Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 10, 1-10)

Hitan’ity mpanjakavavin’i Sabà ny fahendren’i Salômôna rehetra.

Tamin’izany andro izany:
Nandre ny lazan’ny anaran’i Salômôna amin’ny anaran’ny Tompo ny mpanjakavavin’i Sabà
ka tamy hizaha toetra azy amin’ny ankamantatra.
Dia tonga tany Jerosalema izy,
narahin’ny kalesy marobe sy rameva nitondra zava-manitra, volamena sesehena, ary vato soa.
Dia nandroso ho any amin’i Salômôna izy,
dia nolazainy taminy izay rehetra tao am-pony.
Voavalin’i Salômôna avokoa ny fanontaniany,
fa tsy nisy niafina tamin’ny mpanjaka, ka tsy hainy novaliana.
Rahefa hitan’ity mpanjakavavin’i Sabà ny fahendren’i Salômôna rehetra,
ny trano nataony, ny sakafo teo ambony latabany, ny trano fitoeran’ny mpanompony,
ny efitra amam-pitafian’ny mpiasa an-tranony mbamin’ny mpandroso divay ao aminy,
ny ambaratonga fiakarany ho eo amin’ny tranon’ny Tompo,
dia talanjona loatra izy, ka nilaza tamin’ny mpanjaka hoe:

“Hay va re dia marina tokoa ny zavatra reko tany amin’ny taniko,
ny amin’ny momba ny tenanao sy ny fahendrenao!
Tsy nety nino ny lazan’olona aho, raha tsy efa tonga sy nahita maso,
kanjo hay mbola tsy ampy antsasany akory no voalaza tamiko!
Fa mihoatra lavitra noho ny reko tamin’ny filazan’ny olona
ny fahendrena amam-boninahitrao.
Sambatra ny olonao, sambatra ny mpanomponao,
izay manoloana anao lalandava ka mandre ny fahendrenao.
Hankalazaina anie ny Tompo Andriamanitrao, izay mankasitraka anao,
ka nametraka anao eo amin’ny seza fiandrianan’i Israely.
Fa fitiavany mandrakizay an’i Israely no nametrahan’ny Tompo anao ho mpanjaka,
mba hanome rariny ny olona sy hitsara azy marina.”

Dia notoloran-dravehivavy talenta volamena roapolo amby zato,
zava-manitra be dia be ary vatosoa koa ny mpanjaka.
Tsy nisy be noho ny nomen’ny mpanjakavavin’i Sabà an’i Salômôna mpanjaka intsony ny zava-manitra tonga.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 36, 5-6. 30-31. 39-40

Ny vavan’ny olo-marina mikalo fahendrena.

Ankino amin’ny Tompo ny lalanao,
miantehera aminy; fa Izy no hanao:
ny fanananao ny rariny ho mazava atsinanana,
ny fahamarinanao ho mitataovovonana.

Ny vavan’ny olo-marina mikalo fahendrena;
ny lelany mitanisa ny rariny;
ny Lalàn’Andriamanitra, ao am-pony:
ka ny famindrany tsy hivaona.

Ny famonjena ny olo-marina dia avy amin’ny Tompo:
fa Izy no mandany amin’ny andro fahoriana.
Ny Tompo miahy sy manafaka azy, manafaka azy amin’ny ratsy fanahy.
Eny, Izy no mamonjy azy noho izy ireo mifefy aminy!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Velomy araka ny hatsaram-ponao aho, mba hitandremako ny fanambaràna avy amin’ny vavanao.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 14-23)

Izay mivoaka avy ao amin’ny olona no mahaloto azy.

Tamin’izany andro izany,
niantso ny vahoaka nankeo aminy indray i Jesoa ka nanao taminy hoe:

“Mihainoa Ahy ianareo rehetra, ka mahafantara.
Tsy ny zavatra avy any ivelany miditra ao anatin’ny olona no mahaloto azy,
fa izay mivoaka avy ao anatin’ny olona no mahaloto azy.
Raha misy manan-tsofina hihainoana, aoka izy hihaino.”

