoan’ny Tompo
any amin’ny tanin’ny velona!
Mahandrasa ny Tompo, marisiha!
Mahereza fo, mahandrasa ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mandre ny feoko, hoy ny Tompo fantatro izy ary manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Joany (Jo. 6, 1-15)

Nizara tamin’izay nipetraka Izy ary nampanaraniny fo.

Tamin’izany andro izany,
i Jesoa dia lasa nankany an-dafin’ny ranomasin’i Galilea,
na ny farihin’i Tiberiady,
ary vahoaka be no nanaraka Azy,
noho izy ireo nahita ny fahagagana nataony tamin’ny marary.
Dia niakatra any an-tendrombohitra i Jesoa,
ka nipetraka teo Izy mbamin’ny mpianany.
Efa akaiky ny Paka andro lehibe tamin’ny Jody.
Nony nanopy ny masony i Jesoa,
ka nahita ireto vahoaka be nanatona Azy,
dia hoy Izy tamin’i Filipo:

“Aiza no hividianantsika mofo hohanin’ireo?”

Fantany rahateo ny hataony,
fa ny hitsapany azy no nilazany an’izany.
Dia hoy i Filipo taminy:

“Na dia mofona denie roanjato aza,
tsy ampy hahazoan’izy ireo sombiny kely avy akory.”

Ny anankiray tamin’ny mpianany koa,
dia i Andre rahalahin’i Simôna Piera,
nilaza taminy hoe:

“Misy zazalahy anankiray
manana mofo ôrja dimy sy hazandrano roa ao:
fa ho ampy inona izany amin’ny olona maro be toy izao?”

Dia hoy i Jesoa:

“Asaovy mipetraka ny olona.”

Ary nisy ahitra be teo, ka nipetraka ny olona,
ary tokony ho dimy arivo ny isan’ny lehilahy.
Dia nandray ny mofo i Jesoa,
ka nony efa nisaotra dia nizara azy tamin’izay nipetraka
ary nomeny toy izany koa ny hazandrano
sady nampanaraniny fo.
Rahefa voky izy ireo,
dia hoy i Jesoa tamin’ny mpianany:

“Angony ny sombintsombiny sisa tsy lany,
mba tsy hisy very.”

Dia nangoniny ka nahafeno sobika roa ambin’ny folo
ny sombintsombin’ny mofo dimy sisa tsy lanin’izay nihinana.
Nony nahita ny fahagagana nataon’i Jesoa ireo olona ireo,
dia nanao hoe:

“Ity tokoa no ilay Mpaminany
ho avy amin’izao tontolo izao.”

Dia fantatr’i Jesoa fa ho avy haka Azy an-keriny
hatao mpanjaka izy ireo,
ka lasa indray Izy irery nankany an-tendrombohitra.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.