Nony niala teo amin’ny vahoaka Izy ka tonga tany an-trano,
dia nanontanian’ny mpianany ny amin’ilay fanoharana, ary hoy Izy taminy:

“Hay! ianareo koa mba kely fahalalana toy izany!
Tsy fantatrareo va fa izay avy eo ivelany dia tsy mahaloto azy,
satria tsy miditra ao am-pony izany fa ao an-kibony ihany,
ka ariana any an-katakonana?
Izany no mahadio ny hanina rehetra.
Fa izay mivoaka avy amin’ny olona, hoy izy, no mahaloto ny olona;
satria avy ao anaty,
dia avy amin’ny fon’ny olona no iavian’ny sain-dratsy
dia ny fakam-badin’olona, ny fijangajangana,
ny famonoana olona, ny halatra,
ny fahihirana, ny hasomparana,
ny hafetsen-dratsy, ny fijejojejoana,
ny fialonana, ny vava ratsy, ny fiavonavonana, ny fahadalana;
izany zavatra rehetra izany no avy ao anatin’ny olona ka mahaloto azy.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 8, 22-23. 27-30)

Henoy ny fifonan’ny mpanomponao sy i Israely vahoakanao.

Tamin’izany andro izany:
Tao anoloan’ny ôtelin’ny Tompo i Salômôna,
nanatrika ny fiangonan’i Israely rehetra
sy nanandratra ny tanany mankany an-danitra ka nanao hoe:

“Ry Tompo Andriamanitr’i Israely ô,
tsy misy Andriamanitra tahaka Anao,
na amin’ny lanitra ambony, na amin’ny tany ambany,
fa Ianao mitandrina ny fanekenao amam-pamindram-ponao, amin’ny mpanomponao,
izay mandeha eo anatrehanao amin’ny fony tokoa.

Fa moa dia marina va fa monina eto an-tany Andriamanitra?
Indro, ny lanitra sy ny lanitry ny lanitra aza, tsy omby anao,
koa mainka fa ity trano nataoko ity!
Kanefa, ry Tompo Andriamanitra ô,
tsimbino ny vavaka amam-pifonan’ny mpanomponao,
henoy ny fiantsoam-pifaliana sy ny fangatahana ataon’ny mpanomponao eo anatrehanao anio;
ka ataovy mihiratra andro aman’alina amin’ity trano ity anie ny masonao,
dia amin’ny fitoerana izay nilazanao hoe:

‘Ho ao ny Anarako;
ka henoy ny vavaka ataon’ny mpanomponao amin’ity fitoerana ity.’

Henoy ny fifonan’ny mpanomponao sy i Israely vahoakanao,
raha mivavaka amin’ity fitoerana ity izy;
mihainoa any amin’ny fitoeram-ponenanao any an-danitra,
mihainoa, ka mamelà heloka.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 83, 3-5. 10-11

Drey, mahatehotia ny fonenanao ry tompon’ny tafika.

Ny fanahiko manembona ka reraka, manina ny kianjan’ny Tompo!
Ny foko sy nofoko mihoby an’ilay Andriamanitra velona!
Sambatra izay monina ao an-tranonao
ka midera Anao mandrakizay!

Jereo, ry Andriamanitra Mpanao soa anay, tazano ny Tavan’ilay voahosotrao!
Eny, andro iray eo an-kianjanao dia tsara noho ny arivo ao an-tranon’ny tena.
Aleo mijoro eo am-baravaran’ny Andriamanitro,
toy izay miantrano ao an-dain’ny mpanana.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Mahatoky amin’ny teniny rehetra ny Tompo, ary tsara fo amin’ny asany rehetra.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 7, 1-13)

Ny didin’Andriamanitra afoinareo, fa ny fanaon’ny olona kosa tananareo.

Tamin’izany andro izany,
niangona teo amin’i Jesoa ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna sasany avy tany Jerosalema,
ka nahita ny mpianany sasany nihinana tamin’ny tanana tsy madio, izany hoe tsy voasasa.
— Fa ny Farisianina sy ny Jody rehetra
dia tsy mihinana raha tsy efa voasasany tsara aloha ny tanany,
fa mitana ny fanaon-drazana izy;
ary raha avy any an-kianja izy dia tsy mihinan-kanina raha tsy efa nisasa.
Maro koa ny fomban-drazana hafa noraisiny hotanana
dia ny fanasana ny kapoaka, ny tavoara, ny fanaka varahina, ary ny farafara fihinanana. —
Ka dia nanontany Azy ny Farisianina mbamin’ny mpanora-dalàna nanao hoe:

“Nahoana ny mpianatrao no tsy mitandrina ny fanaon-drazana,
fa mihinana amin’ny tanana tsy misasa?”

Ary hoy ny navaliny azy ireo:

“Marina tokoa ny naminanian’i Izaia anareo mpihatsaravelatsihy
araka ny voasoratra hoe:

‘Ity firenena ity manaja Ahy amin’ny molony,
fa manalavitra Ahy ny fony;
koa foana ny ivavahan’ireo amiko satria didin’olombelona no ataony fampianarana.’

Ny didin’Andriamanitra afoinareo,
fa ny fanaon’ny olona kosa tananareo toy ny manasa tavoara sy kapoaka,
ary manaraka fomba maro toy izany koa ianareo.”

Dia hoy Izy taminy:

“Marina fa nofoananareo tokoa ny didin’Andriamanitra
mba hitandremanareo ny fomban-drazanareo.
Fa hoy i Môizy:

‘Manajà ny rainao sy ny reninao; ary koa:
Izay hanozona ny rainy na ny reniny dia hohelohina ho faty’.

Fa hoy kosa ianareo:

‘Raha misy milaza amin’ny rainy na amin’ny reniny hoe:
Ny zavatra izay tokony hoentiko manampy anao dia efa Kôrbana
izany hoe: fanatitra ho an’Andriamanitra’,

dia tsy avelanareo hanao na inona na inona ho an’ny rainy na ny reniny intsony,
ka dia foananareo amin’ny fanaon-drazana asainareo tandremana ny tenin’Andriamanitra;
sady maro koa ny zavatra toy izany ataonareo.”

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Boky voalohan’ny Mpanjaka (1 Mpanj. 8, 1-7. 9-13)

Nentiny teo amin’ny fitoerany ny fiara faneken’ny Tompo, ao amin’ny fitoerana masina indrindra ka nameno ny tranon’ny Tompo ny rahona.

Tamin’izany andro izany,
novorin’i Salômôna tao aminy, tany Jerosalema, avokoa ny loholon’i Israely,
sy ny lehibe rehetra isam-pokony, ary ny filoham-pianakavian’ny zanak’i Israely,
mba hamindra ny fiaran’ny faneken’ny Tompo avy amin’ny tanànan’i Davida,
izany hoe any Siôna.
Ka nivory tao amin’i Salômona mpanjaka avokoa ny lehilahy rehetra amin’i Israely,
tamin’ny fety, amin’ny volana Etanima, volana fahafito.
Nony tonga ny loholona rehetra amin’i Israely,
dia nentin’ny mpisorona ny fiara.
Nentiny ny fiaran’ny Tompo mbamin’ny trano lay fihaonana
sy ny fanaka voahasina rehetra izay tao amin’ny trano lay,
ka ny mpisorona sy ny Levita no nitondra ireo.
Ary i Salômôna mpanjaka sy ny fiangonan’i Israely rehetra izay nantsoiny ho eo aminy,
dia niaraka taminy teo anoloan’ny fiara.
Ondry sy omby tsy hita isa sy tsy tambo isaina noho ny hamaroany no novonoiny ho sorona.
Dia nentin’ny mpisorona teo amin’ny fitoerany ny fiaran’ny faneken’ny Tompo,
dia tao amin’ny fitoerana masin’ny trano,
ao amin’ny fitoerana masina indrindra,
teo ambonin’ny elatry ny kerobima.
Fa namelatra ny elany tambonin’ny fitoeran’ny fiara ny kerobima
ka nanaloka ny fiara sy ny baony teo amboniny.
Tao anatin’ny fiara tsy nisy afa-tsy ny takela-bato roa,
napetrak’i Môizy tao, tany an-tendrombohitra Hôreba,
fony ny Tompo nanao fanekena tamin’ny zanak’i Israely,
tamin’ny nivoahany avy tany amin’ny tany Ejipta.
Nony nivoaka avy tao amin’ny fitoerana masina ny mpisorona
dia nameno ny tranon’ny Tompo ny rahona,
ka tsy nahajanona hanao ny fanompoany tao ny mpisorona,
noho ny amin’ny rahona,
fa nameno ny tranon’ny Tompo ny voninahitry ny Tompo.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Setriny

Salamo 131, 6-7. 8-10

Midira ato an-trano fonenanao re, ry Tompoko!

Indro lazaina hoe any Efrata ny fiarany,
anatin’ny saha manodidina eo no napetrany!
Midira ao an-tranon’ilay Masin’ny Masina!
Midira ao an-kianjany, miankohofa anoloany!

Midira ato an-trano fonenanao re, ry Tompoko!
Ka ento mba hiditra ilay Fiaranao Masina.
Ny olam-boahosotra anie hitandro ny rariny.
Hifaly, hihoby, hidera Anao ny mpivavaka!
Ny tavan’ilay voahosotra aza atosika,
tsarovy i Davida mpanomponao re, ry Tompoko!

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Araikao amin’ny fanambaranao ny foko, ry Tompo, ary ny Lalànao no aoka hanenika ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 6, 53-56)

Izay rehetra nanendry Azy dia sitrana.

Tamin’izany andro izany,
nony tafita i Jesoa sy ny mpianany,
dia nitody tao Genezareta ka niantsona teo.
Ary rahefa niala tao an-tsambo kely izy ireo,
dia nahalala an’i Jesoa niaraka tamin’izay ny olona,
ka lasa nitety ny manodidina,
ary rafitra nitatitra ny marary tamin’ny fandriana
ho any amin’izay reny fa misy Azy.
Na taiza na taiza nalehany,
na tamin’ny vohitra, na tany an-tanàna, na tany an-tsaha,
dia napetraky ny olona teo an-kianja ny marary,
sady niangavy taminy mba havelany hanendry
na dia ny sahondran’akanjony ihany aza,
ka izay rehetra nanendry Azy dia sitrana.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Vakiteny voalohany

Bokin’i Jôba (Jôb. 7, 1-4. 6-7)

Feno tebiteby aho nandra-pahazavan’ny andro.

Tamin’izany andro izany, niteny i Jôba nanao hoe:

“Andro fanompoana, ny fiainan’ny olona eto an-tany,
ary toy ny an’ny mpikarama ny androny.
Toy ny mpanompo maniry alokaloka,
toy ny mpikarama miandry ny karamany,
mova tsy izany aho nanana izay anjara volana mampahory,
sy nanana izay anjara volana mampijaly.
Fa nony handry aho manao hoe:

‘Rahoviana aho no hifoha?
Rahoviana ny alina no ho tapitra?’

Dia mandry an-driran’antsy foana eo aho,
mandra-pahazavan’ny andro.
Mihelina faingana toy ny famahanan-tenona ny androko, dia lany:
tsy misy fanantenana intsony!
Andriamanitra ô!
tsarovy fa fofona kely foana ny aiko!
ka tsy hahita fiadanana intsony ny masoko”.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Salamo fandinihana

Sal. 146, 1-2. 3-4. 5-6

Derao ny Tompo manasitrana ny torotoro fo.

Derao ny Tompo fa tsara,
antsao ny Andriamanitsika fa mamy:
ary fiderana voakaly no tena mendrika Azy:
Izy ilay manorina an’i Jerosalema,
manangona ny tafaely amin’i Israely.

Mitsabo ny fanahy torotoro,
manasitrana ny fo maratra,
Ilay manisa tsirairay ny kintana
sy miantso azy amin’ny anarany avy.

Tompontsika lehibe sy mahery,
Ilay tsy misy fetra ny fahalalany,
Izy Tompo manandratra ny ory,
fa ny olon-dratsy adabony aman-tany.

Vakiteny faharoa

Taratasy voalohan’i Masindahy Paoly Apôstôly ho an’ny kristianina tany Kôrinty (1 Kôr. 9, 16-19. 22-23)

Mila loza aho raha tsy mitory ny Evanjely.

Ry kristianina havana,
raha mitory ny Evanjely aho,
dia tsy mba izany no voninahitro,
fa adidy tsy maintsy efaiko izany,
ka mila loza aho raha tsy mitory ny Evanjely.
Raha safidim-poko fotsiny no anaovako izany,
dia hoe mendri-baly aho;
fa didy no anaovako azy,
ka dia adidy napetraka hiandraiketako izany.
Inona àry ny valisoa azoko?
Izao ihany: mitory ny Evanjely aho,
ary mitory azy maimaim-poana,
fa tsy mampiasa ny fahefana ananako avy amin’ny Evanjely.
Eny, na dia olona afaka aza aho,
ka tsy mpanompon’iza na iza akory,
dia nilatsaka ho mpanompon’ny olona rehetra kosa,
mba hahazoako olona maromaro kokoa.
Tamin’ny malemy aho, dia hoatra ny malemy,
mba hahazoako ny malemy.
Eny, tonga toa azy rehetra tamin’ny olona rehetra aho,
mba hamonjeko azy rehetra.
Ary noho ny Evanjely no nanaovako izany rehetra izany,
mba hananako anjara aminy.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.

Evanjely

Aleloia. Aleloia.

Ny ondriko mihaino ny feoko, hoy ny Tompo; Izaho mahalala azy, ary izy manaraka Ahy.

Aleloia.

Evanjely Masina nosoratan’i Masindahy Marka (Mk. 1, 29-39)

Nanasitrana olona maro nararin’ny aretina samihafa Izy.

Tamin’izany andro izany,
raha nivoaka avy tao amin’ny Sinagôga i Jesoa sy i Jakôba ary i Joany,
dia nankany an-tranon’i Simôna sy i Andre.
Ary ny rafozambavin’i Simôna nandry teo am-pandriana fa nanavy,
ka noresahin’izy ireo taminy niaraka tamin’izay.
Dia nanatona nandray ny tanany i Jesoa sy nanarina azy,
dia afaka ny tazony ka nanompo Azy izy.
Nony hariva efa maty masoandro,
dia nentina teo aminy ny marary rehetra sy ny azon’ny demony,
ary ny tao an-tanàna rehetra nitangorona teo am-baravarana avokoa.
Dia nanasitrana olona maro nararin’ny aretina samihafa Izy,
sady nandroaka demony maro,
fa tsy navelany hiteny ny demony, satria nahafantatra Azy.
Nony ampitso nifoha maraina alina koa Izy,
dia nivoaka nankany amin’ny tany mangingina, ka nivavaka tany.
Dia lasa nitady Azy i Simôna sy ny namany,
ka nony nahita Azy dia nilaza taminy hoe:

“Tadiavin’ny olona rehetra Ianao”.

Fa izao no navaliny:

“Andeha isika hankany amin’ny tanàna akaiky,
mba hitoriako any koa; fa izany no nivoahako”.

Dia lasa Izy nitory tamin’ny sinagôgan’ny olona
sy eran’i Galilea rehetra,
sady nandroaka ny demony.

— Izany àry ny tenin’ny Tompo.